Γεώργιος Γ΄ της Γεωργίας

Ο Γεώργιος Γ΄ (γεωργιανά: გიორგი III) (απεβ. 27 Μαρτίου 1184) από τον Οίκο των Βαγρατιδών, ήταν ο 8ος βασιλιάς της Γεωργίας από το 1156 έως το 1184. Έγινε βασιλιάς, όταν ο πατέρας του Δημήτριος Α΄ απεβίωσε το 1156. Αυτού του συμβάντος, προηγήθηκε η εξέγερση του αδελφού του εναντίον του βασιλιά Δημήητρίου Α΄ το 1154. Η βασιλεία του ήταν μέρος, αυτού που θα ονομαζόταν Γεωργιανή Χρυσή Εποχή: μία ιστορική περίοδος στον Υψηλό Μεσαίωνα, κατά την οποία το βασίλειο της Γεωργίας έφτασε στο απόγειο της στρατιωτικής ισχύος του και ανάπτυξής του. Ο Γεώργιος Γ΄ ήταν πατέρας της βασίλισσας Τάμαρ της Μεγάλης.

Γεώργιος Γ΄ της Γεωργίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	გიორგი III (Γεωργιανά)
Γέννηση	12ος αιώνας
Θάνατος	27  Μαρτίου 1184
Τόπος ταφής	Μοναστήρι Γκελάτι
Χώρα πολιτογράφησης	Γεωργία
Θρησκεία	Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Μπουρντουχάν της Αλανίας
Τέκνα	Τάμαρ της Γεωργίας Ρουσουδάν (κόρη του Γεωργίου Γ΄ της Γεωργίας)
Γονείς	Δημήτριος Α΄ της Γεωργίας και NN
Αδέλφια	Δαβίδ Ε΄ της Γεωργίας Rusudan, daughter of Demetrius I of Georgia
Οικογένεια	Δυναστεία των Μπαγκρατιόνι
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	list of monarchs of Georgia
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Διαδέχτηκε τον πατέρα του Δημήτριο Α΄ μετά το τέλος εκείνου το 1156. Άλλαξε την αμυντική πολιτική του πατέρα του σε πιο επιθετική και ξανάρχισε την επίθεση εναντίον των γειτονικών Σελτζούκων ηγεμόνων στην Αρμενία. Την ίδια χρονιά που ανέβηκε στον θρόνο, ο Γεώργιος Γ΄ ξεκίνησε μία επιτυχημένη εκστρατεία κατά των Σαχ-Αρμέν (ie βασιλέων της Αρμενίας). Μπορεί να λεχθεί ότι οι Σαχ-Αρμέν συμμετείχαν σχεδόν σε όλες τις εκστρατείες, που έγιναν κατά της Γεωργίας μεταξύ του 1130 και του 1160. Επιπλέον,οι Σαχ-Αρμέν ζητούσαν τη βοήθεια εκείνων των Γεωργιανών φεουδαρχών, που ήταν δυσαρεστημένοι με τους Γεωργιανούς μονάρχες και τους έδιναν άσυλο.

Το 1156 ο Χριστιανικός πληθυσμός του Άνι ξεσηκώθηκε ενάντια στον εμίρη Φακρ αλ-Ντιν Σαντάντ, υποτελή του Γεωργίου Γ΄, και παρέδωσε την πόλη στον αδελφό του Φαντλ ιμπν Μαχμούντ. Αλλά και ο Φαντλ προφανώς δεν μπόρεσε να ικανοποιήσει τους κατοίκους του Άνι και αυτή τη φορά η πόλη προσφέρθηκε στον Γεώργιο Γ΄, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε αυτή την προσφορά και υπέταξε το Άνι, ορίζοντας τον στρατηγό του Ιβάνε Ορμπέλι ως κυβερνήτη της το 1161. Ένας συνασπισμός, αποτελούμενος από τον ηγεμόνα του Aχλάτ, Σαχ-Αρμέν Σόκμεν Β΄, τον άρχοντα του Ντιγυάρμπεκιρ, τον Kοτμπ αντ-Ντιν ιλ-Γκαζί, τον Aλ-Μαλίκ του Eρζερούμ και άλλους σχηματίστηκε μόλις οι Γεωργιανοί κατέλαβαν την πόλη, αλλά ο τελευταίος νίκησε τους συμμάχους. Στη συνέχεια βάδισε εναντίον ενός από τα μέλη του συνασπισμού, του βασιλιά του Ερζερούμ, και την ίδια χρονιά, το 1161, τον νίκησε και τον αιχμαλώτισε, αλλά μετά τον άφησε ελεύθερο αντί μεγάλων λύτρων. Η κατάληψη του Άνι και η ήττα των δυνάμεων των Σαλτουκίντ επέτρεψαν στον Γεωργιανό βασιλιά να βαδίσει στο Ντβιν. Τον επόμενο χρόνο, τον Αύγουστο/Σεπτέμβριο του 1162, το Ντβιν καταλήφθηκε προσωρινά και λεηλατήθηκε, ο μη χριστιανικός πληθυσμός λαφυραγωγήθηκε και τα Γεωργιανά στρατεύματα επέστρεψαν στην πατρίδα τους φορτωμένα λάφυρα. Ο βασιλιάς διόρισε τον Aναννίγια, ένα μέλος της τοπικής φεουδαρχικής αριστοκρατίας, για να κυβερνήσει την πόλη.

