Γεώργιος ΦιτςΚλάρενς του Μάνστερ
Ο Γεώργιος ΦιτσΚλάρενς, αγγλ. George FitzClarence (29 Ιανουαρίου 1794 - 20 Μαρτίου 1842) από τον Οίκο των Γουέλφων-Αννοβέρου ήταν 1ος κόμης του Μάνστερ (Munster). Έγινε υποστράτηγος του Βρετανικού στρατού.
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Γεώργιος-Αύγουστος-Φρειδερίκος ήταν ο πρωτότοκος από τα νόθα τέκνα του Γουλιέλμου Δ΄ της Βρετανίας και της ερωμένης του Δωροθέας Τζόρνταν. Αν και ήταν μορφωμένος, τα γραπτά Αγγλικά του ήταν άσχημα. Το 1811 ο πατέρας του, μετά από μακροχρόνια σχέση με τη Δωροθέα, τη χώρισε και ο Γεώργιος προσδοκούσε από τον πατέρα του μόνο[5]. Υπηρέτησε ως αξιωματικός του στρατού κατά τον Πόλεμο της Ιβηρικής Χερσονήσου (1807-14) και μετά στην Ινδία. Ο πατέρας του ήταν υπερήφανος για τις ανδραγαθίες του, όχι όμως για το ποτό και τα τυχερά παιχνίδια, στα οποία ήταν επιρρεπής, όπως και τα αδέλφια του.
Το 1831 έγινε 1ος κόμης του Μάνστερ, 1ος υποκόμης του ΦιτςΚλάρενς, 1ος βαρόνος Τιούκσμπουρυ[6][7] και δύο έτη μετά Ιδιαίτερος Σύμβουλος. Ο Γεώργιος περίμενε περισσότερα από τον πατέρα του και οι αδελφοί του επίσης· σε συνδυασμό με τη διανοητική αστάθεια που είχε, ήρθε σε ρήξη[8]. Ο Γουλιέλμος Δ΄ αναστατωνόταν κάθε φορά που τον επισκεπτόταν ο Γεώργιος και όταν αυτός διέκοψε τις επαφές του, στενοχωρήθηκε. Δεν συμφιλιώθηκε ούτε όταν απεβίωσε η αδελφή του Σοφία ΦιτςΚλάρενς.
Έλαβε το βαθμό τού υποστράτηγου στο Βρετανικό στρατό και τη θέση τού βοηθού τού Στρατοπέδου (1830-37, 37-41). Ήταν υποδιοικητής στον Πύργο τού Λονδίνου (1831-33) και υπεύθυνος ασφάλειας & διοικητής στο κάστρο τού Ουίνδσορ (1833-42). Το 1841 εξελέγη πρόεδρος της Β. Ασιατικής Εταιρείας. Το 1842 αυτοκτόνησε στο Λονδίνο σε ηλικία 48 ετών[9] με ένα όπλο, που ήταν δώρο τού Γεωργίου Δ΄ της Βρετανίας. Όλοι στην οικογένειά του ήξεραν ότι είχε ένα παρανοϊκό αίσθημα καταδίωξης[10]. Ο γιατρός του είπε, ότι ο Γεώργιος έπασχε από παραφροσύνη και ίσως πορφυρία[11].
Κατέγραψε τις αναμνήσεις του στην Ιβηρική και είναι μέρος του έργου "Αναμνήσεις του πρόσφατου Πολέμου. Περιέχει την προσωπική αφήγηση του λοχαγού Κουκ, την ιστορία της εκστρατείας του 1809 στην Πορτογαλία από τον κόμη του Μάνστερ και μία αφήγηση της εκστρατείας στην Ολλανδία από τον Τ. Μούντη".
Οικογένεια Επεξεργασία
Νυμφεύτηκε το 1819 τη Μαίρη Γουύνταμ[12], νόθα κόρη του Γεωργίου Γουίνταμ κόμη του Έγκρεμοντ και είχε τέκνα:
- Αδελαΐδα-Γεωργιάνα 1820-1883.
- Αυγούστα-Μαργαρίτα 1822-1846, παντρεύτηκε τον Κνουτ-Φίλιππο βαρόνο Μπόντε.
- Γουλιέλμος 1824-1901, 2ος κόμης του Μάνστερ.
- Φρειδερίκος-Κάρολος-Γεώργιος 1826-1878.
- Γεώργιος 1836-1894, λοχαγός. Ο εγγονός του Εδουάρδος-Κάρολος έγινε 6ος κόμης του Μάνστερ.
- Εδουάρδος 1837-1855, απεβίωσε 18 ετών από τραύματα κατά την πολιορκία της Σεβαστουπόλεως στον Κριμαϊκό Πόλεμο.
Αναφορές σε Πηγές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10508.htm#i105073. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2015.
- ↑ p10508.htm#i105073. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Ziegler, Philip, William IV, William Collins, 1971, p. 108.
- ↑ London Gazette, 18803, 13 May 1831, p. 923
- ↑ «Yvonne's Royalty: Peerage». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ Ziegler, p. 158.
- ↑ Weir, Alison (1996),Britain's Royal Families, Random House:London. p304.
- ↑ Ziegler, p. 270.
- ↑ Van der Kiste, John, George Fitzclarence, Earl of Munster, Amazon KDP, 2012.
- ↑ Haines, Sheila; Lawson, Leigh (2007). Poor Cottages & Proud Palaces. The Hastings Press, p. 45.
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα George FitzClarence, 1st Earl of Munster της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |