Γιάννης Κόκκος
Ο Γιάννης Κόκκος είναι καταξιωμένος Έλληνας σκηνοθέτης, σκηνογράφος και ενδυματολόγος.
Γιάννης Κόκκος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 11 Απριλίου 1944[1][2] Αθήνα[3] ή Ατήνη[2] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[4] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | θεατρικός σκηνοθέτης ενδυματολόγος[5] σκηνογράφος[2][5] σκηνοθέτης[5] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (15 Φεβρουαρίου 1996)[6] d:Q3405881 (1986) d:Q3319539 (1987) d:Q3319537 (1987) d:Q3114220 (2004) |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε το 1944 στην Αθήνα και από παιδί ακόμα αποφάσισε πως θα ήθελε να ασχοληθεί με τη σκηνογραφία.[7] Ολοκληρώνοντας το σχολείο σπούδασε για μερικούς μήνες σκηνογραφία στη Σχολή Βακαλό.[8] Το 1963 εγκαταστάθηκε για σπουδές σκηνογραφίας στη Γαλλία, στην οποία ζει και εργάζεται έκτοτε.[9] Πραγματοποίησε την πρώτη του επαγγελματική σκηνογραφική δουλειά το 1965 στην κωμωδία Η λοκαντιέρα και συνεργάστηκε για πολλά χρόνια με τον Aντουάν Bιτέζ και τον Ζακ Λασάλ.[9][10] Το 1987 έκανε την πρώτη σκηνοθετική του απόπειρα παρουσιάζοντας τη Λευκή πριγκίπισσα του Ρίλκε.[9] Έκτοτε ασχολείται ενεργά με τη σκηνοθεσία θεάτρου και όπερας, χωρίς να εγκαταλείψει το έργο του ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος.[11]
Με την ιδιότητα του σκηνοθέτη, του σκηνογράφου και του ενδυματολόγου έχει εργαστεί και συνεργαστεί σε παραγωγές της Κομεντί Φρανσαίζ, της Όπερας του Παρισιού, του Φεστιβάλ της Αβινιόν, της Σκάλας του Μιλάνου, του Piccolo Teatro di Milano, του Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος Συρακουσών, του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, της ΕΛΣ, του Θεάτρου Μαριίνσκι και άλλων. [9][11][12][13][14] Ως σκηνοθέτης έχει παρουσιάσει δραματικά και λυρικά έργα όπως η Ορέστεια του Αισχύλου αλλά και του Ξενάκη, η Ιφιγένεια του Ρακίνα, Ο ιπτάμενος Ολλανδός και οι Τριστάνος και Ιζόλδη του Βάγκνερ, ο Οθέλος του Βέρντι, η Μήδεια του Κερουμπίνι, ο Οιδίπους επί Κολωνώ του Σοφοκλή κλπ.[9][11][15][13] [16][17]
Ο Κόκκος έχει τιμηθεί για το έργο του με βραβεία και διακρίσεις που περιλαμβάνουν τo Βραβείo Ολίβιε, δύο Βραβεία Μολιέρου και τον τίτλο του Διοικητή του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων. [11][18]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12129914c. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 15654. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «Who's Who in France» (Γαλλικά) Παρίσι. 32333.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12129914c. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 theaterencyclopedie
.nl /wiki /index .php?curid=191421. - ↑ www
.siv .archives-nationales .culture .gouv .fr /siv /rechercheconsultation /consultation /ir /pdfIR .action?irId=FRAN _IR _026438. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2019. - ↑ «Γιάννης Κόκκος | LiFO». www.lifo.gr. 8 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2024.
- ↑ «Κόκκος, Γιάννης (Αθήνα, 1944) - Εκδοτική Αθηνών Α.Ε.». www.greekencyclopedia.com. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2024.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 «Κόκκος Γιάννης - Εθνική Λυρική Σκηνή». virtualmuseum.nationalopera.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2024.
- ↑ «ΚΟΚΚΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ - IANOS». www.ianos.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2024.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 «Yannis Kokkos». www.mariinsky.ru. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2024.
- ↑ Βασιλειάδου, Μάρω (15 Απριλίου 2023). «Γ. Κόκκος στην «Κ»: Η δική μου «Λουτσία»». Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (στα greek). Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2024.
- ↑ 13,0 13,1 Χαραμή, Στέλλα (7 Αυγούστου 2018). «Από τις Συρακούσες στην Επίδαυρο: Ο Γιάννης Κόκκος επιστρέφει στις πηγές του αρχαίου δράματος». monopoli.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2024.
- ↑ «Γιάννης Κόκκος: Δεν με τρομάζει το ότι χάθηκαν οι ιδεολογίες». ΤΟ ΒΗΜΑ. 17 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2024.
- ↑ «Η λύτρωση ενός «γίγαντα»». ΤΑ ΝΕΑ. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2024.
- ↑ «Ο Γιάννης Κόκκος αποδομεί το Ηρώδειο!». ΤΟ ΒΗΜΑ. 18 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2024.
- ↑ Θάνος. «Οιδίπους επί Κολωνώ». Athens Epidaurus Festival. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2024.
- ↑ «Toute première Cérémonie des Molières». Les Molières (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2024.