Η Βαλντράντα της Τοσκάνης (πέθανε το 997) ήταν Δόγισσα της Βενετίας μέσω του γάμου της με τον Πιέτρο Δ΄ Καντιάνο ως δεύτερη σύζυγος.[1]

Βαλντράντα της Τοσκάνης
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος997
Χώρα πολιτογράφησηςΒενετική Δημοκρατία
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταFirst Doge Lady
Οικογένεια
ΣύζυγοςΠιέτρο Δ΄ Καντιάνο (έως 976)
ΓονείςΟυμπέρτος του Σπολέτο
ΑδέλφιαΟύγος της Τοσκάνης

Δόγισσα της Βενετίας Επεξεργασία

Ο πατέρας της ήταν ο Ουμβέρτος του Σπολέτο μέλος του Οίκου των Μποζονιδών, ο γάμος της με τον Πιέτρο τακτοποιήθηκε από τον προστάτη του Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας όταν χώρισε την πρώτη σύζυγο του Γιοβανίτσια Καντιάνο. Η Βαλντράντα έφερε στον σύζυγο της μια μεγάλη προίκα από κάστρα και συνοδείες από δούλων. Η Βαλντράντα και ο σύζυγος της δημιούργησαν το έθιμο του Μούντιο που ο δόγης παραχωρούσε στην σύζυγο του τα μισά από τα εισοδήματα του, έγινε μισητή στην Βενετία λόγω της αλαζονείας της αλλά είχε καλές σχέσεις με τον σύζυγο της. Υποστήριξε τον Πιέτρο Δ΄ σε όλα τα σχέδια και τις φιλοδοξίες του και ήταν η πρώτη δόγισσα που τήρησε κατά γράμμα το βασιλικό πρωτόκολλο. Εισήγαγε στην Δημοκρατία της Βενετίας τις Ταυρομαχίες που έγινε σύντομα το δημοφιλέστερο άθλημα με την ίδια να προεδρεύει στις εκδηλώσεις. Η δουλεία ήταν αμφιλεγόμενο ζήτημα στην Βενετία αλλά όταν ο σύζυγος της ζήτησε να τους απελευθερώσει η Βαλντράντα του απάντησε ότι ήταν θέμα του αυτοκράτορα όχι του δόγη.

Επανάσταση και δολοφονία του συζύγου της Επεξεργασία

Μετά τον θάνατο του Όθων Α΄ οι Βενετσιάνοι επαναστάτησαν και έβαλαν φωτιά στα ανάκτορα (976), η οικογένεια προσπάθησε να δραπετεύσει, ο Πέτρος πήρε αγκαλιά τον μικρό του γιο με την Βαλντράντα Πιέτρο και η ίδια η Βαλντράντα την θετή της κόρη Μαρίνα. Οι επαναστάτες κατακρεούργησαν τον Πιέτρο Δ΄ Καντιάνο και τον μικρό του γιο Πιέτρο αλλά στην Βαλντράντα και την Μαρίνα επέτρεψαν να δραπετεύσουν επειδή φοβήθηκαν την οργή του αυτοκράτορα.

Τελευταία χρόνια Επεξεργασία

Η Βαλντράντα δραπέτευσε στην αυτοκράτειρα Αδελαΐδα της Ιταλίας στην Βερόνα, ζήτησε πίσω την προίκα της και την καταστροφή της Βενετίας σαν εκδίκηση για την εξέγερση και τον θάνατο της οικογένειας της, μετά από διαπραγματεύσεις ακολούθησε συμβιβασμός. Αρνήθηκε να αποσυρθεί σε μοναστήρι όπως όριζε τότε το έθιμο για τις χήρες των δόγηδων, εγκαταστάθηκε στην αυλή του αδελφού της στην Τοσκάνη που έζησε μέχρι τον θάνατο της. Η θετή της κόρη Μαρίνα παντρεύτηκε τον μετέπειτα δόγη Τριμπούνο Μέμμο αλλά μετά την εκθρόνιση του έγινε μοναχή (990).

Παραπομπές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία