Αυστραλιανό μοσχολέμονο
Τα Αυστραλιανά μοσχολέμονα ή Αυστραλιανά λάιμ (Australian limes) είναι είδη του γένους των φυτών εσπεριδοειδών (Citrus), που είναι ιθαγενή στην Αυστραλία και την Παπούα Νέα Γουινέα.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/52/CSIRO_ScienceImage_3400_The_Australian_Outback_Lime.jpg/220px-CSIRO_ScienceImage_3400_The_Australian_Outback_Lime.jpg)
Αυτά τα είδη που περιλαμβάνονταν στα γένη Microcitrus και Eremocitrus.[1][2][3] Έχουν χρησιμοποιηθεί ως πηγή τροφής από τους αυτόχθονες Αυστραλούς, καθώς και τους πρώτους αποίκους, ενώ σήμερα χρησιμοποιούνται στη σύγχρονη Αυστραλιανή κουζίνα, σε προϊόντα όπως μαρμελάδες και σάλτσες.[4][5]
Τα είδη περιλαμβάνουν:[6]
Αυστραλιανά |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
μοσχολέμονα | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Είδη από την Αυστραλία
ΕπεξεργασίαΕγγενή είδη
Επεξεργασία- Citrus australasica (Finger Lime), ένα είδος από τις περιοχές του τροπικού δάσους της βόρειας Νέας Νότιας Ουαλίας και του Νοτίου Κουίνσλαντ με επιμήκεις κίτρινο-πράσινους προς μωβ καρπούς.
Finger Lime. - Citrus australis (Round Lime ή Dooja), είδος από το νότιο-ανατολική Αυστραλία με στρογγυλούς, πράσινους καρπούς
- Citrus glauca (Desert Lime), από τις ξηρές περιοχές της ενδοχώρας, της ενδοχώρας της Αυστραλίας. Στρογγυλοί μικροί καρποί παράγονται το καλοκαίρι.
Desert lime. - Citrus garrawayae, (Mount White lime) είναι σπάνιο και ενδημικό στην Περιφέρεια Κουκ του Cape York Peninsula.
- Citrus gracilis (Kakadu Lime ή Humpty Doo) μεγαλώνει στα δάση ευκαλύπτου στην Βόρεια Επικράτεια[7][8] και περιγράφηκε για πρώτη φορά στην επιστημονική βιβλιογραφία το 1998.[9]
- Citrus inodora (Russell River Lime ή Large-leaf Australian wild lime) είναι σπάνιο, ενδημικό και στο βόρειο Κουίνσλαντ.[8]
- Citrus maideniana (Maiden’s Australian Wild Lime)[8] μπορεί να είναι υποείδος του C. indora.[10]
Ποικιλίες
ΕπεξεργασίαΤα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί αρκετές ποικιλίες. Αυτές μπορούν να μπολιάζονται με τα πρότυπα ριζώματα των εσπεριδοειδών. Μπορούν να καλλιεργηθούν ως καλλωπιστικά δέντρα στον κήπο ή σε δοχεία.[11] Για ορισμένες ποικιλίες διατίθενται πρότυπα εμβόλια.[1] Οι ποικιλίες περιλαμβάνουν:
- Australian Outback (ή Australian Desert), που αναπτύχθηκε από διάφορες ποικιλίες του Desert Lime
- Australian Red Centre (ή Australian Blood ή Blood lime, μια διασταύρωση του Finger Lime[12] και ενός υβριδίου μανταρινιού-λεμονιού ή μανταρινιού-γλυκού πορτοκαλιού
- Australian Sunrise, μια διασταύρωση των Finger Lime και του Calamondin, που εξωτερικά έχει το σχήμα αχλαδιού και εσωτερικά είναι πορτοκαλί
- Rainforest Μαργαριτάρι, μια ροζ-μικρόκαρπη μορφή του Finger Lime από το Bangalow, Νέα Νότια Ουαλία
- Sunrise Lime, αγνώστου γεννήτορος[12]
- Outback Lime, μια ποικιλία του Desert Lime[12]
Είδη από την Παπούα Νέα Γουινέα
Επεξεργασία- Citrus warburgiana (Kakamadu ή New Guinea Wild Lime)[13][14] αναπτύσσεται στη νότια ακτή της χερσονήσου Παπούα πλησίον του Alatau[15] (φωτογραφίες).
