Ο Βέρνερ, γερμ.: Werner, ιλατιν.: Guarnerius, ιτλα.: Guarneriο (άκμασε 1093 - 1119) ήταν μάργραβος της Ανκόνα και δούκας του Σπολέτο από το 1093 έως το 1119. Ήταν ο ιδρυτής της οικογένειας των Γκουαρνιέρι του Ούρσλινγκεν.

Βέρνερ Β΄ του Σπολέτο
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος1120
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακοντοτιέρος

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ο Βέρνερ Β΄ ήταν αρχικά ένας Σουηβός κόμης, που στάλθηκε ως διοικητής ενός γερμανικού σώματος 700 πεζών και ιππικού από τον βασιλιά Ερρίκο Γ΄ της Γερμανίας, για να βοηθήσει τον πάπα Λέοντα Θ΄ στη μάχη του Τσιβιτάτε. Μετά από εκείνη τη μεγάλη ήττα, κατά την οποία οι Σουηβοί του κατατροπώθηκαν από τον Ριχάρδο Α΄ πρίγκιπα της Κάπουα, ο Βέρνερ Β΄ κατέκτησε μία περιοχή της Αδριατικής επικράτειας με κέντρο την Πεντάπολη. Η περιοχή ονομάστηκε από αυτόν «μαρκιωνία του Βέρνερ». Έγινε σύμμαχος του βασιλιά Ερρίκου Δ΄ της Γερμανίας, γιου του Ερρίκου Γ΄, στον πόλεμο κατά της Ματθίλδης μαργραβίνας της Τοσκάνης. Ο Ερρίκος Δ΄ τον διόρισε δούκα του Σπολέτο το 1093. Το 1105 τον επιβεβαίωσε ως μάργραβο στις τρεις μαρκιωνίες της Ανκόνα, του Φέρμο και του Καμερίνο, που στη συνέχεια ονομάστηκε μαρκιωνία της Ανκόνας, (marca Anconitana). Αυτό αποτελεί τη βάση για την υπάρχουσα ιταλική περιοχή Μάρκε. Εμφανίζεται στο εξής σε χρονικά και καταστατικά ως Dux et Marchio Guarnerius και Guarnerio Marchione.

Τον Νοέμβριο του 1105 ο Βέρνερ πήγε στη Ρώμη με στρατό Γερμανών, για να υποστηρίξει τον αντίπαπα Σιλβέστρο Δ΄. Κατά τον ερχομό του ο πάπας Πασχάλης Β΄ κατέφυγε στη νήσο Τιβερίνα. Με τη βία, ο Βέρνερ εγκατέστησε τον Σιλβέστερο Δ΄ στο Λατερανό. Όμως τα στρατεύματα του Βέρνερ, με επικεφαλής κάποιον Μπέρτο, δεν είχαν επιτυχία μακροπρόθεσμα και ο Σιλβέστρος Δ΄ έπρεπε να φύγει από τη Ρώμη για το Τίβολι, όπου βρισκόταν στρατοπεδευμένος ο Βέρνερ. Ο Βέρνερ υποχώρησε με τον Σιλβέστρο Δ΄ στο Όζιμο.