Γάλβας

Γάλβας
Ρωμαίος αυτοκράτορας
Περίοδος	9 Ιουνίου 68 – 15 Ιανουαρίου 69
Προκάτοχος	Νέρων
Διάδοχος	Μάρκος Σάλβιος Όθων
Γέννηση	24 Δεκεμβρίου 3 π.Χ.; Τερατσίνα, Ιταλία
Θάνατος	15 Ιανουαρίου 69 (71 ετών); Ρώμη
Σύζυγος	Αιμιλία Λεπίδα VI
Επίγονοι	Δύο άνδρες, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους σε νεαρή ηλικία
Πλήρες όνομα
Servius Sulpicius Galba
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Σέρβιος Σουλπίκιος Γάλβας (Servius Sulpicius Galba, 24 Δεκεμβρίου 3 π.Χ. - 15 Ιανουαρίου 69) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας για επτά μήνες από το 68 έως το 69 μ.Χ. Ήταν κυβερνήτης της Ταρρακωνικής^[1] και κατέλαβε το θρόνο μετά την αυτοκτονία του Νέρωνα.

Γεννημένος σε μια πλούσια οικογένεια, ο Γάλβας ήταν ικανός στρατιωτικός κατά το πρώτο μισό του 1ου αιώνα μ.Χ. Αποσύρθηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Νέρωνα αλλά αργότερα του ανατέθηκε η κυβέρνηση της Ταρρακωνικής. Ήταν ο πρώτος αυτοκράτορας του Έτους των Τεσσάρων Αυτοκρατόρων και ο τελευταίος αυτοκράτορας που γεννήθηκε τον 1ο αιώνα π.Χ.

ΒιογραφίαΕπεξεργασία

Ο Γάλβας γεννήθηκε κοντά στην Τερατσίνα, "στ' αριστερά καθώς πηγαίνετε στο Φόντι", σύμφωνα με τα λόγια του Σουητώνιου. Σε ηλικία 20 ετών ήταν πραίτορας. Αργότερα έγινε Διοικητής της Ακουιτανίας και Ύπατος το 33 μ.Χ. Λόγω των επιτυχιών του στις στρατιωτικές αποστολές διορίστηκε Ανθύπατος της Αφρικής από τον Κλαύδιο και μετέπειτα Διοικητής της Ταρρακωνησίας της Ισπανίας από τον Νέρωνα.

Με την αυτοκτονία του Νέρωνα, ανακηρύχθηκε ντε φάκτο Αυτοκράτορας από τα στρατεύματα της Ισπανίας.^[1] Αμέσως τον αναγνώρισαν ως Αυτοκράτορα οι υπόλοιπες στρατιωτικές μονάδες και η Σύγκλητος. Με την ανάρρηση του στο Θρόνο οι πρώτες του ενέργειες, αναλώθηκαν στο να ευεργετήσει τους φίλους του και να καταδιώξει τους εχθρούς του, εντός της αυτοκρατορίας. Κατ´ αρχάς αρνήθηκε το donativum στους πραιτωριανούς, λέγοντας πως κατατάσσει τους στρατιώτες του και δεν τους εξαγοράζει. Ως διάδοχό του όρισε τον Γάιο Πίσωνα Λικιανό, γνωστό συντηρητικό και αφοσιωμένο στην αυστηρότητα των ηθών.

Οι πραιτωριανοί, λόγω των οικονομικών περιορισμών που τους επέβαλλε εξεγέρθηκαν και ανακήρυξαν Αυτοκράτορα τον Μάρκο Σάλβιο Όθωνα, ενώ ο Γάλβας δολοφονήθηκε.^[1]