Βικιπαίδεια

Αντρέ Ριέ

Ολλανδός βιολιστής και διευθυντής ορχήστρας
(Ανακατεύθυνση από Αντρέ Ριε)

Ο Αντρέ Λεόν Μαρί Νικολά Ριέ (André Léon Marie Nicolas Rieu), είναι Ολλανδός βιολιστής και διευθυντής ορχήστρας που γεννήθηκε στο Μάαστριχτ την 1η Οκτωβρίου 1949, περισσότερο γνωστός ως ιδρυτής της μεγάλης ορχήστρας βαλς «Γιόχαν Στράους», με την οποία περιοδεύει σε όλο τον κόσμο με επιτυχία παρόμοια με αυτή μεγάλων συναυλιών ποπ και ροκ μουσικής.[11] Για το έργο του έχει τιμηθεί με μετάλλια.

Αντρέ Ριέ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		André Rieu (Ολλανδικά)
Γέννηση1  Οκτωβρίου 1949[1][2][3]
Μάαστριχτ[4]
ΚατοικίαΜάαστριχτ[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο των Κάτω Χωρών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΟλλανδικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΟλλανδικά[6]
Αγγλικά
Γερμανικά
Γαλλικά
Ιταλικά
Ισπανικά
λιμβουργιανή γλώσσα[7]
ΣπουδέςMaastricht Academy of Music
Βασιλικό Ωδείο Βρυξελλών[8]
Βασιλικό Ωδείο της Λιέγης[9]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιευθυντής ορχήστρας
βιολιστής[10]
μουσικός παραγωγός[5]
ενορχηστρωτής[5]
Περίοδος ακμής1978
Οικογένεια
ΓονείςAndré Rieu
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων
Μετάλιο Καρλομάγνου για τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ (2010)
Honour in Gold for Services to the Republic of Austria
Goldene Stimmgabel (1998)
Goldene Stimmgabel (2003)
Goldene Stimmgabel (2005)
Knight of the Order of the Netherlands Lion
Ιστότοπος
www.andrerieu.com/es/
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Τα πρώτα του χρόνια Επεξεργασία

Ο Ριέ άρχισε να μαθαίνει βιολί σε ηλικία 5 ετών. Το επώνυμό του προέρχεται από οικογένεια Γάλλων Ουγενότων (προτεσταντών προσφύγων). Ο πατέρας του Ριέ ήταν επίσης μουσικός, διευθυντής της συμφωνικής ορχήστρας του Λιμβούργου. Από πολύ νεαρή ηλικία, ο Αντρέ έδειξε να συναρπάζεται από τις ορχήστρες. Σπούδασε βιολί στο Βασιλικό Κονσερβατόριο στη Λιέγη και στο Κονσερβατόριο του Μάαστριχτ (1968-1973), όπου καθηγητές του υπήρξαν οι Jo Juda και Χέρμαν Κρέμπερς. Από το 1974 ως το 1977, παρακολούθησε μαθήματα στη Μουσική Ακαδημία των Βρυξελλών με τον Αντρέ Γκερτλέρ, παίρνοντας τελικώς πτυχίο με «Premier Prix» από τοhe Βασιλικό Κονσερβατόριο των Βρυξελλών.[12]

Σταδιοδρομία Επεξεργασία

Στη σχολή, ο Ριέ είχε εκτελέσει το «Χρυσό και αργυρό βαλς» του Φραντς Λέχαρ. Ενθαρρυμένος από την ανταπόκριση του κοινού, αποφάσισε να ασχοληθεί με το βαλς. Σε ηλικία 29 ετών, το 1978, δημιούργησε τη «Salon Orchestra» του Μάαστριχτ, ενώ ήταν βιολιστής στη Συμφωνική Ορχήστρα του Λιμβούργου. Εννέα χρόνια αργότερα ίδρυσε την Ορχήστρα Γιόχαν Στράους και τη δική του εταιρεία παραγωγής. Από τότε οι οπερατικού στιλ συναυλίες του έχουν συνδεθεί ευρύτατα με μία αναγέννηση της μουσικής βαλς. Ο Ριέ παίζει ένα βιολί Στραντιβάριους του 1667.

Η Johann Strauss Orchestra Επεξεργασία

Το 1987 ο Αντρέ Ριέ ίδρυσε την Ορχήστρα Γιόχαν Στράους, αρχικώς με 12 μέλη, η οποία έδωσε την πρώτη συναυλία της την πρωτοχρονιά του 1988. Με την πάροδο των ετών, η ορχήστρα αυτή επεκτάθηκε εντυπωσιακά και σήμερα παίζει με 80 ως 150 μουσικούς.

Ο Ριέ και η ορχήστρα του έχουν δώσει συναυλίες σε πολλά μέρη της Ευρώπης, της Βόρειας και Νότιας Αμερικής, στην Ιαπωνία και στην Αυστραλία. Το μέγεθος και ο προϋπολογισμός των περιοδειών τους συναγωνίζονται τις μεγαλύτερες περιοδείες αστέρων της ροκ και ποπ μουσικής. Κατά το πρώτο μισό του 2009 ο Αντρέ Ριέ ήταν ο πλέον επιτυχημένος άνδρας καλλιτέχνης σύμφωνα με το περιοδικό Billboard.[11]

Ο Ριέ εγγράφει το ρεπερτόριό του σε DVD και CD στα δικά του στούντιο στο Μάαστριχτ. Το ρεπερτόριο αυτό εκτείνεται σε ένα ευρύ φάσμα κλασικής, παραδοσιακής και ελαφράς μουσικής, καθώς και θέματα από γνωστές κινηματογραφικές ταινίες και μιούζικαλ. Η ζωντάνια των εμφανίσεών του σε συνδυασμό με αποτελεσματικό μάρκετινγκ έχουν προσελκύσει παγκόσμια ακροατήρια σε αυτή την αναδυόμενη έκφανση της κλασικής μουσικής.

Εκτός από δύο Παγκόσμια Μουσικά Βραβεία, οι δίσκοι του Ριέ έχουν γίνει «χρυσοί» και «πλατινένιοι» σε πολλές χώρες (8 φορές πλατινένιοι στην πατρίδα του Ολλανδία). Η τηλεόραση αποτελεί επίσης σημαντικό μέσο για τον Ριέ και την ορχήστρα του. Επί δύο εβδομάδες το 2013, ένας από τους βρετανικούς σταθμούς του BSkyB, ο Sky Arts 2, μετονομάσθηκε σε Sky Arts Rieu: Από τις 30 Μαρτίου μέχρι τις 14 Απριλίου 2013 ο σταθμός μετέδιδε συναυλίες του Ριέ και ντοκιμαντέρ για τον Ριέ 24 ώρες το εικοσιτετράωρο![13]

Ο Αντρέ Ριέ και η Ορχήστρα «Γιόχαν Στράους» έδωσαν έναν μαραθώνιο επτά συναυλιών στη Ρουμανία τον Ιούνιο του 2015, τις μοναδικές που έδωσε ποτέ σε υπαίθριο χώρο εκτός από συναυλίες στη γενέτειρά του Μάαστριχτ, αρχίζοντας από την Piața Constituției στο Βουκουρέστι. Περισσότεροι από 150 χορωδοί συνόδευσαν τον Ριέ στο Βουκουρέστι και τραγούδησαν μπροστά στον πρόεδρο της Ρουμανίας Κλάους Γιοχάνις. Το σκηνικό αναδημιούργησε έναν αρχαίο ελληνικό ναό. Ο Ριέ δήλωσε ότι εργάσθηκε δύο χρόνια μόνο για αυτό το μεγάλο πρότζεκτ.[14]

