Συντεταγμένες: 51°3′13″N 3°43′31″E / 51.05361°N 3.72528°E / 51.05361; 3.72528

Η Γάνδη (ολλανδικά: Gent‎‎, γαλλικά: Gand‎‎)[7] είναι μία από τις αρχαιότερες πόλεις του Βελγίου. Είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της επαρχίας της Ανατολικής Φλάνδρας ενώ είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στη χώρα μετά τις Βρυξέλλες και την Αμβέρσα και η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στη Φλάνδρα μετά την Αμβέρσα.[8] Η πόλη οικοδομήθηκε ως καταυλισμός στη συμβολή των ποταμών Σκάλδη και Λυς περί τον 7ο αιώνα και κατέληξε τον Μεσαίωνα μια από τις μεγαλύτερες και πλουσιότερες πόλεις στη βόρεια Ευρώπη.[9] Την 1η Ιανουαρίου 2024 η Γάνδη είχε πληθυσμό 269.191 κατοίκων[10].

Γάνδη

Σημαία

Ασπίδα

Έμβλημα
Παρωνύμιο: Stroppendrager και Portador de dogal
Ύμνος: Klokke Roeland
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Γάνδη
51°3′13″N 3°43′31″E
ΧώραΒέλγιο[1][2]
Διοικητική υπαγωγήΔιαμέρισμα της Γκεντ
ΠροστάτηςΜπάβο της Γάνδης
Διοίκηση
 • Mayor of GhentMathias De Clercq (από 2018)
 • Μέλος του/τηςΚλιματική Συμμαχία[3]
Δίκτυο Δημιουργικών Πόλεων[4]
Έκταση157,77 km²
Πληθυσμός265.086 (1  Ιανουαρίου 2022)[5]
Ταχ. κωδ.9000[6], 9050[6], 9032[6], 9030[6], 9031[6], 9040[6], 9041[6], 9051[6], 9052[6], 9042[6], 9110[6], 9219[6] και 9002[6]
Τηλ. κωδ.09
Ζώνη ώραςUTC+01:00
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Σήμερα αποτελεί μια πολυάσχολη πόλη με μεγάλο λιμάνι ενώ είναι και γνωστή για το πανεπιστήμιο της.[11] Η πόλη συνδέεται με τη θάλασσα με τη Διώρυγα Γάνδης-Τερνέζεν,[12] βρίσκεται στη διασταύρωση των Ευρωπαϊκών εθνικών οδών Ε17 και Ε40 και έχει έναν από τους πιο πολυσύχναστους σιδηροδρομικούς σταθμούς στο Βέλγιο.

Ο δήμος περιέχει το κέντρο της πόλης της Γάνδης και τις πόλεις Άφσνι, Ντέστελντονκ, Ντρόνχεν, Γκεντμπρούγκε, Λέντεμπεργκ, Μαριακέρκε, Μέντονκ, Όστακερ, Σιντ-Άμαντσμπεργκ, Σιντ-Ντένις-Βέστρεμ, Σιντ-Κρους-Βίνκελ, Βόντελγκεμ και Ζβαϊνάαρντε. Σημερινός της δήμαρχος είναι ο Ντανιέλ Τερμόντ.

Καμπαναριό της Γάνδης. Από πίσω φαίνεται η εκκλησία του Αγίου Νικολάου.

Αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή της συμβολής των Σχελντ και Λυς από τη Λίθινη Εποχή και την Εποχή του Σιδήρου. Οι περισσότεροι ιστορικοί πιστεύουν πως το παλαιότερο όνομα της Γάνδης, το "Ganda", προέρχεται από την κέλτικη λέξη "ganda" που σημαίνει συρροή. Δεν υπάρχουν γραπτές αναφορές της Ρωμαϊκής περιόδου αλλά αρχαιολογική έρευνα επιβεβαιώνει πως η περιοχή της Γάνδης κατοικείτο.

Όταν οι Φράγκοι εισέβαλαν στις ρωμαϊκές περιοχές (από το τέλος του 4ου αιώνα μέχρι και τον 5ο αιώνα), έφεραν μαζί τους και τη γλώσσα τους και τα κελτικά και λατινικά αντικαταστάθηκαν από τα (παλαιά) ολλανδικά.