- Citrus wakonai (επίσης τοπικά ονομάζεται Kakamadu)[14] έχει αναφερθεί στη νήσο Γκούντιναφ (Goodenough).[16]
- Citrus wintersii, επίσης γνωστό και ως Citrus papuana (Brown River Finger Lime)[15][17] έχει, όπως υποδηλώνει και το όνομα, ένα μικρό, λεπτό καρπό, μυτερό στα δύο άκρα του (φωτογραφίες, περισσότερες φωτογραφίες). Αναπτύσσεται πλησίον του Πορτ Μόρεσμπι.[18]
- Clymenia (φυτό) είναι εγγενές στο Αρχιπέλαγος του Βίσμαρκ αλλά καλλιεργείται και σε άλλες περιοχές. Το Clymenia συχνά πλέον, θεωρείται ότι ανήκει στο γένος των εσπεριδοειδών.[19]
Τα είδη των εσπεριδοειδών στην Παπούα Νέα Γουινέα δεν έχουν μελετηθεί εκτενώς, συνεπώς είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν περισσότερα είδη από αυτά που παρατίθενται εδώ.
Ταυτοποίηση
ΕπεξεργασίαΈνα κλειδί ταυτοποίησης Αρχειοθετήθηκε 2009-10-02 στο Wayback Machine. (σελ. 6 ή 338), υφίσταται για τα γνωστά Αυστραλιανά Λάιμ (μη συμπεριλαμβανομένων των ειδών από την Παπούα Νέα Γουινέα). Τα φύλλα ορισμένων ειδών πλαταίνουν δραματικά με την πάροδο των ετών.[20]
Εικόνες
ΕπεξεργασίαΔείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Lindsay, Lenore. «Australian Limes». Australian Plants Onlline. Australian Native Plants Society (Australia). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2010.
- ↑ «Eremocitrus». Australian Plant Name Index (APNI), IBIS database. Centre for Plant Biodiversity Research, Australian Government, Canberra. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2010.
- ↑ «Microcitrus». Australian Plant Name Index (APNI), IBIS database. Centre for Plant Biodiversity Research, Australian Government, Canberra. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2010.
- ↑ «Taming Wild Limes». Ecos Magazine (CSIRO publishing) (107). 2001. http://www.ecosmagazine.com/?paper=EC107p6.
- ↑ «Australian native citrus-wild species, cultivars and hybrids» (PDF). Primary Industries and Resources SA. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2010.
- ↑ Jorma Koskinen· Sylvain Jousse. «Citrus Pages / Native Australian varieties». free.fr.
- ↑ Jorma Koskinen· Sylvain Jousse. «Citrus Pages / Native Australian varieties». free.fr.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 [1]
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ Jorma Koskinen· Sylvain Jousse. «Citrus Pages / Native Australian varieties». free.fr.
- ↑ «From the outback to 'out the back'». CSIRO. 12 Αυγούστου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2010.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 http://www.scienceimage.csiro.au/image/3592
- ↑ Jorma Koskinen· Sylvain Jousse. «Citrus Pages / Native Australian varieties». free.fr.
- ↑ 14,0 14,1 [2]
- ↑ 15,0 15,1 Mike Saalfeld. «Citrus wakonai». homecitrusgrowers.co.uk.
- ↑ Mike Saalfeld. «The_Quest_for_Wakonai page19». homecitrusgrowers.co.uk.
- ↑ Jorma Koskinen· Sylvain Jousse. «Citrus Pages / Native Australian varieties». free.fr.
- ↑ «Microcitrus papuana». homecitrusgrowers.co.uk.
- ↑ Andrés García Lor (2013). Organización de la diversidad genética de los cítricos (PDF) (Διδακτορική διατριβή). σελ. 79.
- ↑ «microcitrus – mature and juvenile leaf forms». freeserve.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2015.