Βινσάντο Σαντορίνης

είδος κρασιού

Το βινσάντο (ιταλικά: vinsanto‎‎) της Σαντορίνης είναι παραδοσιακό γλυκό κρασί με σκούρο μπρούτζινο χρώμα, το οποίο ανήκει στην κατηγορία των κρασιών Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (Π.Ο.Π Σαντορίνης).

Σπιτικό Βινσάντο.

Ο τρύγος γίνεται γύρω στα μέσα Αυγούστου και αρχικά γίνεται λιάσιμο (έκθεση στον ήλιο) των σταφυλιών (ημισταφιδομένα σταφύλια) για μερικές - δέκα με δεκαπέντε - ημέρες. Αυτή η διαδικασία οδηγεί σε απώλεια νερού και αύξηση της περιεκτικότητας σε σάκχαρα. Oίνοι, οι οποίοι παράγονται έτσι ονομάζονται στο εξωτερικό "Άχυροι οίνοι". Το πάτημα των σταφυλιών γίνεται με μάγγανα. Ο μούστος που προκύπτει, οδηγείται σε ξύλινα βαρέλια, για να ακολουθήσει η διαδικασία της ζύμωσης για τουλάχιστον τέσσερις μήνες. Στη συνέχεια αφήνεται να ωριμάσει τουλάχιστον για δύο χρόνια μέσα σε δρύινα βαρέλια. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, τα σταφύλια πρέπει κατά να είναι τουλάχιστον κατά 51% της ποικιλίας Ασύρτικο, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό θα πρέπει να είναι σταφύλια των ποικιλιών Αηδάνι και Αθήρι ή άλλα λευκά σταφύλια που να καλλιεργουνται παραδοσιακά στη Θήρα και στη Θηρασιά.[1]

Υπάρχουν δύο θεωρίες για την προέλευση του ονόματος. Η μία θεωρία θέλει η ονομασία του να προέρχεται από τη χρήση του για τη καθολική Θεία Ευχαριστία (Ιταλικά vino santo: "οίνος άγιος"), ενώ η άλλη ότι υποδηλώνει την προέλευση του κρασιού (Ιταλικά vino di Santorini: "οίνος από τη Σαντορίνη").

Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, στις ετικέτες και τα μέσα συσκευασίας, η ονομασία Vinsanto γράφεται πάντοτε με γράμματα του λατινικού αλφαβήτου του ιδίου τύπου και χρώματος, ώστε να αποτελούν ενιαίο σύνολο. Εντούτοις, στα δελτία προβολής και διαφήμισης που απευθύνονται στον 'Ελληνα καταναλωτή, η ονομασία αυτή μπορεί να γράφεται και με γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου, δηλαδή: Βινσάντο.

Στη Σαντορίνη φτιάχνουν, επίσης, μαύρο γλυκό κρασί με σταφύλια της ποικιλίας Μαντηλαριά .[2]Ο συγκεκριμένος τύπος γλυκού κρασιού δεν ακολουθεί την νομοθεσία Π.Ο.Π. οπότε δεν επιτρέπεται να ονομαστεί «βινσάντο».

Το κρασί βινσάντο θεωρείται συνεχιστής των πάσσων, όπως ονομάζονταν στην αρχαιότητα οι λιαστοί οίνοι, για τους οποίους φημίζονταν τα νησιά του Αιγαίου.

Ιστορικά είναι γνωστό ότι γινόταν εξαγωγή βινσάντο στη Ρωσία τουλάχιστον από το 1786. Μάλιστα η οικονομία της Σαντορίνης οδηγήθηκε σε παρακμή, όταν λόγω της Οκτωβριανής επανάστασης σταμάτησε η εξαγωγή βινσάντο προς τη χώρα αυτή.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Υπουργείο Γεωργίας, Υπουργική Απόφαση Αριθ.235309/7.2.2002
  2. «Ρούσσου Α.: "Ποικιλία. Η γη της μαύρης Μαντηλαριάς" Εφημερίδα Καθημερινή». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007.