Ο Βασίλειος Κάλκος ήταν Φιλικός από τη Λιβαδειά και το 1821 είχε πάρει μέρος στη συνέλευση των Σαλώνων και στη συνέχεια στον Άρειο Πάγο της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδας. Διαφώνησε με τον τρόπο διοίκησης του Αρείου Πάγου και αποχώρησε και στη συνέχεια αποκηρύχθηκε[1] στις 15 Φεβρουαρίου 1822 και πήγε στην Τήνο οικογενειακώς. Επέστρεψε στη συνέχεια και πήρε μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα. Μετά τον πόλεμο υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις.[2]

Βασίλειος Κάλκος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση18ος αιώνας
Λιβαδειά
Θάνατος1828
Χώρα πολιτογράφησηςΟθωμανική Αυτοκρατορία
Ελλάδα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
πολιτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΦιλικός

Σύζυγός του ήταν η Ελισάβετ και γιος του ο Ιωάννης Βασιλείου Κάλκος, ο οποίος γεννήθηκε το 1815. Σε βιογραφικό του γιου του που γράφτηκε στο Κεντρικό Σχολείο της Αίγινας., αναφέρεται ότι ο γιος του έμαθε τα Κοινά στο Τριέστιον (Τεργέστη), ενώ τα Ελληνικά άρχισε στον Βαμβούκη στην Αίγινα και το 1930 γράφτηκε στην Γ' τάξη του Κεντρικού Σχολείου της Αίγινας. Ο Βασίλειος Κάλκος αναφέρεται στην ίδια πηγή ότι πέθανε το 1828 [3].

Αναφορές Επεξεργασία

  1. «Τα κατά την αναγέννησιν της Ελλάδος», Ανδρέου Ζ. Μαμούκα, Τόμος Β', Πειραιάς, Τυπογραφία Ηλίου Χριστοφίδου, Η αγαθή τύχη, 1839, σελ. 84 (από τα Πρακτικά της Συνέλευση των Σαλώνων, 17 Νοεμβρίου 1821 του Οργανισμού της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδας)
  2. Κάλκος, λήμμα ΔΟΜΗ, .ygeiaonline.gr
  3. Οι μαθητές του κεντρικού σχολείου 1830-1834[νεκρός σύνδεσμος], Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας