Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας

Η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας ή Γ.Σ.Ε.Ε. είναι το ανώτατο συνδικαλιστικό όργανο των εκτός δημοσίου εργαζομένων στην Ελλάδα.

Η Γ.Σ.Ε.Ε. ιδρύθηκε το 1918 μετά από συνέδριο που έγινε τον Οκτώβριο (21-28) του έτους στην Αττική[1]. Αναφέρεται ότι σε αυτό το πρώτο και καθοριστικό συνέδριο συμμετείχαν «214 σωματεία με 180 αντιπροσώπους που αντιπροσώπευαν 65.000 οργανωμένους εργάτες»[2].

Μεγάλο ρόλο έπαιξε ο Γενικός Γραμματέας της Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας Εμμανουήλ Ξανθάκης, ιδρυτής και πρωτεργάτης της Ομοσπονδίας.

Την περίοδο αυτή υπήρξαν πολλές διαμάχες στο εσωτερικό του οργάνου, που ήταν αποτέλεσμα των πολιτικών παρεμβάσεων της εκάστοτε εξουσίας, ακόμη και εξορίες. Ως αποτέλεσμα ήρθε η διάσπαση της Γ.Σ.Ε.Ε. σε μικρότερα ανεξάρτητα κομμάτια μέχρι την περίοδο της δικτατορίας του Μεταξά, όπου έγινε μία μεγάλη επέμβαση στο εσωτερικό της.

Στον εορτασμό της Πρωτομαγιάς του 1919 έγινε η πρώτη διάσπαση της συνομοσπονδίας, καθώς η διοίκηση ήταν μοιρασμένη ανάμεσα στο Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδος (5 μέλη), και το κυβερνητικό κόμμα του Ελευθέριου Βενιζέλου (6 μέλη). Το 1920 το Εθνικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ ανέθεσε τη διοίκηση στους συνδικαλιστές του ΣΕΚΕ[3].

Η διάσπαση θα ολοκληρωθεί το 1930, όταν και θα αποχωρήσουν οι ρεφορμιστές-σοσιαλιστές.[4]

Οι κοινωνικές συγκρούσεις και οι εργατικές διεκδικήσεις είναι έκδηλες μετά την αντικομμουνιστική υστερία της δεκαετίας του '50 και τα αποτελέσματα αυτής της πρακτικής κατά τη δεκαετία του '60, με τις καθημερινές σχεδόν στάσεις εργασίας, απεργίες, καταλήψεις και διαδηλώσεις. Ως κεντρικός συνδικαλιστικός οργανισμός της χώρας, η ΓΣΕΕ βρέθηκε εξαρχής στο στόχαστρο των εκάστοτε κυβερνητικών παρατάξεων, ξεκινώντας από τις κυβερνήσεις Ε. Βενιζέλου, τη δικτατορία και τις επερχόμενες κυβερνήσεις. Ο κρατικός μηχανισμός προσπάθησε να θέσει υπό τον έλεγχό του τη δυναμική της συνομοσπονδίας, προκειμένου να τη χρησιμοποιήσει για τους σκοπούς της, κυρίως για τον έλεγχο της ομαλότητας του πολιτικού βίου, που με τη σειρά του υποσχόταν οικονομικές επενδύσεις. Με εκλογικά τεχνάσματα, επιλεκτικές χρηματοδοτήσεις και χρήση του δικαστικού μηχανισμού το κράτος έλεγχε την ανώτατη και τις δευτεροβάθμιες ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα[5].

Η Γ.Σ.Ε.Ε. ως ανώτατο (τρίτος βαθμός) συνδικαλιστικό όργανο που είναι, έχει ως κύριο σκοπό την προάσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων της Ελλάδας. Για τον σκοπό αυτό διαπραγματεύεται την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (Ε.Γ.Σ.Σ.Ε.). Όταν κρίνει ότι είναι απαραίτητο μπορεί να προχωρεί σε απεργίες. Συνεργάζεται με διάφορους οργανισμούς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και με την βοήθεια δικών της φορέων παρουσιάζει τα προβλήματα του εργατικού χώρου στην Ελλάδα και προτείνει λύσεις.