Ένας συνασπισμός Μουσουλμάνων ηγεμόνων με επικεφαλής τον Σαμς αλ-Ντιν Ελντιγκούζ, ηγεμόνα του Aνταρμπανταγκάν και ορισμένων άλλων περιοχών, ξεκίνησε μία εκστρατεία κατά της Γεωργίας στις αρχές του 1163. Μαζί του ήταν ο Σαχ-Αρμέν Σοκμέν Β΄, ο Ακ-Σουνκούρ ηγεμόνας της Μαράγκα, και άλλοι. Με στρατό 50.000 στρατιωτών βάδισαν στη Γεωργία. Ο Γεωργιανός στρατός ηττήθηκε. Ο εχθρός κατέλαβε το φρούριο του Γκάγκι, ερήμωσε μέχρι την περιοχή του Γκάγκι και του Γκεχαρκούνικ, άρπαξε αιχμαλώτους και λάφυρα και στη συνέχεια κινήθηκε προς το Άνι. Οι Μουσουλμάνοι ηγεμόνες ήταν χαρούμενοι και προετοιμάστηκαν για μία νέα εκστρατεία. Ωστόσο αυτή τη φορά τους εμπόδισε ο Γεώργιος Γ΄, ο οποίος βάδισε στο Αράν στις αρχές του 1166, κατέλαβε μία περιοχή που εκτείνεται μέχρι τη Γκαντζά, κατέστρεψε τη γη και γύρισε πίσω με αιχμαλώτους και λάφυρα. Το 1167 ο Γεώργιος Γ΄ βάδισε, για να υπερασπιστεί τον υποτελή του σάχη Αχσαρτάν του Σιρβάν ενάντια στις επιθέσεις των Χαζάρων και των Κιπτσάκων και ενίσχυσε τη Γεωργιανή κυριαρχία στην περιοχή.

Φαίνεται να μην υπάρχει τέλος στον πόλεμο μεταξύ του Γεωργίου Γ΄ και του ατάμπεγκ Eλντιγκούζ. Όμως οι εμπόλεμοι εξαντλήθηκαν σε τέτοιον βαθμό, που ο Ελντιγκούζ πρότεινε ανακωχή. Ο Γεώργιος Γ΄ δεν είχε άλλη επιλογή, από το να κάνει ειρήνη. Απέδωσε το Άνι στους πρώην ηγεμόνες του Σαδίδες, οι οποίοι έγιναν υποτελείς του. Οι Σαδίδες κυβέρνησαν την πόλη για περίπου 10 χρόνια, αλλά το 1174 ο βασιλιάς Γεώργιος Γ΄ πήρε τον Σαχανσάχ ιμπν Μαχμούντ ως αιχμάλωτο και κατέλαβε για άλλη μία φορά το Άνι. Ο Ιβάνε Ορμπέλι διορίστηκε κυβερνήτης της πόλης. Σε όλη αυτή την περίοδο, ο Γεωργιανός στρατός διογκωνόταν από Αρμένιους εθελοντές, που συμμετείχαν με ενθουσιασμό στην απελευθέρωση της χώρας τους.

Το 1177 οι ευγενείς του βασιλείου ξεσηκώθηκαν εναντίον του βασιλιά και ανακήρυξαν τον πρίγκιπα Ντέμνα (Δημήτριο) «αληθινό και νόμιμο βασιλιά της Γεωργίας». Όντας γιος του αείμνηστου μεγαλύτερου αδελφού τού Γεωργίου Γ΄, τού Δαβίδ Ε΄, ο Ντέμνα θεωρήθηκε από πολλούς ως νόμιμος διεκδικητής του Γεωργιανού θρόνου. Περίπου 30.000 δυνάμεις ανταρτών υπό τον πεθερό τού Ντέμνα, Iβάνε Ορμπέλι, ενίσχυσαν τις θέσεις τους στην ακρόπολη του Λόρε. Ο Ιβάνε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από τα γειτονικά βασίλεια. Συγκεκριμένα, ζήτησε βοήθεια από τους Σαχ-Αρμέν και τους Eλντιγκουζίδες, αλλά δεν δόθηκε καμία βοήθεια. Ο Γεώργιος Γ΄ μπόρεσε να συντρίψει την εξέγερση και ξεκίνησε μία εκστρατεία καταστολής των προκλητικών αριστοκρατικών φατριών. Ο Ντέμνα τυφλώθηκε και ευνουχίστηκε και τα περισσότερα πεθερικά του δολοφονήθηκαν· ο Iβάνε Ορμπέλι θανατώθηκε και τα επιζώντα μέλη της οικογένειάς του εκδιώχθηκαν από τη Γεωργία. Κυβερνήτης του Άνι ορίστηκε ο Σάργκις Α΄ Μχαργκρντζέλι.

Το 1178 ο Γεώργιος Γ΄ διόρισε την κόρη του και κληρονόμο Τάμαρ ως διάδοχο και συγκυβερνήτη, για να αποτρέψει οποιαδήποτε διαμάχη μετά το τέλος του. Ωστόσο παρέμεινε συμβασιλιάς μέχρι το τέλος του το 1184. Τάφηκε στο Μοναστήρι του Γκελάτι, στη δυτική Γεωργία.

Οικογένεια

Περί το 1155 ο Γεώργιος Γ΄ νυμφεύτηκε τη Μπουρντουκάν (Γκουραντούχτ), κόρη του Χουντάν, βασιλιά της Αλανίας. Είχαν δύο κόρες:

• Tάμαρ, που τον διαδέχθηκε ως ηγεμόνας.
• Ρουσουδάν, παντρεύτηκε τον Μανουήλ Κομνηνό (γενν. 1145), τον πρωτότοκο γιο του Ανδρόνικου Α΄ Βυζαντινού Αυτοκράτορα. Η Ρουσουδάν και ο Μανουήλ ήταν γονείς των Αλεξίου και του Δαβίδ, ιδρυτών της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας.

Δείτε επίσης

• Κατάλογος Γεωργιανών Βασιλέων

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Η ενοποίηση της φεουδαρχικής Γεωργίας