Γάλαρος Αχαΐας
Συντεταγμένες: 37°56′06″N 21°36′40″E / 37.93500°N 21.61111°E
Ο Γάλαρος (ή και το Γάλαρο) είναι ένα χωριό που βρίσκεται 45 χιλιόμετρα περίπου νοτιοδυτικά της Πάτρας.
| Γάλαρος | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Δήμος | Ερυμάνθου |
| Δημοτική Ενότητα | Τριταίας |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
| Νομός | Αχαΐας |
| Υψόμετρο | 274 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 42 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Γάλαρο |
Αποτελεί τμήμα της Τοπικής Κοινότητας Αγίας Βαρβάρας και από το 2010 κ.εξ. ανήκει στον Δήμο Ερύμανθου. Είναι περικυκλωμένο από βουνά και λόφους. Οι κάτοικοι του ασχολούνται με την κτηνοτροφία, γεωργία, αμπελουργία. Το χωρίο είναι χτισμένο οριζοντίως στο βουνό. Το χωριό γιορτάζει του Αγίου Γεωργίου προς τιμή της εκκλησίας του χωριού. Στο χωριό υπάρχει ένα καφενείο ενώ δεν πρέπει να παραλείψει κανείς να επισκεφθεί το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, ιδιαίτερα κατά την ήμερα της Πρωτομαγιάς. Επίσης έχει ένα ποτάμι το οποίο το χειμώνα ρέει άφθονο και το καλοκαίρι στερεύει.
Δημογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΕνδεικτικά, η δημογραφική εξέλιξη του οικισμού είναι η εξής:
| Απογραφή | 1846 | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 76[1] | 100[2] | 131[2] | 166[2] | 190[2] | 139[2] | 94[2] | 111[2] | 100[3] | 71[4] |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Ι. Δ. Σταματάκη, Πίναξ χωρογραφικός της Ελλάδος, Εν Αθήναις 1846, σ. 29.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Μ. Σταματελάτος, Φ. Βάμβα-Σταματελάτου (2012), Τόμος Α΄, σ. 155.
- ↑ «Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2016.
Πηγές
Επεξεργασία- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
- Ι. Δ. Σταματάκη, Πίναξ χωρογραφικός της Ελλάδος, περιέχων τα ονόματα, τας αποστάσεις και τον πληθυσμόν των δήμων, πόλεων, κωμοπόλεων και Χωρίων. Ερανισθείς εκ διαφόρων επισήμων εγγράφων της Β. Κυβερνήσεως, και εκδοθείς υπό Ι. Δ. Σταματάκη, Εκ του Τυπογραφείου Γ. Βλασσαρίδου, Εν Αθήναις 1846.
- Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, Τόμος Α΄, ΤΑ ΝΕΑ, Αθήνα 2012.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Λουλούδης, Θεόδωρος Η. (2010). Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση. Πάτρα: Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα χωριό της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |