Το γεωσύγκλινο είναι στην γεωλογία μία μεγάλη κοιλότητα της επιφάνειας της Γης ανάμεσα σε δύο ηπείρους, όπου συσσωρεύονται ιζήματα καθώς ο γεωφλοιός βυθίζεται σ' εκείνη την περιοχή. Ο όρος αυτός, δημιουργήθηκε απ' τον Αμερικανό Τζέημς Ντ. Ντάνα το 1873, ο οποίος εφάρμοσε την ιδέα του συμπατριώτη του, Τζέημς Χωλ.

Χωρίζεται σε δύο κατηγορίες. Τα ορθογεωσύγκλινα και τα παραγεωσύγκλινα.

Ορθογεωσύγκλινα Επεξεργασία

Τα ορθογεωσύγκλινα είναι συνήθως θαλάσσιοι τάφροι, μέσα στα οποία γίνεται μεγάλη απόθεση ιζημάτων. Κάτω από το βάρος των ιζημάτων, το οποίο αυξάνεται ακατάπαυστα, ο πυθμένας του γεωσύγκλινου υποχωρεί και βυθίζεται βαθμιαία.

Παραγεωσύγκλινα Επεξεργασία

Τα παραγεωσύγκλινα βρίσκονται στο εσωτερικό των ηπείρων, ανάμεσα σε μεγάλους ορεινούς όγκους. Και σε αυτά, γίνεται απόθεση ηπείρωτικών ιζημάτων.

Πηγές Επεξεργασία

  • Εγκυκλοπαίδεια «Επιστήμη και Ζωή» (τόμος 4, σελ. 79)
  • Εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα» (τόμος 17, σελ. 160)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Τηθύς (γεωλογία)