Βατοπέδιο Χαλκιδικής

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 40°15′27″N 23°33′24″E / 40.25750°N 23.55667°E / 40.25750; 23.55667

Το Βατοπέδι(ο) είναι οικισμός Μικρασιατών που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή μετά την Μικρασιατική Καταστροφή το 1922. Οφείλει την ονομασία του στο γεγονός ότι η εγκατάσταση των προσφύγων έγινε σε περιοχή ιδιοκτησίας της Μονής Βατοπεδίου του Αγίου Όρους η οποία απαλλοτριώθηκε. Ανήκει στη Δημοτική Ενότητα Ορμύλιας του Δήμου Πολυγύρου. Από τους πρόποδες του λόφου εκτείνεται η παραλία. Έχει 236 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή πληθυσμού του 2001. Η θέση του είναι στα ανατολικά του ποταμού Χαβρία, σε έναν τόπο με ελαιώνες και λίγα αμπέλια. Κύρια ασχολία είναι η γεωργία. Απέχει 5 χιλιόμετρα από την Ορμύλια. Ενεργός είναι πολιτιστικός σύλλογος.

Βατοπέδιο Χαλκιδικής
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Βατοπέδιο Χαλκιδικής
40°15′27″N 23°33′24″E
ΧώραΕλλάδα
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Πολυγύρου
Υψόμετρο20 μέτρα
Πληθυσμός191 (2011)
Ζώνη ώραςUTC+02:00 (επίσημη ώρα)
UTC+03:00 (θερινή ώρα)

Μνημεία και μονές Επεξεργασία

Έξω από το Βατοπέδι βρίσκεται το Πνευματικό Κέντρο της Μονής Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, με δραστηριότητες στους τομείς κοινωνικής προσφοράς και της υγείας. Λίγο πιο πέρα βρίσκεται γυναικεία πατριαρχική και σταυροπηγιακή Μονή, αφιερωμένη στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, που είναι η μεγαλύτερη στην Ελλάδα. Έχει δυναμικό περίπου 110 μοναχές και εργαστήρια υφαντικής και εικονογραφίας. Το μετόχι του χρονολογείται από τον 12ο αιώνα. Το 1974 αγοράστηκε από τη Μονή Σίμωνος Πέτρας και σήμερα έχει ανακαινιστεί. Το καθολικό της μονή είναι ναός βυζαντινού ρυθμού με ψηφιδωτό δάπεδο και τοιχογραφίες. Πανηγυρίζει στις 25 Μαρτίου και επίσης στις 22 Ιουλίου, της προστάτιδας της μονής Σίμωνος Πέτρας, Αγίας Μαρίας Μαγδαληνής.

Στα νότια του χωριού πάνω σε λόφο υπάρχει το ανδρικό μοναστήρι του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου, που ιδρύθηκε το 1986 και πανηγυρίζει στις 10 Νοεμβρίου και την 1η Οκτωβρίου.

Ιστορικά στοιχεία Επεξεργασία

Το χωριό ιδρύθηκε από Μικρασιάτες πρόσφυγες, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στον οικισμό μετά το 1922. To όνομά του προήλθε από το γεγονός ότι οι πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στα κτήματα που ανήκαν στη Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους. Ο οικισμός μέχρι το 1971 αποτελούσε[1]χωριστή κοινότητα.Σε μικρή απόσταση από το χωριό, στο ύψωμα όπου σήμερα το Πνευματικό Κέντρο της γυναικείας μονής της Ορμύλιας, έχουν επισημανθεί ίχνη οικισμού των ρωμαϊκών και βυζαντινών χρόνων[2].

Πηγές Επεξεργασία

  1. Χωριά της Σιθωνίας: Βατοπέδι
  2. [1] Αρχειοθετήθηκε 2017-04-24 στο Wayback Machine. Δημήτρης Κ. Σαμσάρης, Η ρωμαϊκή αποικία της Κασσάνδρειας (Colonia Iulia Augusta Cassandrensis), Δωδώνη 16(1987), τεύχ. 1, σ. 377.