Βλαντίμιρ της Στάριτσα

Ρώσος αριστοκράτης του 16ου αιώνα


Ο Βλαντίμιρ Αντρέγιεβιτς, ρωσ. Vladimir Andreyevich (1533 - 9 Οκτωβρίου 1569) από τον Οίκο των Ρουρικιδών είχε ως πρόσοδο (appanage) τη Στάριτσα. Ήταν ο τελευταίος πρίγκιπας με δική του περιοχή στη Ρωσία. Η περίπλοκη σχέση του με τον εξάδελφό του Ιβάν Δ΄ τον τρομερό δραματοποιήθηκε στην ταινία Ιβάν ο Τρομερός (1944) του Σεργέι Αϊζενστάιν.

Βλαντιμίρ της Στάριτσα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1533
Μόσχα
Θάνατος1569
Αλεξάντροφ
Αιτία θανάτουδηλητήριο
Συνθήκες θανάτουθανατική ποινή
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός Αρχαγγέλου στην Μόσχα
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Ρωσίας
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςYevdokiya Nagaya (1551–1555)
Ευδοξία Ρομάνοβνα Οντοέβσκαγια (1555–1569)[1]
ΤέκναΜαρίνα Βλαντιμίροβνα της Στάριτσα
Βασίλι Βλαντιμιρόβιτς
Yevfimiya of Staritsa
Yury Vladimirovich
ΓονείςΑντρέι της Στάριτσα και Ευφροσύνα Σταρίτσκαγια
ΣυγγενείςΒασίλειος Γ΄ Ιβάνοβιτς (θείος από την πλευρά του πατέρα) και Ιβάν Δ΄ της Ρωσίας (ξάδερφος)
ΟικογένειαΡουρικίδες
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ήταν ο μόνος γιος του Αντρέι πρίγκιπα της Στάριτσα (γιου της (Ζωής) Σοφίας Παλαιολογίνας) και της Ευφροσύνης Κοβάντσκαγιας, κόρης του Αντρέι Σταρίσκι.

Πέρασε την παιδική του ηλικία υπό αυστηρή επίβλεψη στη Μόσχα. Το 1542 επανεγκαταστάθηκε στη Στάριτσα και Βερέγια, περιοχές που είχαν δοθεί ως εισόδημα στον πατέρα του. Εκεί νυμφεύτηκε και έζησε ως το 1553, οπότε ο Ιβάν Δ΄ ασθένησε σοβαρά. Κατά την ασθένεια αυτού οι βογιάροι αρνήθηκαν αρχικά να ορκιστούν πίστη στο βρέφος (μόνο επιζώντα γιο του), τον Ντμίτρι και αποφάσισαν να φέρουν τον Βλαντίμιρ στον θρόνο. Προς απογοήτευσή τους ο τσάρος ανάρρωσε, όμως άλλαξε συμπεριφορά και τρόπους. Κάλεσε τον Βλαντίμιρ στη Μόσχα και υπέγραψε μαζί του συμφωνία, κατά την οποία ο Βλαντίμιρ θα ζούσε στη Μόσχα με μικρή ακολουθία και θα απέφευγε επαφές με τους βογιάρους του Ιβάν· όταν αποβίωνε ο Ιβάν Δ΄, ο Βλαντίμιρ θα γινόταν αντιβασιλιάς του ανήλικου Ντμίτρι.

Αφού η μητέρα του Βλαντίμιρ αναγκάστηκε να λάβει τον μοναστικό πέπλο και οι βογιάροι εξορίστηκαν, ο Ιβάν Δ΄ του επέτρεψε να νυμφευτεί. Με τη δημιουργία της Οπρίτσινα οι υποψίες του Ιβάν Δ΄ αναζωπυρώθηκαν. Το 1564 οι Οπρίτσνικς έκαψαν το ανάκτορο του Βλαντίμιρ στη Μόσχα και οι πιο πολλές γαίες του κατασχέθηκαν από την οργάνωση αυτή. Το 1569 κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία από τον τσάρο και ο Βλαντίμιρ και τα τέκνα του αναγκάστηκαν να πιουν δηλητήριο στην κατοικία του Ιβάν Δ΄ στο Αλεξαντρόβ. Μερικές ημέρες μετά η μητέρα του και η σύζυγός του, που διέμεναν στη μονή Γκορίτσι κοντά στη Βολόγκντα, με τη βία πνίγηκαν στον ποταμό Σέκσνα.

Το 1598 απεβίωσε άτεκνος ο Φιοντόρ Α΄, γιος του Ιβάν Δ΄. Η εξόντωση της οικογένειας του Βλαντίμιρ προκάλεσε την εξαφάνιση (των αρρένων) του κύριου κλάδου των Ρουρικιδών και επέφερε δυναστική κρίση, γνωστή ως Περίοδος των Ταραχών. Η μόνη επιζήσασα κόρη του Βλαντίμιρ Μαρία παντρεύτηκε τον Μάγκνους, γιο του Χριστιανού Γ΄ της Δανίας. Όταν ο Μάγκνους απεβίωσε, η Μαρία κλήθηκε από τον τσάρο Μπορίς Γκοντουνόφ (κουνιάδο του Φιοντόρ Α΄) να λάβει τον μοναστικό πέπλο σε μονή γειτονική της Τριαδικής Λαύρας του Αγ. Σεργίου. Το 1609 αλληλογραφούσε με τον ψευδο-Δημήτριο Β΄, που αυτοανακηρύχθηκε τσάρος (ο αληθής Ντμίτρι, γιος του Ιβάν Δ΄, είχε αποβιώσει υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, μάλλον από τον Γκοντούνοφ). Η μετέπειτα μοίρα της δεν καταγράφτηκε.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε το 1555 την Ευδοξία Ρομάνοβνα Οντοέβσκαγια και είχε τέκνα:

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. p11487.htm#i114870. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.