Βασίλειο της Θεσσαλονίκης

Το Βασίλειο της Θεσσαλονίκης ήταν ένα σταυροφορικό κράτος που δημιούργησαν οι Σταυροφόροι κατά την Δ΄ Σταυροφορία μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204. Περιελάμβανε τα βυζαντινά εδάφη της Βόρειας Ελλάδας και Θεσσαλίας.

Βασίλειο της Θεσσαλονίκης
1204–1224
Έμβλημα
Πρωτεύουσα	Θεσσαλονίκη
Ίδρυση	1204
Γλώσσες	Λομβαρδική γλώσσα
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
Γεωγραφικές συντεταγμένες	40°38′0″N 22°57′0″E
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Ιστορία

Όταν έφθασε η ώρα να ορίσουν αυτοκράτορα φάνηκε ότι ο Βονιφάτιος ο Μομφερρατικός θα ήταν αυτός, αφού ήταν ο αρχηγός της σταυροφορίας, αλλά οι Βενετοί είχαν αντιρρήσεις. Πίστευαν ότι θα ήταν αρκετά δύσκολο να τον ελέγξουν. Πρώτος Λατίνος αυτοκράτορας ανακηρύχθηκε ο Βαλδουίνος της Φλάνδρας. Ο Βονιφάτιος συνέχισε την εκστρατεία για την κατάληψη και των επαρχιών της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και κατέλαβε τη Θεσσαλονίκη αργότερα το 1204 και ίδρυσε τη δική του ηγεμονία. Δεν ήταν ανεξάρτητο κράτος, αλλά υποτελές στη Λατινική Αυτοκρατορία. Επίσημα, ο Βονιφάτιος δεν χρησιμοποίησε ποτέ τον τίτλο του βασιλιά. Τον επόμενο χρόνο έφτασε μέχρι την Πελοπόννησο ιδρύοντας υποτελείς ηγεμονίες στο Βασίλειο της Θεσσαλονίκης, το Δουκάτο των Αθηνών, το Πριγκηπάτο της Αχαΐας και τις τριαρχίες της Εύβοιας.

Στην αρχή όλα πήγαιναν καλά για αυτό το καινούριο κράτος. Τα εδάφη του είχαν κατακτηθεί σχετικά εύκολα και υπήρχε ειρήνη, τόσο με τους Βουλγάρους, όσο και με τον Μιχαήλ Δούκα που με έδρα την Άρτα επεξέτεινε την εξουσία του στην Ήπειρο και στην Αλβανία. Η ειρήνη δεν κράτησε πολύ. Το 1207 ο Βονιφάτιος σκοτώθηκε σε ενέδρα του τσάρου των Βουλγάρων, Καλογιάννη. Η επιθετικότητα του Δεσποτάτου της Ηπείρου αυξήθηκε και έγινε η κύρια απειλή για την επιβίωση του Βασιλείου της Θεσσαλονίκης. Μέχρι το 1224 μόνο η πόλη της Θεσσαλονίκης είχε μείνει στο Βασίλειο. Εκείνη την χρονιά ο Θεόδωρος της Ηπείρου κατέλαβε και τη Θεσσαλονίκη και κατέλυσε αυτό το σταυροφορικό κράτος. Το Βασίλειο της Θεσσαλονίκης είχε ζωή μόνον είκοσι χρόνων. Στην μεγαλύτερη έκτασή του απλωνόταν από την Μοσυνόπολη, στη Θράκη, μέχρι τις Θερμοπύλες κατά μήκος των ακτών, αλλά ποτέ δεν απέκτησε ισχυρό έλεγχο στην ενδοχώρα, καθώς απειλούνταν συνεχώς από τα βόρεια και τα δυτικά, δηλαδή σε όλο σχεδόν το μήκος των χερσαίων συνόρων του. Ο Οίκος του Μομφερράτου συνέχισε να έχει διεκδικήσεις στη Θεσσαλονίκη και μέλη του έφεραν τον τίτλο τού Βασιλιά της Θεσσαλονίκης μέχρι το 1284.

Βασιλείς της Θεσσαλονίκης

• 1204-1207 Βονιφάτιος ο Μομφερρατικός
• 1207-1224 Δημήτριος ο Μομφερρατικός

Αντιβασιλείς του ανήλικου Δημητρίου

• 1207-1209 Ομπέρτο Β΄ του Μπιετράντε
• 1209-1217 Ευστάθιος της Φλάνδρας
• 1217-1221 Βερθόλδος Β΄ του Κατζενελεμπόγκεν
• 1221-1224 Γκουίντο Παλαβιτσίνι

Τιτουλάριοι Βασιλείς της Θεσσαλονίκης

• 1224-1230 Δημήτριος ο Μομφερρατικός
• 1230-1239 Φρειδερίκος Β΄ της Γερμανίας
• 1239-1253 Βονιφάτιος Β΄ του Μομφερράτου
• 1253-1284 Γουλιέλμος Ζ΄ του Μομφερράτου
• 1266-1271 Ούγος Δ΄ της Βουργουνδίας
• 1273-1305 Ροβέρτος Β΄ της Βουργουνδίας
• 1305-1313 Ούγος Ε΄ της Βουργουνδίας
• 1313-1316 Λουδοβίκος της Βουργουνδίας
• 1316-1320 Εύδης Δ΄ της Βουργουνδίας
• 1320 Λουδοβίκος Α΄ της Βουρβόνης

Βιβλιογραφία

• George Finlay. The history of Greece: From Its Conquest by the Crusaders to Its Conquest by the Turks, and of the Empire of Trebizond 1204-1461. William Blackwood and Sons, Edinburgh. 1851.
• Norman Housley. The later crusades, 1274-1580: From Lyons to Alcazar. Oxford University Press, Oxford. 1992. ISBN 0-19-822136-3
• James Emerson Tennent. The History of Modern Greece, from Its Conquest by the Romans B.C. 146, to the Present Time. Henry Colburn, London. 1845.
• Edward Gibbon. The history of the decline and fall of the Roman empire, with notes by Dean Milman and M. Guizot. John Murray, London. 1855
• Donald M. Nicol. Byzantium and Venice: A Study in Diplomatic and Cultural Relations. Cambridge University Press, Cambridge. 1988. ISBN 0-521-42894-7