Βονιφάτιος Β΄ του Μομφερράτου
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Βονιφάτιος Β΄ o γίγας, ιταλ. Bonifacio II il gigante (1202 - 12 Ιουνίου 1253) από τον Οίκο των Αλεράμιτσι, ήταν μαρκήσιος του Μομφερράτου (1226-1253).
| Βονιφάτιος Β΄ του Μομφερράτου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1202 Άστι |
| Θάνατος | 12 Ιουνίου 1253[1][2] Μονκάλβο |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μαργαρίτα της Σαβοΐας (1235–1253)[3][4] |
| Τέκνα | Γουλιέλμος Ζ΄ του Μομφερράτου[4] Αλέσσια |
| Γονείς | Γουλιέλμος ΣΤ΄ του Μομφερράτου[4] και Berta di Clavesana[4] |
| Αδέλφια | Αλίκη του Μομφερράτου Βεατρίκη του Μομφερράτου |
| Οικογένεια | Οίκος των Αλεράμιτσι |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | ιππότης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Μαρκήσιος του Μομφερράτου (1225–1253) |
| Θυρεός | |
 | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν ο πρωτότοκος γιος του Γουλιέλμου ΣΤ΄ μαρκήσιου του Μομφερράτου και της πρώτης συζύγου του Μπέρτας της Κλαβεζάνα. Το 1225 ο πατέρας του έφυγε σε εκστρατεία για να βοηθήσει τον αδελφό του Δημήτριο στο βασίλειο της Θεσσαλονίκης και τον άφησε κυβερνήτη της μαρκιωνίας. Το επόμενο έτος ο Γουλιέλμος ΣΤ΄ απεβίωσε στον Αλμυρό και ο Βονιφάτιος τον διαδέχθηκε.
Ο πατέρας του για να καλύψει τα έξοδα της εκστρατείας είχε υποθηκεύσει το Μομφερράτο στον Φρειδερίκο Β΄ Χοενστάουφεν της Γερμανίας. Επειδή ο Βονιφάτιος Β΄ δεν μπορούσε να εξοφλήσει το χρέος, ο Φρειδερίκος Β΄ τον απειλούσε, έτσι εκείνος συμμάχησε με την Λομβαρδική Ένωση εναντίον του. Μάταια μεσολάβησε ο Πάπας Ονώριος Γ΄.
Ο πατέρας του είχε εχθρικές σχέσεις με την Άστι και την Αλεσάντρια. Ο Βονιφάτιος Β΄ συμμάχησε το 1227 με την πρώτη και πολέμησε τη δεύτερη, όμως μαζί της συμμάχησε το Μιλάνο και η Λομβαρδική Ένωση. Το 1230 ο Βονιφάτιος Β΄ ηττήθηκε με απώλεια πολλών οχυρών. Με τη βοήθεια του συγγενή του Μαμφρέδου Γ΄ μαρκήσιου του Σαλούτσο και του κόμη της Σαβοΐας επιτέθηκε ξανά στην Αλεσάντρια, αλλά το Μιλάνο πολιόρκησε την πρωτεύουσα Σιβάσο για τέσσερις μήνες και το κατέλαβε για ένα έτος, ώσπου ο Βονιφάτιος Β΄ παραδέχθηκε την ήττα του.
Δυσαρεστημένος από το Σαλούτσο και τη Σαβοΐα, άλλαξε συμμάχους και υποστήριξε τον Γερμανό βασιλιά. Τον συνόδευσε στην εκστρατεία του στην Ιταλία και ο Φρειδερίκος Β΄ του απέδωσε τον τίτλο του βασιλιά της Θεσσαλονίκης. Όταν ο Δημήτριος, θείος του Βονιφάτιου Β΄, είχε χάσει το πατρικό βασίλειο της Θεσσαλονίκης το 1230, είχε παραχωρήσει τον τίτλο στον Φρειδερίκο Β΄. Το 1244 απεβίωσε ο Μαμφρέδος Γ΄ και τον όρισε κηδεμόνα των παιδιών του Αλίκης και Θωμά Α΄.
Ο Φρειδερίκος Β΄ αποφάσισε τη δημιουργία αυτόνομης περιοχής με εδάφη του Μομφερράτου, του Σαλούτσο και της Σαβοΐας, αλλά το 1250 απεβίωσε. Τότε ο Βονιφάτιος Β΄ ασχολήθηκε με τις εσωτερικές υποθέσεις. Ο Κορράδος Δ΄ των Χοενστάουφεν του παραχώρησε το Καζάλε το 1253, αλλά ο Βονιφάτιος Β΄ απεβίωσε λίγο αργότερα στο Μονκάλβο. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Γουλιέλμος Ζ΄.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα, κόρη του Αμεδαίου Δ΄ κόμη της Σαβοΐας, αν και ήταν πολύ νέα. Ο γάμος έγινε στο Σιβάσο το 1235 και είχαν τέκνα:
- Γουλιέλμος Ζ΄ π. 1240-1292, μαρκήσιος του Μομφεράτου.
- Αλεσί(ν)α ή Αδελαΐδα, παντρεύτηκε πρώτα τον Αλβέρτο Α΄ Γουέλφων δούκα του Μπράουνσβαϊγκ και έπειτα τον Γεράρδο Α΄ κόμη του Χόλσταϊν-Ίτσεχοε.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p536.htm#i5357. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Kindred Britain» I2711.
- ↑ p536.htm#i5357. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 «Kindred Britain»
Πηγές
Επεξεργασία- Caravale, Mario (ed). Dizionario Biografico degli Italiani: XII. Rome, 1970.
- Bonifacio II.