Ασφόδελος ο πολύκλαδος

Ο Ασφόδελος ή σπερδούκλα (επιστ. ονομ. Asphodelus ramosus), ανήκει στην οικογένεια Liliaceae (Λειριοειδή) και κατανέμεται σ’ όλη την περιοχή της Μεσογείου, καθώς και σ’ όλη την Ελλάδα (υπάρχουν επίσης άλλα 3 είδη στην Ελλάδα: A. albus, A. fistulosus, A. tenuifolius). Ο βλαστός διακλαδίζεται στην κορυφή. Τα πέταλα του άνθους είναι λευκά με μια επιμήκη νεύρωση στη μέση, χρώματος μοβ ή μερικώς μοβ. Ανθίζει από Ιανουάριο μέχρι Απρίλιο. Ο ασφόδελος έχει μεγάλη ικανότητα να αντιμετωπίζει την ξηρασία, τις υψηλές θερμοκρασίες ακόμη και τις χαμηλές εδαφικές υγρασίες. Ο όρος «έρημος ασφοδέλων» έχει χρησιμοποιηθεί προκειμένου να χαρακτηρίσει τα οικοσυστήματα που κυριαρχούνται από ασφόδελους και θεωρούνται ως ερημοποιημένα ή ημιερημικά συστήματα. Στην ελληνική μυθολογία ο ασφόδελος συνδέεται με τους νεκρούς και τον κάτω κόσμο. Ο Όμηρος στην Οδύσσεια αναφέρει ότι οι ψυχές των νεκρών στον Άδη πήγαιναν σε «ασφοδελόν λειμώνα» όπου και τρέφονταν με τις κονδυλώδεις ρίζες του.

Ασφόδελος ο πολύκλαδος
Ο Ασφόδελος (Asphodelus ramosus), Κοντά στο Τρίκερι, Νότιο Πήλιο, Μαγνησία (13-2-2011)
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Φυτά (Plantae) Συνομοταξία: Αγγειόσπερμα (Magnoliophyta) Ομοταξία: Μονοκοτυλήδονα (Liliopsida) Τάξη: Λειριώδη (Liliales) Οικογένεια: Λειριοειδή (Liliaceae) Γένος: Ασφόδελος (Asphodelus ) Είδος: A. ramosus
Διώνυμο
Asphodelus ramosus (Ασφόδελος ο πολύκλαδος) L.

Πηγές

• Μπάουμαν Ε. 1984, Η ελληνική χλωρίδα στο μύθο, στην τέχνη, στη λογοτεχνία

• Παντής Ι. 1986 Δομή, δυναμική και διαχείριση των έρημων ασφοδέλων της Θεσσαλίας, Διδακτορική διατριβή ΑΠΘ

• Παπιομύτογλου Β. 2006, Αγριολούλουδα της Ελλάδας. Mediterraneo Editions

• Arianoutsou-Faraggitaki M, Margaris NS. 1982. Phryganic (East Mediterranean) ecosysterns and fire. Journal of Mediterranean Ecology 8

• Lafranchis T. & Sfikas G. 2001, Flowers of Greece (Vol. II).

• Tutin et al. 2005, Flora Europaea Vol 5, Cambridge University Press

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• [1]
• [2]