Το Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας (ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ) ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2004 και αποτελεί μία καινοτόμα πρωτοβουλία της ΓΣΕΕ που αποσκοπεί στην υποστήριξη και εξυπηρέτηση της πολιτικής της σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης και των εργασιακών σχέσεων. Πρωταρχικά αποβλέπει στην ανάπτυξη συγκεκριμένων δομών και στρατηγικών για τη μετάβαση όλων στην κοινωνία της γνώσης καθώς και στην ανάπτυξη ενός συστήματος αξιολόγησης και εφαρμογής εκπαιδευτικών πολιτικών σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης (τυπικής, μη τυπικής και άτυπης). Ειδικότεροι στόχοι του αποτελούν η αύξηση των ευκαιριών πρόσβασης των πολιτών σε όλο το σύστημα εκπαίδευσης (τυπικής, μη τυπικής και άτυπης), η βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης σε όλες τις μορφές της, η διασύνδεση της εκπαίδευσης με την απασχόληση, η μελέτη-καταγραφή-αξιολόγηση της ελληνικής εκπαιδευτικής πραγματικότητας και η διερεύνηση προτύπων καλής πρακτικής στην εφαρμογή των εκπαιδευτικών πολιτικών[6].

Η Γ.Σ.Ε.Ε. δημιούργησε το 2000 το «Κέντρο Πληροφόρησης Εργαζομένων & Ανέργων» το οποίο έχει έδρα στην Αθήνα. Στελεχώνεται από έμπειρο και εξειδικευμένο προσωπικό παρέχοντας εξατομικευμένες υπηρεσίες πληροφόρησης στους εργαζόμενους, Έλληνες και οικονομικούς μετανάστες για την εφαρμογή των διατάξεων της εργατικής, ασφαλιστικής και μεταναστευτικής νομοθεσίας[7]. Διαθέτει τα εξής Γραφεία:

  • Γραφείο Εργασιακών Σχέσεων
  • Γραφείο Ασφαλιστικών Θεμάτων
  • Γραφείο Οικονομικών Μεταναστών
  • Γραφείο Εύρεσης Εργασίας
  • Γραφείο Συμβουλευτικής
  • Γραφείο Υποστήριξης
  • Νομική Υπηρεσία

Το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ (ΙΝΕ)[8] ιδρύθηκε το 1990 και στα χρόνια λειτουργίας του επιδεικνύει πλούσιο έργο στους τομείς της επιστημονικής έρευνας, της κατάρτισης, της επιμόρφωσης, της διά βίου μάθησης και της τεκμηρίωσης των θέσεων και των διεκδικήσεων της ΓΣΕΕ, καθώς και ευρύτερα του συνδικαλιστικού κινήματος της χώρας.

Διατελέσαντες Πρόεδροι & Γενικοί Γραμματείς (1992-σήμερα)

Επεξεργασία
Θητεία Πρόεδρος Γενικός Γραμματέας
3/2011 - σήμερα Ιωάννης Παναγόπουλος Νικόλαος Κιουτσούκης
7/2010 - 3/2011 Ευάγγελος Μπουζούλας
7/2009 - 7/2010 Γεώργιος Τσαλικάκης
6/7/2006 - 7/2009 Κωνσταντίνος Πουπάκης
20/3/2004 - 6/7/2006 Χρήστος Πολυζωγόπουλος
15/3/1998 - 20/3/2004 Ιωάννης Εμμανουήλ
28/8/1996 - 15/3/1998 Γεώργιος Μαυρίκιος
8/9/1994 - 28/8/1996 Χρήστος Πρωτόπαπας
18/10/1993 - 8/9/1994 Ιωάννης Θεωνάς
21/4/1992 - 18/10/1993 Λάμπρος Κανελλόπουλος

Σημειώσεις και παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Με την προώθηση του Βενιζέλου ο οποίος θεώρησε ότι μπορούσε να επικρατήσει πολιτικά, εξαιτίας του πλήθους των συνδικαλιστών που διέθετε το κόμμα του. Βλ. Η ίδρυση της ΓΣΕΕ Αρχειοθετήθηκε 2011-12-10 στο Wayback Machine..
  2. 1ο Συνέδριο ΓΣΕΕ (1918) Αρχειοθετήθηκε 2011-12-10 στο Wayback Machine..
  3. Βλ. on-line ανάγνωση του άρθρου του Ριζοσπάστη Εργατική Πρωτομαγιά: Οι πρώτοι γιορτασμοί στην Ελλάδα Εφ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 29/04/07.
  4. 5ο Συνέδριο ΓΣΕΕ Αρχειοθετήθηκε 2011-12-10 στο Wayback Machine. (1930)] .
  5. ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ, Ο ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ (1960-1967)[νεκρός σύνδεσμος]
  6. «ΚΑΝΕΠ ΓΣΕΕ – Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής». Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2019. 
  7. «ΚΕ.Π.Ε.Α./Γ.Σ.Ε.Ε.». ΚΕ.Π.Ε.Α./Γ.Σ.Ε.Ε. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2019. 
  8. «ΠΡΟΦΙΛ ΙΝΕ ΓΣΕΕ – Ινστιτούτο Εργασίας - Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης Γ.Σ.Ε.Ε.». Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία