Βασίλι Γκορμπούνοφ

Ερζιανός Σοβιετικός συγγραφέας και καθηγητής.


Ο Βασίλι Βλαντιμίροβιτς Γκορμπούνοφ (ρωσικά: Васи́лий Влади́мирович Горбуно́в, έρζυα: Горбунов, Василий Владимирович) (31η Ιουλίου, Λομπάσκι της περιφέρειας Νίζνι Νοβγκόροντ - 11η Δεκεμβρίου 1983, Μόσχα ) ήταν ένας Ερζιανός Σοβιετικός συγγραφέας, κριτικός λογοτεχνίας και εκπαιδευτικός. Ανακηρύχθηκε διδάκτορας Φιλολογίας το 1970, καθηγητής το 1982 και από το 1953 ήταν μέλος της Ένωσης Συγγραφέων της ΕΣΣΔ.

Βασίλι Γκορμπούνοφ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση31 Ιουλίουιουλ. / 13  Αυγούστου 1914γρηγ.
Λομπάσκι
Θάνατος11  Δεκεμβρίου 1983[1]
Μόσχα
Τόπος ταφήςΣαράνσκ
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓλώσσα Έρζυα
Ρωσικά
ΕκπαίδευσηDoctor of Sciences in Philology
ΣπουδέςΜορδοβιανό Κρατικό Πανεπιστήμιο (έως 1937)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταειδικός στην λογοτεχνία
κριτικός
καθηγητής
ΕργοδότηςΜορδοβιανό Κρατικό Πανεπιστήμιο
d:Q21660753
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης

Βιογραφία

Επεξεργασία

Παιδική ηλικία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε την 31η Ιουλίου (Ιουλιανό ημερολόγιο) ή 13η Αυγούστου (Γρηγοριανό ημερολόγιο) του 1914 στον οικισμό Λομπάσκι, σε μια αγροτική οικογένεια Μορδοβικής καταγωγής που μιλούσαν τη γλώσσα Έρζυα. Ο πατέρας του, ο Βλαντιμίρ Γιακόβλεβιτς Γκορμπούνοφ, που ήταν κομμουνιστής και διοικητής των κόκκινων, πέθανε κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του, τον Ιβάν, ο Βασίλι δούλευε σκληρά στις χειρωνακτικές εργασίες του χωριού. Το 1928 αποφοίτησε από το δημοτικό σχολείο και το σχολείο της αγροτικής νεολαίας της επαρχίας Νιζνι Νοβγκόροντ. Το 1930 εισήλθε στην Παιδαγωγική Σχολή Μορδοβίας Λουκιάνοφσκ, αλλά ένα χρόνο αργότερα την εγκατέλειψε και επέστρεψε στο χωριό του για να διδάξει ρωσικά στα μαθήματα για τους χειριστές τρακτέρ ενός συλλογικού αγροκτήματος.

Εκπαίδευση

Επεξεργασία

Το 1933 έγινε δεκτός στο Μορδοβιανό τμήμα του λογοτεχνικού τμήματος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Σαράνσκ, από όπου αποφοίτησε το 1937. Το 1937-1938 ήταν δάσκαλος στη Παιδαγωγική Σχολή του Σαράνσκ. Συνελήφθη και τον ελευθέρωσαν το 1939. Την περίοδο 1940-1944 ο Βασίλι δίδαξε στην Παιδαγωγική Σχολή του Ίνσαρ, ρωσικές και μορδοβικές γλώσσες και λογοτεχνία. Από το 1943 ήταν μέλος του ΚΚΣΕ. Στα μεταπολεμικά χρόνια δημοσίευσε σημειώσεις, ποιήματα και ιστορίες στα περιοδικά της Μορδοβίας.

Κόμμα και εκπαιδευτικές δραστηριότητες

Επεξεργασία

Το 1943 ο Γκορμπούνοφ εκλέχτηκε γραμματέας του ΚΚΣΣ και αφιέρωσε πολύ χρόνο στα θέματα του κόμματος.

Το 1945 - 1950 σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή του Κόμματος, στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα της Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστημών, θεωρία και ιστορία της λογοτεχνίας.

Το 1949 παρουσίασε τη διατριβή του με θέμα: «Ο αγώνας του Νικολάι Τσερνισέβσκι για έναν ρεαλιστικό τρόπο ανάπτυξης της ρωσικής λογοτεχνίας», και ασχολήθηκε με την κριτική έργων της Μορδοβικής λογοτεχνίας.

Το 1950-59 εργάστηκε ως διευθυντής του Ερευνητικού Ινστιτούτου Γλωσσών, Ιστορίας, Λογοτεχνίας και Οικονομικών του Υπουργικού Συμβουλίου της Αρμοστείας της Μορδοβίας, όπου ήταν επικεφαλής του τμήματος λογοτεχνίας και συντάκτης του λογοτεχνικού και καλλιτεχνικού αλμανάκ με τίτλο «Изнямо» (Νίκη). Είχε σημαντική συνεισφορά στην κατάρτιση των σπουδαστών, στην ανάπτυξη της οικονομίας, του πολιτισμού και της δημόσιας εκπαίδευσης της ΑΣΣΔ της Μορδοβίας. Το ερευνητικό ινστιτούτο δημοσίευσε βιβλία για τη γλώσσα και τη λογοτεχνία, την ιστορία και την οικονομία, την εθνογραφία και την αρχαιολογία, ενισχύοντας τους δεσμούς με επιστήμονες από τη Μόσχα και τις αυτόνομες δημοκρατίες του Βόλγα.  

Το 1958-1972 εργάστηκε ως λέκτορας και αναπληρωτής καθηγητής στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μορδοβίας, όπου δίδαξε ιστορία της μορδοβικής λογοτεχνίας, μεθόδους διδασκαλίας, σοσιαλιστικό ρεαλισμό και ιστορία της κριτικής της ρωσικής λογοτεχνικής. Στους αξιόλογους συναδέλφους του περιλαμβάνονταν οι Μ. Μ. Μπάκτιν, Ι. Ντ. Μπόρονιν, Α. Ι. Μασκαεβ, Ν. Φ. Τσιγκανόφ, Ν. Ι. Τσεράπκιν. Επίσης, δημοσίευσε κριτικά άρθρα στον Τύπο, συμμετείχε στα συνέδρια συγγραφέων, ασχολήθηκε με τη σύνταξη του περιοδικού «Сятко» (Ίσκρα) και με θέματα του θεάτρου.

Την περίοδο 1972-1983 ο Βασίλι ήταν επικεφαλής του τομέα μεθοδολογίας και λογοτεχνίας του Ινστιτούτου Εθνικών Σχολών του Υπουργείου Παιδείας στη Μόσχα.

Επιστημονικό έργο

Επεξεργασία

Ο Βασίλι Γκορμπούνοφ έχει δημοσιεύσει πάνω από 100 έργα με θέμα την κριτική λογοτεχνίας (από το '40) και ~30 έργα για τη διδασκαλία φιλολογικών μαθημάτων στα εθνικά σχολεία ('70-'80).

Στα σημαντικότερα άρθρα του περιλαμβάνονται τα: «Пути развития мордовской литературы» (1949, Τρόποι ανάπτυξης της Μορδοβικής λογοτεχνίας), «К вопросу о формировании мордовской социалистической поэзии» (1953, Για τη διαμόρφωση της Μορδοβικής σοσιαλιστικής ποίησης), «Литература возрожденного народа» (1957, Λογοτεχνία των Αναγεννησιακών), «Мордовские народные песни» (1960, Μορδοβικά λαϊκά τραγούδια). Το 1967 δημοσίευσε το έργο «Мордовской литературе пятьдесят лет» (50 χρόνια Μορδοβικής λογοτεχνίας), που αφορά την εξέλιξη της λογοτεχνίας στη Μορδοβία και τα επιτεύγματα στο χώρο της Μορδοβικής ποίησης, της πεζογραφίας και του δράματος.

Τον καιρό που ήταν στη Μόσχα ο Βασίλι ασχολήθηκε με την εκμάθηση των ντόπιων γλωσσών στα εθνικά σχολεία, συνοψίζοντας τις σκέψεις του στο άρθρο «Επιστημονικά και μεθοδολογικά προβλήματα στην επίτευξη διγλωσσίας (ρωσική και μητρική γλώσσα)». Έχει γράψει ένα βιβλίο για τον διάσημο τραγουδιστή Ι.Μ. Γιαούσεβα και έχει εμφανιστεί στην τηλεόραση.

Διδακτικά εγχειρίδια

Επεξεργασία

Ο Βασίλι Γκορμπούνοφ έχει συντάξει πολλά βιβλία ανάγνωσης για τα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Το 1950, μαζί με τον Ν.Π. Ντουζίνιν ετοίμασαν το πρόγραμμα για τη Μορδοβική λογοτεχνία της 8ης - 10ης τάξης των κρατικών σχολείων. Το 1952 δημοσιεύθηκε το βιβλίο «Мордовской советской литературась» (Μορδοβική Σοβιετική Λογοτεχνία) για τις τάξεις 8η-10η. Το 1956 δημοσίευσε το πρώτο δοκίμιο για την Ιστορία της Μορδοβικής Σοβιετικής Λογοτεχνίας, και το 1973 τη μονογραφία «Поэзия — душа народа» (Ποίηση – η ψυχή του λαού)..

Δραματουργία

Επεξεργασία

Ο Βασίλι Γκορμπούνοφ έχει συγγράψει πολλά θεατρικά έργα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται το «Эрямонь юрсто» (1966, Βασισμένα στη ζωή), «Кадалиця» (1968, Κανταλίτσια), «Валскесь кирвайсь» (Η αρχή της ημέρας).

Του έχουν απονεμηθεί το μετάλλιο Κ.Ντ.Ουσίνσκι, ο έπαινος «Εξαιρετικού Εκπαιδευτικού», πολλά Διπλώματα του Προεδρείου του Ανώτατου Συμβουλίου της Μορδοβιανής ΑΣΣΔ, του Υπουργείου Παιδείας και της Κεντρικής Επιτροπής του Κομσομόλ.

Εις μνήμην

Επεξεργασία

Πέθανε την 11η Δεκεμβρίου 1983 στη Μόσχα, και θάφτηκε στο Σαράνσκ. Λίγο μετά το θάνατό του, εκδόθηκαν δύο από τα βιβλία του: «Признание» (1984, Παραδοχή) για τη μελέτη των σύγχρονων διαδικασιών ανάπτυξης της Μορδοβικής λογοτεχνίας και το «Морыцянть од поразо – Юность певца» (1988), η φανταστική βιογραφία του τραγουδιστή Ι. Μ. Γιαούσεβα.

Παραπομπές

Επεξεργασία

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία