Βάρτισλαβ ΣΤ΄ της Πομερανίας-Βόλγκαστ
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Βάρτισλαβ ΣΤ΄, γερμ. Wartisalw VI (1345 - 13 Ιουνίου 1394) από τον Οίκο των Γκρίφφινς ήταν δούκας της Πομερανίας-Βόλγκαστ (1365-77) μαζί με τον νεότερο αδελφό του Μπόγκισλαβ ΣΤ΄.
Βάρτισλαβ ΣΤ΄ της Πομερανίας-Βόλγκαστ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1345[1] Δυτική Πομερανία |
Θάνατος | 13 Ιουνίου 1394[1] Βόλγκαστ |
Τόπος ταφής | Eldena Abbey |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αριστοκράτης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Άννα του Μεκλεμβούργου-Στάργκαρτ |
Τέκνα | Μπάρνιμ ΣΤ΄ της Πομερανίας-Βόλγκαστ Βάρτισλαβ Η΄ της Πομερανίας-Βόλγκαστ[2] Σοφία της της Πομερανίας d:Q9155789 |
Γονείς | Μπάρνιμ Δ΄ της Πομερανίας-Βόλγκαστ και Σοφία του Μεκλεμβούργου-Γκύστρο[2] |
Αδέλφια | Μπόγκισλαβ ΣΤ΄ της Πομερανίας-Βόλγκαστ Ελισάβετ της Πομερανίας |
Οικογένεια | Οίκος της Πομερανίας |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν ο πρωτότοκος γιος τού Μπάρνιμ Δ΄ δούκα της Πομερανίας-Βόλγκαστ και της Σοφίας τού Μεκλεμβούργου, κόρης τού Ιωάννη Β΄ κυρίου τού Βέρλε.
Το 1365 απεβίωσε ο πατέρας του και το 1372 με τη συνθήκη τού Άνκλαμ το δουκάτο διαιρέθηκε σε ανατολικό μέρος, που το έλαβε ο θείος του Μπόγκισλαβ Ε΄ με έδρα το Στολπ και σε δυτικό μέρος, που το έλαβε ο Βάρτισλαβ ΣΤ΄ με τον αδελφό του Μπόγκισλαβ ΣΤ΄, με έδρα το Βόλγκαστ. Το 1377 το δυτικό μέρος διαιρέθηκε: ο Βάρτισλαβ ΣΤ΄ έλαβε το Μπαρτ και ο αδελφός του το κυρίως Βόλγκαστ. Όμως το 1396 ο Μπόγκισλαβ ΣΤ΄ απεβίωσε χωρίς απογόνους και η Πομερανία-Βάρτισλαβ επανενώθηκε υπό τον Βάρτισλαβ ΣΤ΄.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε την Άννα, κόρη τού Ιωάννη Α΄ δούκα τού Μεκλεμβούργου-Στάργκαρτ και είχε τέκνα:
- Μπάρνιμ ΣΤ΄ π. 1365-1405, δούκας της Πομερανίας-Βόλγκαστ.
- Βάρτισλαβ Η΄ 1373 - 1415, δούκας της Πομαρανίας-Βόλγκαστ.
- Σοφία, παντρεύτηκε τον Ερρίκο Α΄ των Γουέλφων δούκα τού Μπράουνσβαϊγκ-Βόλφενμπυτελ.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 14342176X. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.