Βιασμός στην πρώτη σελίδα
Το Βιασμός στην πρώτη σελίδα (Πρωτότυπος τίτλος: Sbatti il mostro in prima pagina, σε ελληνική απόδοση «Χτυπήστε το τέρας στη πρώτη σελίδα») είναι Ιταλική δραματική ταινία του 1972 σε σκηνοθεσία Μάρκο Μπελλόκκιο και σενάριο του Σέρτζιο Ντονάτι. Πρωταγωνιστούν οι Τζιάν Μαρία Βολοντέ, Κοράντο Σολάρι και η Λάουρα Μπέτι.[4]
| Βιασμός στην πρώτη σελίδα (Sbatti il mostro in prima pagina) | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Μάρκο Μπελλόκκιο[1][2] |
| Παραγωγή | Ούγκο Τούτσι |
| Σενάριο | Σέρτζιο Ντονάτι και Goffredo Fofi |
| Πρωταγωνιστές | Τζιάν Μαρία Βολοντέ, Κάρλα Τατό, Τζον Στάινερ, Λάουρα Μπέτι, Τζιάνι Σόλαρο, Ζακ Χερλίν, Jean Rougeul, Michel Bardinet, Μάρκο Μπελλόκκιο, Γκιζέλα Μπουρινάτο[3] και Ζεράρ Μπουκαρόν[3] |
| Μουσική | Νικόλα Πιοβάνι |
| Φωτογραφία | Λουίτζι Κουβέιλλερ και Erico Menczer |
| Μοντάζ | Ρουτζέρο Μαστρογιάννι |
| Πρώτη προβολή | 1972 |
| Διάρκεια | 83 λεπτά |
| Προέλευση | Ιταλία |
| Γλώσσα | Ιταλικά |
| δεδομένα () | |
Δύο χρόνια μετά τη κυκλοφορία της ταινίας, ιδρύθηκε στην Ιταλία μια εφημερίδα του συντηρητικού χώρου με τίτλο Il Giornale από τον Ίντρο Μοντανέλι.
Πλοκή Επεξεργασία
Η ταινία απεικονίζει την καθημερινή ζωή μιας φανταστικής ιταλικής εφημερίδας Il Giornale.
Την παραμονή των κοινοβουλευτικών εκλογών, η χώρα κατακλύζεται από πολιτική αστάθεια. Αριστερά και δεξιά κόμματα κατηγορούν το ένα το άλλο για πλήθος σκανδάλων, και στους δρόμους του Μιλάνου, ριζοσπαστικοί νέοι συγκρούονται καθημερινά με την αστυνομία. Το πιο ενεργό μέρος των εκδηλώσεων είναι η φιλοκυβερνητική εφημερίδα «Il Giornale», της οποίας ο αρχισυντάκτης Μπιτζάντι χειρίζεται επιδέξια την κοινή γνώμη, ενώ συγχρόνως τονίζει και απευαισθητοποιεί τα ακανθώδη ζητήματα, όπως η ανεργία, η αστυνομική βαρβαρότητα και ούτω καθεξής.
Όταν βρίσκεται κοντά στην πόλη το πτώμα της βιασμένης και δολοφονημένης Μαρίας Γκράτσιας, της μικρής κόρης του καθηγητή της Ιατρικής Μαρτίνι, όλο το συντακτικό προσωπικό της εφημερίδας εκνευρίζεται, ζητώντας την επαναφορά της θανατικής ποινής (η οποία ποινή έχει καταργηθεί στην Ιταλία μετά την πτώση του φασισμού). Ο Μπιτζάντι το βλέπει ως μια εξαιρετική ευκαιρία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για δικούς του σκοπούς. Η εκστρατεία των μέσων ενημέρωσης έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα και το «τέρας» καταδικάζεται καταρχάς στις πρώτες σελίδες της εφημερίδας. Η καταδίκη, κυρίως ηθική, βοηθά στο να δυσφημίσει τους κύκλους της αριστεράς στην εκλογική φάση.
Ο Μπιτζάντι αναθέτει στον νεαρό δημοσιογράφο Ροβέντα να βρει στοιχεία για το έγκλημα, ενώ παράλληλα καταφέρνει να εκτροχιάσει την έρευνα, οδηγώντας με επιδέξιο τρόπο την αστυνομία σε έναν ψεύτικο ένοχο: έναν νεαρό αριστερό και αναρχικό φοιτητή που γίνεται ο «ιδανικός» αποδιοπομπαίος τράγος για τους προκατειλημμένους αναγνώστες της εφημερίδας. Τελικά, ο Μπιτζάντι ενημερώνεται από τον Ροβέντα ότι ο πραγματικός ένοχος είναι ένα άλλο άτομο, δηλαδή ο επιστάτης του σχολείου που ήταν ερωτευμένος με το θύμα και που την παρακολούθησε συνεχώς. Ο Μπιτζάντι πηγαίνει στο σπίτι του επιστάτη και τον απειλεί, αναγκάζοντάς τον να παραδεχθεί το έγκλημα. Ωστόσο του λέει μην αποκαλύψει τίποτα στην αστυνομία.
Σε μια τελική συζήτηση ο Μπιτζάντι με τον Βιομηχάνο Μοντέλι, ιδιοκτήτη και χρηματοδότη της εφημερίδας, οι δύο τους συμφωνούν να κρατήσουν την υπόθεση μυστική έως ότου γίνει γνωστό το αποτέλεσμα των εκλογών και στη συνέχεια να αποφασίσουν για την πιθανή χρήση του.
Διανομή ρόλων Επεξεργασία
- Τζιάν Μαρία Βολοντέ — Μπιτζάντι
- Λάουρα Μπέτι — Ρίτα
- Φάμπιο Καρίμπα — Ροβέντα
- Τζον Στάινερ — Μοντέλι
- Κοράντο Σολάρι — Μάριο
- Ζακ Ερλίν — Λάουρι
- Κάρλα Τάτο — σύζυγος του Μπιζάντι
- Μάρκο Μπελλόκκιο — δημοσιογράφος
- Μισέλ Μπαρντινέ — Βαντζίνα
- Τζάννι Σολάρο — δημοσιογράφος
- Ενρίκο ντι Μάρκο — δημοσιογράφος
- Σίλβια Κράμαρ — Μαρία Γκράτσια
Παραγωγή Επεξεργασία
Αρχικά η ταινία σκηνοθετήθηκε από τον Σέρτζιο Ντονάτι, συγγραφέα της ιστορίας και σεναριογράφο της ταινίας, ο οποίος παραιτήθηκε λόγω διαφωνιών με τον πρωταγωνιστή Τζιάν Μαρία Βολοντέ, και τη συνειδητοποίηση ότι δεν ήταν ακόμα έτοιμος να πάει πίσω από την κάμερα, οδήγησε στο να εμπλακεί ο Μάρκο Μπελόκιο, ο οποίος και την σκηνοθέτησε.[5]
Η ταινία γυρίστηκε την άνοιξη του 1972 στο Μιλάνο. Το παράρτημα του Μιλάνου της εφημερίδας l'Unità χρησιμοποιήθηκε για την έδρα της φανταστικής εφημερίδας Il Giornale.
Κριτικές Επεξεργασία
Ο Αλμπέρτο Μοράβια έγραψε στο Ιταλικό περιοδικό L'Espresso για την ταινία:
«Αυτή η ταινία, την οποία κληρονόμησε ο Μπελόκιο από έναν άλλο σκηνοθέτη, προτείνει μια τοιχογραφία που είναι μόνο μερικώς ζωγραφισμένη και για τα υπόλοιπα μόλις σχεδιάστηκε (...). Ο Τζιάν Μαρία Βολοντέ, στον απίθανο ρόλο του αρχισυντάκτη της εφημερίδας, καταφέρνει ωστόσο να δημιουργήσει έναν πολύ ζωντανό χαρακτήρα, τόσο διεφθαρμένο όσο και η
επίγνωση της δικής του διαφθοράς».
— Αλμπέρτο Μοράβια, L'Espresso, 12 Νοεμβρίου 1972
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ www
.imdb .com /title /tt0070641 /. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2016. - ↑ www
.filmaffinity .com /en /film766246 .html. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2016. - ↑ 3,0 3,1 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
- ↑ Γκαούντιο (2014), σελ. 93.
- ↑ Aprà, Adriano (2005). Marco Bellocchio. Il cinema e i film (στα Ιταλικά). Μιλάνο: Marsilio. σελ. 333. ISBN 978-0-749-30265-8.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Γκαούντιο, Κάρλο (2014). Il Cinema Civile di Gian Maria Volonté (στα Ιταλικά). Edizioni Nuova Cultura. σελ. 268. ISBN 9788868123710.