Βρατίσλαος Β΄ της Βοημίας

Δούκας της Βοημίας

Ο Βρατίσλαος Β΄, τσεχικά Vratislav II. ( ; - 14 Ιανουαρίου 1092) από τον Οίκο των Πρεμυσλιδών ήταν πρώτα δούκας (1061-85) και μετά βασιλιάς (1085-92) της Βοημίας.

Βρατίσλαος Β΄
δούκας της Βοημίας
Περίοδος1061 - 1085
ΠροκάτοχοςΣπυτίνιεφ Β΄
ΔιάδοχοςΚορράδος Α΄
βασιλιάς της Βοημίας
Περίοδος1085 - 1092
ΔιάδοχοςΒλαδίσλαος Β΄
Γέννηση
Θάνατος14 Ιανουαρίου 1092
ΣύζυγοςΜαρία
Αδελαΐδα των Άρπαντ
Σβιετοσλάβα των Πιάστ
ΕπίγονοιΜπρετίσλαφ Β΄
Μποζιβόι Β΄
Βλαδίσλαος Α΄
Σομπιέσλαφ Α΄
ΟίκοςΠρεμυσλιδών
ΠατέραςΜπρετίσλαφ Α΄
ΜητέραΓιούντιτ/Ιουδήθ Σβάινφουρτ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Μπρετίσλαφ Α΄ δούκα της Βοημίας και της Τζούντιθ των Σβέιφουρτ, κόρης του Ερρίκου μαργράβου του Νόρντγκαου.

Το 1055, όταν απεβίωσε ο πατέρας του, ο μεγαλύτερος αδελφός του Σπυτίνιεφ Β΄ έγινε δούκας της Βαυαρίας και ο Βρατίσλαος Β΄ δούκας του Ολομόουτς στη Μοραβία. Όταν διαπληκτίστηκε με τον αδελφό του, εξορίστηκε στην Ουγγαρία. Με τη βοήθεια της Ουγγαρίας ξαναπήρε το Ολομόουτς και συμφιλιώθηκε με τον αδελφό του. Το 1061 απεβίωσε ο Σπυτίνιεφ Β΄ και τον διαδέχθηκε ως δούκας της Βοημίας. Ο Ερρίκος Δ΄ της Γερμανίας του απένειμε τιμητικά τον τίτλο του βασιλιά για τη διάρκεια της ζωής του (και όχι κληρονομικά).

Οικογένεια

Επεξεργασία

Πρώτα νυμφεύτηκε τη Μαρία, αλλά αυτή απεβίωσε κατά τη διάρκεια πρόωρης γέννας.

Το 1057 νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά με την Αδελαΐδα των Άρπαντ, κόρη του Ανδρέα Α΄ της Ουγγαρίας και είχε τα εξής τέκνα:

Το 1061 απεβίωσε η Αδελαΐδα και νυμφεύτηκε για τρίτη φορά με τη Σβατάβα των Πιάστ, κόρη του Καζιμίρ Α΄ δούκα της Πολωνίας και είχε τέκνα:

Αναφορές

Επεξεργασία
  • Vratislav Vaníček: Vratislav II. (I.). První český král. Vyšehrad 2004, ISBN 80-7021-655-7
  • Hans Patze: Die Pegauer Annalen, die Königserhebung Wratislaws v. Böhmen und die Anfänge der Stadt Pegau. JGMODtl 12, 1963, 1-62
  • Percy Ernst Schramm: Böhmen und das Regnum: Die Verleihung der Königswürde an die Herzöge von Böhmen (1085/86,1158,1198/1203) (Adel und Kirche. G. Tellenbach z. 65. Geb. Hrsg. Josef Fleckenstein-K. Schmid, 1968), 346-364.