Ο Βασίλειος Καματηρός (ο λεγόμενος και Φυλακόπουλος[1])διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από τον Αύγουστο του 1183 έως τον Φεβρουάριο του 1186.

Βασίλειος Β΄ Καματηρός
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση12ος αιώνας
Κωνσταντινούπολη
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςμεσαιωνική ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΟικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (1183–1186)

Ανήκε στην Οικογένεια Καματηρών από την οποία προέκυψαν αρκετοί κορυφαίοι αξιωματούχοι τον 12ο αιώνα. Αρχικά υπηρέτησε υπό τον Μανουήλ Α΄ Κομνηνό ως διπλωμάτης, αλλά μετά από μια καταστροφική αποστολή στην Ιταλία, έχασε την εύνοιά του και εξορίστηκε. Η καλοτυχία του αναζωπυρώθηκε υπό τον Ανδρόνικο Α΄ Κομνηνό, ο οποίος είχε επίσης εξοριστεί από τον Μανουήλ[2].

Ο Ανδρόνικος είχε πρόβλημα με τον Πατριάρχη Θεοδόσιο Α΄, ο οποίος του αντιτάχθηκε σε πολλά θέματα. Μεταξύ αυτών, ο σχεδιαζόμενος από αυτόν γάμος της παράνομης κόρης του Ειρήνης με τον Αλέξιο, παράνομο γιο του Μανουήλ Α΄, παρόλο που ήταν στενοί συγγενείς, καθώς και η έξωση από το Παλάτι της Μαρίας της Αντιόχειας, χήρας του Μανουήλ. Έτσι, ο Θεοδόσιος εξαναγκάστηκε σε παραίτηση και αντικαταστάθηκε από τον Βασίλειο Καματηρό[3], ο οποίος τότε είχε το αξίωμα του «Χαρτοφύλακα» στον Ναό της Αγίας Σοφίας[1].

Ο Βασίλειος αμέσως συγκατάνευσε πειθήνια στις επιθυμίες του Ανδρόνικου, ανοίγοντας τον δρόμο για τον γάμο και μάλιστα απαλλάσσοντας τους δολοφόνους του νέου αυτοκράτορα Αλέξιου Β΄ Κομνηνού. Μετά την ανατροπή και εκτέλεση του Ανδρόνικου τον Σεπτέμβριο του 1185, ο Βασίλειος απέτυχε να πετύχει την εύνοια του νέου αυτοκράτορα Ισαάκ Β΄ Άγγελου, παρά το γεγονός ότι τέλεσε ο ίδιος την στέψη του. Τον Σεπτέμβριο του 1186 Σύνοδος αποφάσισε να κείρονται μοναχές οι σύζυγοι ιερέων που χειροτονούνται επίσκοποι, απόφαση όμως που ο Αυτοκράτορας ανακάλεσε με τη δικαιολογία ότι απουσίαζε κάποιος από τους αρχιερείς της Πόλης[1].

Ο Βασίλειος καθαιρέθηκε και καταδικάστηκε από μια Σύνοδο για την έγκριση του γάμου της Ειρήνης και του Αλεξίου. Τίποτα άλλο δεν είναι γνωστό γι' αυτόν μετά την καθαίρεσή του[2].

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Μανουήλ Γεδεών, σελ. 372.
  2. 2,0 2,1 Kazhdan (1991), σελ. 262
  3. Kazhdan (1991), σελ. 262, 2052

Πηγές Επεξεργασία


τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Προκάτοχος
Θεοδόσιος Α΄
Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
1183-1186
Διάδοχος
Νικήτας Β΄