Βούσιρις

Στην ελληνική μυθολογία ο Βούσιρις ήταν βασιλιάς της Αιγύπτου.

Βούσιρις
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Τέκνα	Αμφιδάμας
Γονείς	Ποσειδώνας και Ανίππη και Lysianassa
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	μυθικός βασιλιάς της Αιγύπτου
Σχετικά πολυμέσα

Ο μύθος

Αναφέρεται ως γιος του θεού Ποσειδώνα και της Λυσιάνασσας ή της Λιβύης ή της Ανίφρας ή Ανίππης (κόρης ή εγγονής του Νείλου). Ο Βούσιρις ήταν σκληρός και αφιλόξενος, αφού θανάτωνε κάθε ξένο που έφθανε στο βασίλειό του. Η αφορμή ήταν το εξής γεγονός: όταν η Αίγυπτος υπέφερε κάποτε από ακαρπία επί εννέα χρόνια, έφθασε στη χώρα ο Κύπριος μάντης Φράσιος, που συμβούλεψε τον Βούσιρι να θυσιάζει κάθε χρόνο ένα ξένο στον Δία για να σταματήσει το κακό. Ο Αιγύπτιος βασιλιάς σκότωσε τότε πρώτο-πρώτο τον Φράσιο και έπειτα όλους τους ξένους που έρχονταν στην Αίγυπτο.

Στη σκληρότητα του Βούσιρι έβαλε τέλος ο Ηρακλής όταν πέρασε από την Αίγυπτο στο ταξίδι του για τον άθλο των μήλων των Εσπερίδων ή των βοδιών του Γηρυόνη. Τον συνέλαβαν τότε και τον έδεσαν καλά με πέτσινα λουριά για να τον θυσιάσουν, αλλά ο Ηρακλής έσπασε τα δεσμά του, σκότωσε τον Βούσιρι, τον γιο του Αμφιδαμαντα, και όλους τους ανθρώπους του βασιλιά.

Στη Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου ο Βούσιρις είναι ένας από τους 50 γιους του Αιγύπτου, που παντρεύτηκαν τις ισάριθμες Δαναΐδες. Ο Ευριπίδης και ο Επίχαρμος έγραψαν με βάση τον μύθο του Βούσιρι ομώνυμα δράματα, ενώ και ο Ισοκράτης είχε συγγράψει φερώνυμο έργο για την «ψεύτικη ιστορία του Ηρακλή και του Βούσιρι» Με το όνομα του βασιλιά αυτού ήταν γνωστές στους αρχαίους Έλληνες πόλεις της Αιγύπτου, ενώ ο ίδιος φαίνεται προϊόν της ελληνικής μυθοπλασίας, ετυμολογούμενο από τη λέξη Όσιρις. Ο Διόδωρος Σικελιώτης αναφέρει ότι οι πριν από τον Ψαμμήτιχο φαραώ της Αιγύπτου «έπασχαν από ξενηλασία», από όπου και ο μύθος. Τη σχετική όμως με τον Ηρακλή παράδοση την αποκρούει ο Ηρόδοτος ως ανόητη.

Πηγές

• Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969