Γεώργιος Βούρης

Ελληνοαυστριακός καθηγητής πανεπιστημίου και αστρονόμος

Ο Γεώργιος Βούρης (1802 - 1860) ήταν Έλληνας ακαδημαϊκός του 19ου αιώνα.

Γεώργιος Βούρης
Γέννηση20  Ιουλίου 1802[1]
Βιέννη
Θάνατος14  Ιουλίου 1860
Βιέννη
ΥπηκοότηταΑυστριακή Αυτοκρατορία και Ελλάδα
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Βιέννης και Αστεροσκοπείο της Βιέννης
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςαστρονομία, μαθηματικά, φυσική και αστροφυσική
Αξίωμαδιευθυντής (1842, 1855), καθηγητής πανεπιστημίου (1837, 1855) και καθηγητής πανεπιστημίου
Ιδιότητααστρονόμος, συγγραφέας και μαθηματικός

Βιογραφικά στοιχεία

Επεξεργασία

Η καταγωγή του ήταν από τη Μακεδονία και τα Ιωάννινα. Γεννήθηκε το 1802 στη Βιέννη[2], και το όνομά του αναφέρεται και ως Georg Constantin Bouris. Σπούδασε Φιλοσοφία και Νομική στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, αλλά σύντομα στράφηκε στο πάθος του που ήταν τα μαθηματικά και η αστρονομία. Αν και μελέτησε υπό την επίβλεψη του καθηγητή μαθηματικών Αντρέας φον Εττινγκχάουσεν (Andreas von Ettingshausen) και του Γιόζεφ Γιόχαν φον Λίτροβ (Joseph Johann von Littrow), διευθυντή του Αυτοκρατορικού Αστεροσκοπείου της Βιέννης, ήταν σε μεγάλο βαθμό αυτοδίδακτος. Στη Βιέννη έγινε διευθυντής του Ελληνικού Μουσείου και την ίδια περίοδο (1834) υπέβαλε στο Αστεροσκοπείο της Βιέννης την εργασία του για τον υπολογισμό της τροχειάς του κομήτη Μπιέλα. Με τη σύσταση του Εθνικού Πανεπιστημίου Αθηνών διορίστηκε, στις 14 Απριλίου 1837, τακτικός καθηγητής των Μαθηματικών και της Μαθηματικής Φυσικής, στην Φιλοσοφική Σχολή, που τότε περιελάμβανε και μαθήματα άλλων επιστημονικών κλάδων.[3]Ήταν ο συντάκτης των πρώτων πανεπιστημιακών εγχειριδίων των μαθηματικών[4]. Το 1844 του ανατέθηκε και η διδασκαλία της Αστρονομίας. Μεταξύ 1845 και 1846, διετέλεσε κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.[5] Πρώτος αυτός πρότεινε την ίδρυση αστεροσκοπείου στην Αθήνα. Εργάστηκε για την πραγματοποίηση της ιδέας αυτής και της διασφάλισης της απαραίτητης δωρεάς από τον Βαρώνο Γεώργιο Σίνα, και επί της καθηγεσίας του ετέθη ο θεμέλιος λίθος του Αστεροσκοπείου, του οποίου και έγινε πρώτος διευθυντής[6], από το 1846 έως το 1855. Λόγω προβλημάτων υγείας παραιτήθηκε από τη θέση του διευθυντή το 1855, οπότε και ανέλαβε προσωρινά ο καθηγητής Ιωάννης Παπαδάκης, και επέστρεψε στη ιδιαίτερη πατρίδα του Βιέννη, όπου και απεβίωσε στις 14 Ιουλίου 1860.

Εκτέλεσε μετεωρολογικές παρατηρήσεις στην Αθήνα.

Συγγράμματα

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. (Ελληνικά) www.academia.edu/4443391/%CE%97_%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%AE_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%91%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1%CF%82_%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD_%CE%9D%CE%B5%CE%BF%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%94%CE%B9%CE%B1%CF%86%CF%89%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C_-_%CE%B7_%CE%AF%CE%B4%CF%81%CF%85%CF%83%CE%B7_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%91%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CF%8E%CE%BD.
  2. «Πανδέκτης: Βούρης Γεώργιος». pandektis.ekt.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2016. 
  3. Βέης, Νίκος Α. (1 Δεκεμβρίου 1937). «Συνοπτική Ιστορία των Πανεπιστημιακών Σχολών - Φιλοσοφική Σχολή». Νέα Εστία (τχ. 263): σελ. 1773. http://www.ekebi.gr/magazines/ShowImage.asp?file=63851&code=2636. Ανακτήθηκε στις 02-09-2016. [νεκρός σύνδεσμος]
  4. Θεόδωρος Κρητικός, «Η επιστημονική σκέψη μετά την Επανάσταση. Η περίπτωση του οθωνικού πανεπιστημίου», στο:Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών/Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών, Ιστορία και φιλοσοφία των επιστημών στον Ελληνικό χώρο (17ος-19ος αι.), εκδ.Μεταίχμιο,Αθήνα, 2003, σελ.752
  5. «ΕΚΠΑ: Κοσμητεία Φιλοσοφικής Σχολής - Ιστορικά Στοιχεία». www.deanphil.uoa.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2016. 
  6. Π. Δρανδάκης, Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, Αθήνα, 1932, τ. Ζ΄