Αντόνιο Κανόβα

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 25/01/2017.

Ο Αντόνιο Κανόβα (Antonio Canova, 1757 – 1822) ήταν Ιταλός γλύπτης, ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του νεοκλασσικισμού στην γλυπτική.

Αντόνιο Κανόβα
Antonio Canova Selfportrait 1792.jpg
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Antonio Canova (Ιταλικά)
Γέννηση1  Νοεμβρίου 1757[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10][11][12][13][14]
Possagno[15][16]
Θάνατος13  Οκτωβρίου 1822[1][2][4][5][6][17][7][8][9][10][11][12][13][14]
Βενετία[18][15][19]
Τόπος ταφήςΒενετία
ΕθνικότηταΙταλοί[20]
Χώρα πολιτογράφησηςΒενετική Δημοκρατία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[21]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγλύπτης[22][20][23]
αρχιτέκτονας[20]
ζωγράφος[20][23]
σκιτσογράφος[20]
χαράκτης[23]
Αξιοσημείωτο έργοThe Three Graces
Venus Victrix
Έρως και Ψυχή
Hercules and Lychas
George Washington
Επηρεάστηκε απόΦειδίας
Οικογένεια
ΑδέλφιαGiovanni Battista Sartori (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα του Χρυσού Σπιρουνιού
Honoraray citizen of Asolo (1822)[24]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

ΒιογραφίαΕπεξεργασία

Γεννήθηκε στο Possagno σε οικογένεια λιθοξόων και σπούδασε γλυπτική στην Βενετία όπου και δημιούργησε τα πρώτα του έργα. Το 1781 εγκαταστάθηκε στην Ρώμη και οι δημιουργίες του ήταν πλέον καταφανώς εμπνευσμένες από την κλασσική αρχαιότητα.

Εργάστηκε για τον Ναπολέοντα (ολόσωμο γυμνό άγαλμά του στο αίθριο της Μπρέρα), αλλά και για τον δούκα του Ουέλινγκτον και την Μεγάλη Αικατερίνη, κυρίως όμως για τους πάπες, ταφικά μνημεία των οποίων ανήγειρε στους Αγίους Αποστόλους της Ρώμης (Κλήμης ΙΔ΄) και στον Άγιο Πέτρο (Κλήμης ΙΓ΄). Παρά τις στενές του σχέσεις με την Εκκλησία, περιφημότερη δημιουργία του παραμένει η σκανδαλώδης απεικόνιση της Παυλίνας Μποργκέζε, αδελφής του Ναπολέοντα, ημίγυμνης σε ένα ανάκλιντρο (Ρώμη, Γκαλλερία Μποργκέζε).

Το 1815 του ανατέθηκε από τον πάπα η επαναφορά των έργων τέχνης που είχε λεηλατήσει ο Ναπολέων. Στο Παρίσι και στο Λονδίνο αξιώθηκε μεγάλων τιμών και το 1816 ο πάπας τον έκανε μαρκήσιο της Ίσκιας. Αποσύρθηκε έπειτα στο Possagno όπου ίδρυσε εργαστήριο γλυπτικής.

Η πολύ μεγάλη φήμη του επισκιάστηκε κάπως κατά την περίοδο του Ρομαντισμού, όταν το έργο του θεωρήθηκε ψυχρό και στατικό, αλλά απεωβίωσε κατά τον 20ο αιώνα.


Επιλογή έργωνΕπεξεργασία

Κύριο λήμμα: Κατάλογος έργων του Αντόνιο Κανόβα

  • Θησέας και Μινώταυρος, 1781-1783, Λονδίνο, Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου

  • Τάφος του Κλήμεντα ΙΔ΄, 1783-1787, Ρώμη, Santi Apostoli

  • Έρως και Ψυχή, 1787-1793, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου

  • Ο Ναπολέων ως Άρης Ειρηνοποιός, 1802-1806, Μιλάνο, εσωτερική αυλή του Palazzo Brera

  • Η Παυλίνα Μποργκέζε Βοναπάρτη ως Αφροδίτη θριαμβεύτρια, μεταξύ 1805-1808, Ρώμη, Γκαλλερία Μποργκέζε

  • Ο Θησέας καταβάλλει κένταυρο, 1805-1819, Βιέννη, Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης

  • Οι Τρεις Χάριτες, 1812-1817, Αγία Πετρούπολη, Ερμιτάζ

  • Ο Σωκράτης σώζει τον Αλκιβιάδη στην μάχη της Ποτίδαιας, 1797, Ρώμη, Accademia di San Luca


ΠηγέςΕπεξεργασία

  • The Consice Oxford Dictionary of Art and Artists, Ian Chilvers (editor) – Oxford University Press 1990


  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) BnF authorities. data.bnf.fr/ark:/12148/cb122039438. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Antonio Canova». RKDartists. 15139.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 (Αγγλικά, Μποκμάλ, σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. 76173733-34ea-4174-8b96-b6b41bbabfe3. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 (Αγγλικά) SNAC. w6dn47st. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 19909. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Antonio-Canova-marchese-dIschia. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 KNAW Past Members. PE00004542. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 (Αγγλικά) Discogs. 2234980. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. canova-antonio. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 «Grove Art Online» (Αγγλικά) Oxford University Press, Macmillan Publishers, Grove's Dictionaries, Inc.. Οξφόρδη, Μπέιζινγκστοουκ, Νέα Υόρκη. T013721. ISBN-13 978-1-884446-05-4. ISBN-10 1-884446-05-1.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia Catalana. 0014410.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 «Proleksis enciklopedija» (Κροατικά) 14433.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 Bibliothèque interuniversitaire de Santé. 3641.
  15. ↑ 15,0 15,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Great Russian Entsiklopedia, JSC. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  16. ↑ www.britannica.com/biography/Antonio-Canova-marchese-dIschia.
  17. ↑ RKDartists. 15139. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  18. ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2015.
  19. ↑ rkd.nl/explore/artists/15139.
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 20,3 20,4 vocab.getty.edu/page/ulan/500115339.
  21. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) BnF authorities. data.bnf.fr/ark:/12148/cb122039438. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  22. ↑ «Canova, Anton» (Γερμανικά) σελ. 251.
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/61058. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  24. ↑ cdn1.regione.veneto.it/alfstreaming-servlet/streamer/resourceId/81c5761a-2aa2-4bca-8575-e8ac8e7366a1/20081103112117_Delibera_di_Consiglio200341.pdf.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αντόνιο_Κανόβα&oldid=8405774"