Γιούρεκ Μπέκερ

Γερμανός λογοτέχνης και σεναριογράφος

Ο Γιούρεκ Μπέκερ (γερμανικά: Georg Jurek Becker και πολωνικά: Jerzy Bekker[5], 193714 Μαρτίου 1997) ήταν Γερμανός λογοτέχνης και σεναριογράφος πολωνοεβραϊκής καταγωγής και επιζώντας του Ολοκαυτώματος. Είναι γνωστός κυρίως για τη νουβέλα του, «Ιάκωβος ο Ψεύτης» (γερμ: Jakob der Lügner), η οποία μεταφέρθηκε δις στον κινηματογράφο, πρώτα το 1975 και κατόπιν το 1999.

Γιούρεκ Μπέκερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jurek Becker (Γερμανικά)
Γέννηση
Αιτία θανάτουκαρκίνος εντέρου
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Κατοικίαd:Q47126434
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[1]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Χούμπολτ
Πληροφορίες ασχολίας
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Γκαίτε της Φραγκφούρτης
Πανεπιστήμιο Ντούισμπουργκ-Έσσεν[2]
Αξιοσημείωτο έργοΙάκωβος ο Ψεύτης
Bronstein’s Children
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕνιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα Γερμανίας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΣταυρός Αξίας 1ης τάξεως του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (1992)
Εθνικό Βραβείο της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας
βραβείο Χάινριχ Μαν (1971)[3]
Charles Veillon prize in the German language (1971)
βραβείο Χανς Φαλάδα (1990)
Stadtschreiber von Bergen (1982)
βραβείο της Βαυαρικής Τηλεόρασης (1990)[4]
Literaturpreis der Stadt Bremen (1974)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Γέννηση και παιδικά χρόνια Επεξεργασία

Γεννημένος κατά πάσα πιθανότητα τον Σεπτέμβριο[5] του 1937 στο Λοτζ της Πολωνίας, δίχως όμως να είναι ξεκαθαρισμένη η ημερομηνία, αλλά ακόμη και το έτος της γέννησής του[6], ήταν το μοναδικό παιδί του Μιέτσισλαφ Μπέκερ και της Ανέτε (Χάνα) Λεβίν[5]. Ο πατέρας του ήταν υποδιευθυντής σε εργοστάσιο υφασμάτων, ενώ η μητέρα του ήταν ράφτρα[7].

Τα παιδικά χρόνια του Μπέκερ συνέπεσαν με το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τη γερμανική Κατοχή της Πολωνίας. Στη διάρκεια εκείνων των χρόνων τέθηκε αντιμέτωπος αφενός με τη διαβίωση στο Γκέτο του Λοτζ, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και μετέπειτα σε στρατόπεδα προσφύγων και αφετέρου με την απώλεια της μητέρας του, η οποία απεβίωσε το 1945. Κατόπιν εγκαταστάθηκε μαζί με τον πατέρα του στο Ανατολικό Βερολίνο[8]. Από το - προπολεμικά - πολυάριθμο ευρύτερο οικογενειακό του κύκλο, επέζησαν του Ολοκαυτώματος μόνο ο ίδιος, ο πατέρας του και μια θεία του που αμέσως μετά τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία βρήκε καταφύγιο στις ΗΠΑ.

Ζώντας στην Ανατολική Γερμανία έμαθε τη γερμανική γλώσσα και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Χούμπολτ του Βερολίνου[8]. Παρόλο που ανέπτυξε ιδιαίτερο δέσιμο με τη Γερμανία, αναγνώριζε τις εβραϊκές του ρίζες, αλλά από την άλλη δεν αυτοπροσδιορίστηκε ποτέ ως πολωνικής καταγωγής, ούτε έμαθε πολωνικά, επηρεασμένος από τις αρνητικές εμπειρίες του πατέρα του από το αντισημιτικό κλίμα που επικρατούσε στην Πολωνία του Μεσοπολέμου[9].

Καριέρα Επεξεργασία

Ο Μπέκερ εργάστηκε με επιτυχία ως σεναριογράφος για λογαριασμό της ανατολικογερμανικής κρατικής τηλεόρασης. Το 1965 έγραψε το σενάριο της μετέπειτα ταινίας, «Ιάκωβος ο Ψεύτης», το οποίο εμπνεύστηκε από την αφήγηση του πατέρα του για έναν Εβραίο από το Γκέτο του Λοτζ που θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή του, μετέφερε στην υπόλοιπη κοινότητα τις ειδήσεις που μάθαινε από το παράνομο ραδιόφωνο που διέθετε στο σπίτι του. Ωστόσο η απόρριψη αφενός του σεναρίου του Μπέκερ ως αμφιλεγόμενου και μη συμβατού με τις επιταγές του σοσιαλιστικού ρεαλισμού και αφετέρου η διακοπή της παραγωγής άλλης ταινίας του σκηνοθέτη Φρανκ Μπάιερ, ο οποίος είχε εκφράσει ενδιαφέρον για να αναλάβει τη μεταφορά του σεναρίου στη μεγάλη οθόνη, ματαίωσαν τα γυρίσματα[8][10].

