Βούλις

Η Βούλις ή Βούλιδα ήταν παραθαλάσσια πόλη της αρχαίας Φωκίδας^[1] στον όρμο της Ζάλτσας, του αρχαίου μυχού στα βόρεια παράλια του Κορινθιακού κόλπου,χτισμένη πάνω σ΄ένα απόκρημνο βράχο περίπου 1500 μέτρα από την ακρογιαλιά. Σήμερα η περιοχή αυτή ανήκει στον Νομό Βοιωτίας και συγκεκριμένα στο Δ.δ. Αγίας Άννας του ΔήμουΛεβαδέων

Ιστορικά στοιχεία Επεξεργασία

Ακρόπολη Βούλιδας

Τα μόνα ιστορικά στοιχεία για την Βούλιδα είναι αυτά που αναφέρει ο αρχαίος περιηγητής Παυσανίας όταν την επισκέφτηκε με καράβι από την Αντίκυρα , ότι στα σύνορα της Φωκίδας με την Βοιωτία υπήρχε η πόλης Βούλιδα που πήρε το όνομα της από τον αρχηγό της αποικίας Βούλωνα. Οι δωρικής καταγωγής κάτοικοι της Βούλιδας δεν ανήκαν ούτε στο κοινό των Βοιωτών αλλά ούτε και στο κοινό των Φωκαέων, αναγκάστηκαν όμως από τον Φιλόμηλο όταν άρχισε ο τρίτος ιερός πόλεμος να συμμετάσχουν στο κοινό των Φωκέων και να πολεμήσουν κατά των Θηβαίων. Η πόλις δεν είχε αξιόλογες κατασκευές, οι κάτοικοι της ήσαν οι περισσότεροι ψαράδες οστράκων πορφύρας και βγάζουν από αυτά την βαφή πορφύρα , υπήρχαν δύο ξύλινα αγάλματα της θεάς Άρτεμης και του Διόνυσου και τιμούσαν τον Θεό Μέγιστο.

Στην περιοχή δεν έχουν γίνει ανασκαφές και δεν είναι γνωστό πότε οι κάτοικοί της την εγκατέλειψαν.

Εικόνες Επεξεργασία

Ακρόπολη Βούλιδας
Ακρόπολη Βούλιδας
Ο όρμος της Ζάλτσας
Ακρόπολη Βούλιδας
Ακρόπολη Βούλιδας
Ακρόπολη Βούλιδας
Ακρόπολη Βούλιδας
Ακρόπολη Βούλιδας
Ακρόπολη Βούλιδας
Ακρόπολη Βούλιδας

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

Παυσανία « Φωκικά » 37,2. [1]
Ευθύμιος Δάλκας « Λειβαδιά Β, Ιστορικοί περίπατοι στα Δυτικά της^{[νεκρός σύνδεσμος]}» - 1983, σελ.129 και 130.

Παραπομπές Επεξεργασία

↑ Βικιθήκη Παυσανία Ελλάδος περιήγησις/Φωκικά. [2] τῇ δὲ γῇ τῇ Φωκίδι ἐστὶν ὅμορος ἥ ὀνομάζεται μὲν ἀπὸ Βούλωνος ἀγαγόντος τὴν ἀποικίαν ἀνδρός, συνῳκίσθη δὲ ἐκ πόλεων τῶν ἐν τῇ ἀρχαίᾳ Δωρίδι. λέγονται δὲ οἱ Βούλιοι Φιλομήλου καὶ Φωκέων Σύλλογον τὸν κοινόν. ἐς δὲ τὴν Βοῦλιν ἐκ μὲν τῆς Βοιωτίας Θίσβης σταδίων ἐστὶν ὁδὸς ὀγδοήκοντα, ἐξ Ἀντικύρας δὲ τῆς Φωκέων δι' ἠπείρου μὲν καὶ εἰ ἀρχήν ἐστιν οὐκ οἶδα: οὕτω δύσβατα ὄρη καὶ τραχέα τὰ μεταξὺ Ἀντικύρας τέ ἐστι καὶ Βούλιδος: ἐς δὲ τὸν λιμένα σταδίων ἐξ Ἀντικύρας ἐστὶν ἑκατόν, τὰ δὲ ἀπὸ τοῦ λιμένος στάδια ὁδοῦ τῆς πεζῆς τὰ ἐς Βοῦλιν ἑπτὰ εἶναι μάλιστα εἰκάζομεν. [3] κάτεισι δὲ καὶ ποταμὸς ἐς θάλασσαν ταύτῃ χείμαῤῥος, ὃν οἱ ἐπιχώριοι ὀνομάζουσιν Ἡράκλειον. κεῖται δὲ ἐπὶ ὑψηλοῦ τε ἡ Βοῦλις καὶ ἐν παράπλῳ περαιουμένοις ἐξ Ἀντικύρας ἐς Λέχαιον τὸ Κορινθίων: οἱ δὲ ἄνθρωποι οἱ ἐνταῦθα πλέον ἡμίσεις κόχλων ἐς βαφὴν πορφύρας εἰσὶν ἁλιεῖς. κατασκευὴ δὲ ἡ ἐν τῇ Βούλιδι οὔτε ἡ ἄλλη θαύματος πολλοῦ καὶ ἱερὰ θεῶν ἐστιν Ἀρτέμιδος, τὸ δὲ αὐτῶν Διονύσου: τὰ δὲ ἀγάλματα ξύλου μέν ἐστιν εἰργασμένα, ὅστις δὲ ἦν ὁ ποιήσας οὐχ οἷοί τε ἐγενόμεθα συμβαλέσθαι. θεῶν δὲ ὅντινα οἱ Βούλιοι σέβουσι μάλιστα, Μέγιστον μὲν ὀνομάζουσι, Διὸς δὲ κατὰ ἡμετέραν δόξαν ἐστὶν ἐπίκλησις. καὶ πηγὴ Βουλίοις ἐστὶ καλουμένη Σαύνιον.

[stir-1] Βικιθήκη Παυσανία Ελλάδος περιήγησις/Φωκικά. [2] τῇ δὲ γῇ τῇ Φωκίδι ἐστὶν ὅμορος ἥ ὀνομάζεται μὲν ἀπὸ Βούλωνος ἀγαγόντος τὴν ἀποικίαν ἀνδρός, συνῳκίσθη δὲ ἐκ πόλεων τῶν ἐν τῇ ἀρχαίᾳ Δωρίδι. λέγονται δὲ οἱ Βούλιοι Φιλομήλου καὶ Φωκέων Σύλλογον τὸν κοινόν. ἐς δὲ τὴν Βοῦλιν ἐκ μὲν τῆς Βοιωτίας Θίσβης σταδίων ἐστὶν ὁδὸς ὀγδοήκοντα, ἐξ Ἀντικύρας δὲ τῆς Φωκέων δι' ἠπείρου μὲν καὶ εἰ ἀρχήν ἐστιν οὐκ οἶδα: οὕτω δύσβατα ὄρη καὶ τραχέα τὰ μεταξὺ Ἀντικύρας τέ ἐστι καὶ Βούλιδος: ἐς δὲ τὸν λιμένα σταδίων ἐξ Ἀντικύρας ἐστὶν ἑκατόν, τὰ δὲ ἀπὸ τοῦ λιμένος στάδια ὁδοῦ τῆς πεζῆς τὰ ἐς Βοῦλιν ἑπτὰ εἶναι μάλιστα εἰκάζομεν. [3] κάτεισι δὲ καὶ ποταμὸς ἐς θάλασσαν ταύτῃ χείμαῤῥος, ὃν οἱ ἐπιχώριοι ὀνομάζουσιν Ἡράκλειον. κεῖται δὲ ἐπὶ ὑψηλοῦ τε ἡ Βοῦλις καὶ ἐν παράπλῳ περαιουμένοις ἐξ Ἀντικύρας ἐς Λέχαιον τὸ Κορινθίων: οἱ δὲ ἄνθρωποι οἱ ἐνταῦθα πλέον ἡμίσεις κόχλων ἐς βαφὴν πορφύρας εἰσὶν ἁλιεῖς. κατασκευὴ δὲ ἡ ἐν τῇ Βούλιδι οὔτε ἡ ἄλλη θαύματος πολλοῦ καὶ ἱερὰ θεῶν ἐστιν Ἀρτέμιδος, τὸ δὲ αὐτῶν Διονύσου: τὰ δὲ ἀγάλματα ξύλου μέν ἐστιν εἰργασμένα, ὅστις δὲ ἦν ὁ ποιήσας οὐχ οἷοί τε ἐγενόμεθα συμβαλέσθαι. θεῶν δὲ ὅντινα οἱ Βούλιοι σέβουσι μάλιστα, Μέγιστον μὲν ὀνομάζουσι, Διὸς δὲ κατὰ ἡμετέραν δόξαν ἐστὶν ἐπίκλησις. καὶ πηγὴ Βουλίοις ἐστὶ καλουμένη Σαύνιον.

[1]