Επιλεγμένη δισκογραφία Επεξεργασία

  • Maastricht Salon Orkest – Serenata (1984)
  • Hieringe biete 1 (1989)
  • D'n blauwen aovond (1992)
  • Merry Christmas (1992)
  • Strauss & Co (1994)
  • The Vienna I Love (1995)
  • In Concert (1996)
  • Strauss Gala (1997)
  • The Christmas I Love (Οκτώβριος 1997)
  • Romantic Moments (1998)
  • 100 Years of Strauss (1999)
  • Fiesta! (Οκτώβριος 1999)
  • La vie est belle (2000) – Βερολίνο
  • Musik zum Träumen (2001)
  • Live at the Royal Albert Hall (Απρίλιος 2002)
  • Love Around the World (Νοέμβριος 2002)
  • Gala Concert (Δεκέμβριος 2002) – Αμβούργο
  • Romantic Paradise (Σεπτέμβριος 2003) – Κορτόνα Ιταλίας
  • Live in Dublin (Οκτώβριος 2003)
  • André Rieu at the Movies (Μάρτιος 2004)
  • The Flying Dutchman (Ιούλιος 2004)
  • Live in Tuscany (Σεπτέμβριος 2004)
  • Songs from My Heart (2005)
  • Roses from the South (Ιούνιος 2005) – Mainau Γερμανίας
  • New Year's Eve in Vienna (Οκτώβριος 2005)
  • Auf Schönbrunn (Ιούλιος 2006) – Βιέννη
  • Christmas Around the World (Οκτώβριος 2006)
  • New York Memories (Νοέμβριος 2006) – «Ράδιο Σίτυ» Νέας Υόρκης
  • The 100 Most Beautiful Melodies (Μάιος 2007) – Australian Albums: No.2
  • Masterpieces (Σεπτέμβριος 2007) – Australian Albums: No.9
  • In Wonderland (Νοέμβριος 2007) – Efteling Ολλανδίας
  • Waltzing Matilda (Απρίλιος 2008) – Australian Albums: No.1
  • Live in Vienna (Σεπτέμβριος 2008)
  • Ich tanze mit dir in den Himmel hinein (Οκτώβριος 2008) – γάμος, Semper Opera, Δρέσδη
  • Live in Maastricht II (Νοέμβριος 2008)
  • Live in Australia (Δεκέμβριος 2008) – Australian Albums: No.14
  • Live in Maastricht III (8 Σεπτεμβρίου 2009)
  • The Very Best of André Rieu (Οκτώβριος 2009) – Australian Albums: No.23
  • Forever Vienna (Δεκέμβριος 2009) – UK: #2, IRE: No.4
  • You Raise Me Up – Songs for Mum (Μάιος 2010) – Australian Albums: No.8
  • My African Dream (August 2010) – Νότια Αφρική
  • Live in Maastricht IV (Σεπτέμβριος 2010)
  • Moonlight Serenade (Νοέμβριος 2010) – Australian Albums: No.17
  • And the Waltz Goes On (2011)
  • Live in Brazil (2012)
  • Home for Christmas (11 Δεκεμβρίου 2012)
  • Live in Maastricht VI (Οκτώβριος 2013)
  • Nuits magiques (Νοέμβριος 2013)
  • Music of the Night (2013)
  • Love Letters (Φεβρουάριος 2014)
  • Les mélodies du bonheur (Μάιος 2014)
  • Un amour à Venise (Νοέμβριος 2014)
  • Arrivederci Roma (Νοέμβριος 2015)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 Nederlandse Top 40. andre-rieu. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. rieu-andre. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Ανακτήθηκε στις 19  Οκτωβρίου 2021.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb135657611. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. ↑ programm.ard.de/TV/daserste/club-1/eid_281064000471887. Ανακτήθηκε στις 19  Οκτωβρίου 2021.
  8. ↑ Ανακτήθηκε στις 9  Ιουλίου 2019.
  9. ↑ Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  10. ↑ Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  11. ↑ 11,0 11,1 «international Archives - Page 2 of 3 - Andre Rieu». Andrerieu.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2016. 
  12. ↑ «André Rieu». classicfm.co.uk. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2012. 
  13. ↑ «Andre Rieu Concerts, Documentaries And Pictures». Skyarts.sky.com. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2016. 
  14. ↑ «Andre Rieu a sosit la Bucuresti pentru maratonul de 7 concerte. Ce surpriza de proportii a pregatit pentru publicul roman» (στα Ρουμάνικα). Pro TV. 4 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αντρέ_Ριέ&oldid=10470114"