 
Ο Μπέκερ το 1981.

Η συγκεκριμένη εξέλιξη οδήγησε τον Μπέκερ να μετατρέψει το σενάριο σε μυθιστόρημα, το οποίο εν τέλει εκδόθηκε το 1969 γνωρίζοντας σημαντική εκδοτική επιτυχία και αποσπώντας σειρά διακρίσεων, ενώ στη συνέχεια μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, πρώτα το 1975 σε παραγωγή Ανατολικής Γερμανίας και σκηνοθεσία Μπάιερ και έπειτα το 1999 στο Χόλιγουντ, με πρωταγωνιστή τον Ρόμπιν Γουίλιαμς[8].

Το 1976 ο Μπέκερ συμπεριλήφθηκε στις προσωπικότητες της Ανατολικής Γερμανίας που στήριξαν ανοικτά τον διωκόμενο καλλιτέχνη Βολφ Μπήρμαν, με αποτέλεσμα να ανακληθεί η ιδιότητά του ως μέλος της Ένωσης Συγγραφέων. Κατόπιν τούτου, μετανάστευσε στη Δύση, προκειμένου να μπορέσει να συνεχίσει τη συγγραφική του καριέρα. Αρχικά δίδαξε για ένα έτος σε κολέγιο του Οχάιο των ΗΠΑ και εν συνεχεία εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Δυτική Γερμανία[8].

Τα επόμενα χρόνια συνέχισε τη συγγραφή μυθιστορημάτων όπως οι «Άγρυπνες μέρες» (1978) και «Τα παιδιά του Μπρονστάιν» (1986) και ασχολήθηκε εκ νέου με τη συγγραφή σεναρίων, κερδίζοντας αρκετά βραβεία[8].

Απεβίωσε το 1997 στο Σλέσβιχ-Χόλσταϊν[11] της Γερμανίας, προσβεβλημένος από καρκίνο του εντέρου[8].

Εργογραφία (ενδεικτική) Επεξεργασία

  • Jakob der Lügner (ελληνικά: «Ιάκωβος ο Ψεύτης», 1969)
  • Schlaflose Tage (ελλ: «Άγρυπνες μέρες», 1978)
  • Der Boxer (ελλ: «Ο μποξέρ», 1976)
  • Bronsteins Kinder (ελλ: «Τα παιδιά του Μπρονστάιν», 1986)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11890891w. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. Ανακτήθηκε στις 4  Ιουλίου 2019.
  3. www.adk.de/de/akademie/preise-stiftungen/H_Mann_Preis.htm. Ανακτήθηκε στις 12  Σεπτεμβρίου 2015.
  4. www.stmwi.bayern.de/fileadmin/user_upload/stmwi/Themen/Wettbewerbe/Medienpreise/2017-01-16_Bayerische_Fernsehpreistraeger-1989-2016__2017-01_.pdf. Ανακτήθηκε στις 28  Απριλίου 2019.
  5. 5,0 5,1 5,2 Gilman, Sander L. (2003). Jurek Becker. A Life in Five Worlds. Chicago/London: University of Chicago Press. σελ. 1-2. 
  6. Rock, David (2000). Jurek Becker. A Jew who became a German?. Berg. σελ. 9. 
  7. Gilman (2003). σελ. 3.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 Grange, William (2009). Historical Dictionary of Postwar German Literature. Lanham, Maryland/Toronto/Plymouth, UK: The Scarecrow Press. σελ. 50-51. 
  9. Gilman (2003). σελ. 8-9, 29, 41.
  10. Κρανάκης, Μανώλης (20 Ιανουαρίου 2016). «Ιάκωβος ο Ψεύτης». flix.gr. FLIX. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2019. 
  11. «Becker, Jurek, 1937-1997». biblionet.gr. BiblioNet. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2019. 

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Gilman, Sander L. (2003). Jurek Becker. A Life in Five Worlds. Chicago/London: University of Chicago Press.
  • Grange, William (2009). Historical Dictionary of Postwar German Literature. Lanham, Maryland/Toronto/Plymouth, UK: The Scarecrow Press.
  • Rock, David (2000). Jurek Becker. A Jew who became a German?. Berg.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Jurek Becker στο Wikimedia Commons