Γεώργιος Παχύς
Ο Γεώργιος Παχύς ή Παχής ήταν Έλληνας επιχειρηματίας, κτηματίας και πολιτικός.
| Γεώργιος Παχύς | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 15 Μαρτίου 1913 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | επιχειρηματίας πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αιμιλία Σκουζέ |
| Τέκνα | Λαυρία Παχύ Ελένη Παχύ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Άρτας) |
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΔιατηρούσε μεγάλες εκτάσεις στην περιοχή του Κορυδαλλού, η οποία για μια εποχή είχε πάρει το όνομά του, ενώ από το 1878 του ανήκε το κτήμα του Επταλόφου (πύργο της Βασιλίσσης), αγορασμένο από τους απογόνους του βαρώνου Σίμωνος Σίνα. Συμμετείχε στην εταιρεία Serpieri - Roux που ιδρύθηκε το 1863 με σκοπό την εκμετάλλευση των μεταλλευμάτων του Λαυρίου. Υπήρξε βουλευτής Άρτας. Εξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 1881, του 1887, του 1890 και του εκλογές του 1892[1], ενώ ήταν γνωστή η πολιτική αντιπαλότητά του με τον Κ. Καραπάνο.
Απεβίωσε το 1913 ( και όχι το 1911). Η κηδεία του έγινε στις 15 Μαρτίου 1913. Η εξόδιος ακολουθία εψάλλει στον Ι. Ν. Αγ. Γεωργίου.[2]
Ήταν παντρεμένος με την Αιμιλία Σκουζέ, κόρη του Αλέξανδρου Σκουζέ, και είχαν αποκτήσει δύο κόρες, την Λαυρία, σύζυγο Φερδινάρδου Σερπιέρη, και την Ελένη, σύζυγο Αυγερινού Αβέρωφ.
Βιβλία του
Επεξεργασία- "Το εν Ηπείρω αγροτικό ζήτημα" (1882)[3]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών 1822-1935, Αθήνα 1986, Βουλή των Ελλήνων, σελ. 75 (αριθμ. 1024)
- ↑ «Εφημερίδα "ΠΑΤΡΙΣ"». Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων. 15 Μαρτίου 1913.
- ↑ Τραχανάς, Κώστα (1 Αυγούστου 2006). «Αρτινοί δημιουργοί» (pdf). σελ. 21. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2013.[νεκρός σύνδεσμος]}