Γύρω στο 650 ο άγιος Αμάντ (Saint Amand) ίδρυσε δύο αβαεία στη Γάνδη: Το Αβαείο Αγίου Πέτρου και το Αβαείο του Αγίου Μπάβο. Η πόλη αναπτύχθηκε γύρω από διάφορους πυρήνες, τα αβαεία και ένα εμπορικό κέντρο. Γύρω στο 800 ο Λουδοβίκος ο Ευσεβής, γιος του Καρλομάγνου, όρισε τον Έινχαρντ, βιογράφο του Καρλομάγνου, ηγούμενο και των δύο αβαείων. Το 851 και το 879, ωστόσο, η πόλη έπεσε δύο φορές θύμα επίθεσης και λεηλασίας από τους Βίκινγκς.

Η πόλη συνήλθε και αναπτύχθηκε από τον 11ο αιώνα και μετά. Μέχρι τον 13ο αιώνα η Γάνδη ήταν η μεγαλύτερη πόλη στην Ευρώπη μετά το Παρίσι. Ήταν μεγαλύτερη από το Λονδίνο, την Κολωνία και τη Μόσχα. Εντός των τειχών της πόλης ζούσαν περίπου 65.000 κάτοικοι. Σήμερα, το κέντρο της πόλης έχει ακόμα πολλούς μεγάλους πύργους. Το καμπαναριό και οι πύργοι του Καθεδρικού και της Εκκλησίας Σιντ-Νίκλας είναι απλά μερικά παραδείγματα αυτού που θα μπορούσε να αποκληθεί "Μανχάτταν του Μεσαίωνα".

 
Η Γάνδη το 1775

Οι ποταμοί έρρεαν σε μια περιοχή γης που σε μεγάλο μέρος της πλημμύριζε περιοδικά. Αυτά τα πλούσια πράσινα "meersen" ("νερο-λιβάδια") ήταν ιδανικά για βόσκηση προβάτων, το μαλλί των οποίων χρησιμοποιείτο για την κατασκευή ρούχων. Όντως, η Γάνδη κατά τον μεσαίωνα ήταν η πιο σημαντική πόλη κατασκευής υφασμάτων και ενδυμάτων.

Το 1500 η Ιωάννα Α΄ της Καστίλης γέννησε τον Κάρολο Κουίντο, ο οποίος έγινε αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και βασιλιάς της Ισπανίας. Αν και η Γάνδη ήταν η γενέθλια πόλη του, τιμώρησε αυστηρά την επανάσταση της πόλης το 1540 και τους υποχρέωσε να περπατήσουν μπροστά στον αυτοκράτορα με γυμνά πόδια και με μια θηλιά (Ολλανδικά: strop) γύρω από τον λαιμό. Από το γεγονός αυτό οι κάτοικοι της Γάνδης ονομάζονται "Stroppendragers" (φέροντες θηλιά).

Τα τέλη του 16ου αιώνα και ο 17ος αιώνας έφεραν πολλές αναταραχές εξαιτίας των Θρησκευτικών πολέμων. Κάποια στιγμή η Γάνδη ήταν καλβινιστική πόλη, αλλά τελικά ο Ισπανικός στρατός επανεγκατέστησε τον καθολικισμό.

Τον 18ο και 19ο αιώνα η υφαντική βιομηχανία άνθισε πάλι στη Γάνδη.

Η Γάνδη ήταν επίσης η τοποθεσία όπου υπεγράφη η Συνθήκη της Γάνδης, με την οποία τερματίστηκε επίσημα ο πόλεμος του 1812 μεταξύ της Βρετανίας και των ΗΠΑ. Μετά τη μάχη του Βατερλώ η Γάνδη έγινε μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου των Κάτω Χωρών για 15 χρόνια. Την περίοδο αυτή η Γάνδη απέκτησε το δικό της πανεπιστήμιο (1817) και μια νέα σύνδεση με τη θάλασσα (1824-27).

Μετά τη Βελγική Επανάσταση το πρώτο Βελγικό εργατικό σωματείο δημιουργήθηκε στη Γάνδη. Το 1913 έλαβε χώρα στη Γάνδη μια Παγκόσμια Έκθεση.[13] Ως προετοιμασία για τις εορταστικές αυτές εκδηλώσεις ολοκληρώθηκε ο σιδηροδρομικός σταθμός Σιντ-Πίτερς.

Οικονομία

Επεξεργασία

Η πόλη βασίζει την οικονομία της τόσο στη θέση της (σημαντικός συγκοινωνιακός κόμβος) όσο και στις βιομηχανίες που την περιβάλλουν. Είναι το σταυροδρόμι δύο μεγάλων αρτηριών του Βελγίου (Ε40 Μπρυζ, Οστάνδη, Γάνδη, Βρυξέλλες, Λιέγη και Ε17 Αμβέρσα, Λιέγη). Είναι το τρίτο μεγαλύτερο λιμάνι του Βελγίου και ο σιδηροδρομικός σταθμός της είναι ο πρώτος σε κίνηση στη χώρα. Στη Γάνδη εδρεύουν εργοστάσια της Βόλβο τόσο για επιβατηγά όσο και για φορτηγά αυτοκίνητα, της Χόντα και της χαρτοβιομηχανίας Stora Enso. Υπάρχουν, επίσης, αρκετές ερευνητικές εταιρείες, οι οποίες εδρεύουν στην περιοχή του Πανεπιστημίου.

Πρόσφατα, και λόγω της εξαίρετης συντήρησης και διατήρησης των μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής των κτισμάτων στο ιστορικό κέντρο της πόλης, ο τουρισμός ήλθε να προστεθεί στις πλουτοπαραγωγικές της πηγές.

Πολιτισμός

Επεξεργασία

Η πόλη διαθέτει πολύ όμορφο ιστορικό κέντρο με χαρακτηριστικά κτίσματα μεσαιωνικής και αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής, τα οποία, ευτυχώς, δεν υπέστησαν καταστροφές από τους πολέμους, αλλά και αναπαλαιώθηκαν και συντηρούνται άψογα. Το ιστορικό κέντρο της πόλης είναι η μεγαλύτερη περιοχή στο Βέλγιο όπου δεν επιτρέπεται η κυκλοφορία αυτοκινήτων.

 
Ιστορικό κέντρο της Γάνδης: Η περιοχή Γκράσλαϊ. Στο κέντρο το παλαιό ταχυδρομείο.

Σημαντικό είναι, επίσης, το Μουσείο Καλών Τεχνών, το οποίο στεγάζει, μεταξύ άλλων, έργα του Ιερώνυμου Μπος και άλλων Φλαμανδών ζωγράφων, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης και το Designmuseum. Στην πόλη υπάρχουν επίσης, αρκετά θέατρα και Όπερα[14], το κτήριο της οποίας σχεδίασε ο διασημότερος αρχιτέκτονας της πόλης τον 19ο αιώνα, ο Λουίς Ρόελαντ.

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 74. Ανακτήθηκε στις 6  Αυγούστου 2018.
  2. Global LEI index. Ανακτήθηκε στις 17  Σεπτεμβρίου 2024.
  3. www.klimabuendnis.org/nc/kommunen/das-netzwerk.html. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6  Αυγούστου 2018.
  4. en.unesco.org/creative-cities/ghent. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  5. «Bevolking per gemeente op 1 januari 2022». Statbel.
  6. 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 6,12 Crossroad Bank of Enterprises.
  7. «Ghent | History, Population, & Facts». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020. 
  8. «10 Things to do in Ghent: The Gem of Belgium • The Invisible Tourist». The Invisible Tourist (στα Αγγλικά). 5 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020. 
  9. «Ghent | CIVITAS». civitas.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020. 
  10. «Population figures as of 1 January 2024» (PDF). Service Public Fédéral Intérieur. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2024. 
  11. «Welcome — Ghent University». www.ugent.be (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020. 
  12. «Ghent». URBACT (στα Αγγλικά). 3 Δεκεμβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020. 
  13. «the story of ghent». STAM (στα Ολλανδικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020. 
  14. «Ghent | Creative Cities Network». en.unesco.org. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία