Στην ελληνική μυθολογία, ο Ασφοδελός λειμώνας (γνωστός στα νέα ελληνικά και ως Ασφοδελό λιβάδι ή λιβάδι από Ασφόδελους)[1][2] είναι μια περιοχή στον Κάτω Κόσμο όπου κατοικούν οι ψυχές των κοινών ανθρώπων μετά τον θάνατο.[3][4] Ο Ασφοδελός ήταν ένα από τα τρία κύρια τμήματα του Κάτω Κόσμου, μαζί με τα Ηλύσια Πεδία, όπου κατέληγαν οι ψυχές των ηρώων για να ανταμειφθούν, και τον Τάρταρο, όπου κατέληγαν οι ψυχές όσων άξιζαν να τιμωρηθούν.[5] Ο Όμηρος αναφέρει πως το λιβάδι με τους Ασφόδελους βρίσκεται κοντά στον Δήμο των ονείρων.[6] Το όνομα του Ασφοδελού λειμώνα είναι γνωστό από την Οδύσσεια του Ομήρου, όπου γίνεται αναφορά σε αυτόν κατά το ταξίδι του Οδυσσέα στον Κάτω Κόσμο. Πολλοί αρχαίοι Έλληνες ποιητές και ομηρικοί σχολιαστές κατανοούν το επίθετο ασφοδελός ως «ανθισμένος», «ευώδης» ή «εύφορος», συνδέοντας το λιβάδι με το λουλούδι Ασφόδελος. Στην ελληνική μυθολογία, το λουλούδι του Ασφόδελου συνδέεται με την Περσεφόνη λόγω των νεκρών και θεωρείται επίσης έμβλημα του Διονύσου.[2]

Λιβάδι με Ασφόδελους.

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «ΟΜΗΡΟΣ: 13. – Οδύσσεια ω 1-14». www.greek-language.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2023. 
  2. 2,0 2,1 «Ασφόδελος». dasarxeio.com. 16 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2023. 
  3. ἀσφόδελος. Liddell, Henry George· Scott, Robert· A Greek–English Lexicon στο Perseus Project.
  4. «ἀσφοδελός - Ancient Greek (LSJ)». lsj.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2023. 
  5. Westmoreland, Perry L. (2006). Ancient Greek beliefs. San Ysidro, CA: Lee and Vance Publishing Co. ISBN 978-0-9793248-1-9. OCLC 276682916. 
  6. Ομήρου Οδύσσεια, 24, 11-14