Βαλέρι Μπρούμελ
Ο Βαλέρι Μπρούμελ (ρωσικά: Валерий Николаевич Брумель, 14 Απριλίου 1942 – 26 Ιανουαρίου 2003)[5] ήταν Σοβιετικός αθλητής του άλματος εις ύψος. Χρυσός Ολυμπιονίκης του 1964 και κάτοχος πολλαπλών παγκόσμιων επιδόσεων, θεωρείται ένας από τους καλύτερους άλτες στη ιστορία του αγωνίσματος. Η καριέρα ολοκληρώθηκε ύστερα από ένα ατύχημα με μοτοσικλέτα το 1965. Είναι μέλος του Hall Of Fame της IAAF.[6]
| Βαλέρι Μπρούμελ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 14 Απριλίου 1942[1][2][3] Tolbuzino |
| Θάνατος | 26 Ιανουαρίου 2003[1][4][2] Μόσχα |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσία Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Ύψος | 1,85 m  |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρωσικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αθλητής του στίβου |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας μετάλλιο για την αξία της εργασίας Τιμητικό Δίπλωμα Αθλητισμού της ΕΣΣΔ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Μπρούμελ γεννήθηκε σε ένα χωριό της μακρινής ανατολικής Σιβηρίας, σε μια οικογένεια γεωλόγων που εξερευνούσαν την περιοχή.[7] Αργότερα μετακόμισαν στο Λουχάνσκ και δίδαξαν στο τοπικό πανεπιστήμιο.
Καριέρα Επεξεργασία
Ξεκίνησε την ενασχόληση με το άλμα εις ύψος σε ηλικία 12 ετών στο Λουχάνσκ, με προπονητή τον Π.Σ. Στέιν. Σε ηλικία 16 ετών έκανε άλματα στα 2 μέτρα, χρησιμοποιώντας την τότε κυρίαρχη τεχνική δρασκελισμού (straddle technique) με ίσια πόδια. Βελτίωσε τις δεξιότητές του υπό την καθοδήγηση του Β.Μ. Ντιάτσκοφ στη Μόσχα. Το 1960 έσπασε το ρεκόρ της ΕΣΣΔ, με 2,17 μ. και επιλέχθηκε στην ολυμπιακή ομάδα της ΕΣΣΔ. Στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960, έκανε άλμα στο ίδιο ύψος με τον νικητή, Ρόμπερτ Σαβλακάντζε, αλλά έκανε περισσότερες προσπάθειες και έτσι του απονεμήθηκε το αργυρό μετάλλιο.[5]
Το διάστημα 1961–63 κατέρριψε 6 φορές το παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα εις ύψος, βελτιώνοντάς το από τα 2,23 μ. έως τα 2,28 μ.[8] Κέρδισε επίσης στο άλμα εις ύψος στην Πανεπιστημιάδα του 1961 και του 1963, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1962, στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964 και στο Πρωτάθλημα ΕΣΣΔ 1961–63.[9]
Αφού έμεινε αήττητος κατά τη διάρκεια της σεζόν 1965, ο Μπρούμελ υπέστη πολλαπλά κατάγματα στο δεξί πόδι του σε ατύχημα με μοτοσικλέτα και αντιμετώπισε ακρωτηριασμό. Χειρουργήθηκε επιτυχώς από τον καθηγητή Γκαβριίλ Ιλιζάροφ με μία νέα τότε διαδικασία επιμήκυνσης ποδιών χρησιμοποιώντας τον εξωτερικό του σταθεροποιητή (συσκευή Ιλιζάροφ). Ωστόσο, ακόμη και μετά από 29 χειρουργικές επεμβάσεις δεν μπόρεσε να αναρρώσει πλήρως. Αποσύρθηκε το 1970 αφού πήδηξε 2,06 μ. σε τοπικούς αγώνες.[9]
Μετά τον αθλητισμό Επεξεργασία
Όταν αποσύρθηκε, ο Μπρούμελ στράφηκε στην υποκριτική και τη συγγραφή. Πρωταγωνίστησε στην ταινία Sport, Sport, Sport (1970) και έγραψε το σενάριο για το Pravo na pryzhok (Δικαίωμα στο άλμα, 1973). Έγραψε επίσης πολλά μυθιστορήματα και θεατρικά έργα, συμπεριλαμβανομένου του μυθιστορήματος Μην αλλάξεις τον εαυτό σου (1979), το οποίο μεταφράστηκε σε επτά γλώσσες, και το λιμπρέτο στην οπερέτα του Ράουφ Χατζίγεφ Χρυσή Καραβέλα (Золотая каравелла).[9]
Προσωπική ζωή Επεξεργασία
Ο Μπρούμελ είχε δύο αδέρφια, τον Όλεγκ (1944–2005) και τον Ίγκορ, έναν Ρώσο πολιτικό που γεννήθηκε το 1952 στο Ροστόφ.[10] Ο Μπρούμελ παντρεύτηκε τρεις φορές. Η πρώτη του σύζυγος, Μαρίνα, ήταν καθηγήτρια γυμναστικής.[11] Τον άφησε με έναν γιο το 1965, όταν ο Μπρούμελ ανάρρωνε από το ατύχημα με τη μοτοσικλέτα του. Το 1973, ο Μπρούμελ παντρεύτηκε την Ελένα Πετουσκόβα, ιππέα και Ολυμπιονίκη του 1972. Το ζευγάρι χώρισε 18 μήνες. Είχαν μια κόρη, τη Βλάντα Πετουσκόβα, γεννημένη το 1974, την οποία μεγάλωσε η μητέρα της.[12] Το 1992, ο Μπρούμελ παντρεύτηκε τη Σβετλάνα Μπελουσόβα, η οποία αργότερα ίδρυσε και διαχειρίστηκε το Ίδρυμα Βαλέρι Μπρούμελ. Είχαν έναν γιο, τον Βίκτορ.[9][13]
-
Ο Μπρούμελ σε προσπάθεια άλματος εις ύψους -
Ο Μπρούμελ μετά τον τραυματισμό του στο πόδι -
Ο Μπρούμελ το 1968 με μια συσκευή Ιλιζάροφ που αποκατέστησε το θρυμματισμένο πόδι του -
Μια πλάκα στο Εθνικό Στάδιο Βασίλ Λέφσκι στη Σόφια, προς τιμήν του παγκόσμιου ρεκόρ του Μπρούμελ με 2,25 μέτρα, που σημειώθηκε στις 31 Αυγούστου 1961.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 7126504. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 16564555q.
- ↑ 3,0 3,1 «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0012543.
- ↑ filmportal.de. c95ff6620bcb41a8abdd3a239b5a2042. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 5,0 5,1 Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια (2006), Μόσχα: Bol'shaya Rossiyskaya Enciklopediya Publisher, τομ. 4, σελ. 243
- ↑ «IAAF HALL OF FAME». Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2022.
- ↑ «Obituary: Valery Brumel». The Guardian. 6 Φεβρουαρίου 2003. https://www.theguardian.com/news/2003/feb/06/guardianobituaries.russia.
- ↑ «Athletics – World Record progression». Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2006.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Брумель Валерий Николаевич. Биографическая справка. rsport.ru. 14 Μαΐου 2012
- ↑ Брумель Игорь Николаевич, депутат Совета депутатов Замоскворечья. zamos.ru
- ↑ United Press International. 31 October 1963
- ↑ Βάλιεφ, Μπόρις (3 Μαρτίου 2007) «Конь – на скаку и птица – влет... По чьей вине?». Сопротивляясь страшной болезни, Елена Петушкова до последних дней мечтала вернуться к работе. sovsport.ru
- ↑ Geguchadze, Aleksandr (15 Ιουνίου 2007) Высота Валерия Брумеля. rg.ru
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Βαλερί Μπρουμέλ στο IMDb
- Ο θρύλος του άλματος εις ύψος Μπρούμελ, πεθαίνει μετά από μακρά ασθένεια. IAAF. 26 Ιανουαρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2011.
- Η IAAF θρηνεί την απώλεια του θρυλικού άλτη του ύψους. IAAF. 28 Ιανουαρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2011.
- Φρανκ Λίτσκι, Ο Βαλέρι Μπρούμελ είναι νεκρός στα 60.. The New York Times 28 Ιανουαρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2014.
