Βικιπαίδεια

Γκεόργκε Βραντσεάνου

Ο Γκεόργκε Βραντσεάνου (Gheorghe Vrănceanu, 30 Ιουνίου 1900 - 27 Απριλίου 1979) ήταν Ρουμάνος μαθηματικός, γνωστός για το έργο του στη διαφορική γεωμετρία και την τοπολογία[9]. υπήρξε τιμητικό μέλος της Ρουμανικής Ακαδημίας και αντιπρόεδρος της Διεθνούς Μαθηματικής Ένωσης.[10]

Γκεόργκε Βριντσεάνου
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Gheorghe Vrănceanu (Ρουμανικά)
Γέννηση30  Ιουνίου 1900[1][2]
Valea Hogei[3]
Θάνατος27  Απριλίου 1979[1][2]
Βουκουρέστι
Τόπος ταφήςκοιμητήριο Μπελού (44°24′14″ s. š., 26°6′ v. d.)[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΡουμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡουμανικά[5][6][7]
Εκπαίδευσηδιδάκτωρ φιλοσοφίας
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Αλέξανδρος Ιωάννης Α' Κούζας (1919–1922)[3]
Πανεπιστήμιο Σαπιέντσα Ρώμης (1923–1924)[3]
Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν (1922–1923)[3]
d:Q61082481 (1912–1919)[3][8]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαθηματικός
διδάσκων πανεπιστημίου
ορκωτός τοπογράφος κτιρίων
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου (1939–1970)[3]
Πανεπιστήμιο Αλέξανδρος Ιωάννης Α' Κούζας (1926–1927)[3]
Πανεπιστήμιο Φέντκοβιτς (1929–1939)[3]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε το 1900 στη Βάλεα Χογκέι, ένα χωριό της επαρχίας Βασλούι, που σήμερα ανήκει στην κοινότητα Λίποβα της επαρχίας Μπακάου. . Ήταν το μεγαλύτερο από τα πέντε παιδιά της οικογένειάς του[11][12]. Αφού φοίτησε στο δημοτικό σχολείο του χωριού του και στο γυμνάσιο του Βασλούι, σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο του Ιάσιο το 1919. Σπούδασε εκεί υπό την καθοδήγηση των Αλεχάντρου Μάιλερ, Βέρα Μάιλερ, Σιμιόν Σανιλεβίτσι [13], Βίκτορ Βάλκοβιτς και Σιμιόν Στόιλοου[13]. Μετά την αποφοίτησή του το 1922, μετέβη στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν το 1923, όπου σπούδασε υπό την καθοδήγηση του Ντέιβιντ Χίλμπερτ. Στη συνέχεια πήγε στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης, στο οποίο σπούδασε με καθηγητή τον Τούλιο Λέβι-Τσιβίτα, και έλαβε το διδακτορικό του στις 5 Νοεμβρίου 1924, με τη διατριβή Sopra una teorema di Weierstrass e le sue applicazioni alla stabilità[14]. Η επιτροπή της διατριβής αποτελούνταν από 11 καθηγητές με επικεφαλής τον Βίτο Βολτέρα[13].

Ο Βραντσεάνου επέστρεψε στο Ιάσι, όπου διορίστηκε λέκτορας πανεπιστημίου. Το 1927-1928 έλαβε υποτροφία από το Ίδρυμα Ροκφέλερ για σπουδές στη Γαλλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ήρθε σε επαφή με τον Ελί Καρτάν και τον Όσβαλντ Βέμπλεν[15]. Το 1929 επέστρεψε στη Ρουμανία και διορίστηκε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τσερναούτσι (Cernăuți). Το 1939 μετακόμισε στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου, όπου διορίστηκε επικεφαλής του τμήματος γεωμετρίας και τοπολογίας το 1948, θέση την οποία κατείχε μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1970. Μεταξύ των διδακτορικών του φοιτητών ήταν ο Ανρί Μοσκοβισί και ο Κοστάκε Τέλεμαν [14].

Ο Βραντσεάνου εξελέγη στη Ρουμανική Ακαδημία ως αντεπιστέλλον μέλος το 1946 και στη συνέχεια ως πλήρες μέλος το 1955. Από το 1964 ήταν πρόεδρος του τμήματος Μαθηματικών της Ρουμανικής Ακαδημίας. Επίσης, από το 1964 ήταν συντάκτης του περιοδικού με τίτλο Revue Roumaine de mathématiques pures et appliquées, που ιδρύθηκε το ίδιο έτος. Στο Διεθνές Συνέδριο των Μαθηματικών που πραγματοποιήθηκε στο Βανκούβερ του Καναδά το 1974, εξελέγη αντιπρόεδρος της Διεθνούς Μαθηματικής Ένωσης, θέση την οποία κατείχε από το 1975 έως το 1978. Πέθανε στο Βουκουρέστι το 1979 από εντερική απόφραξη και θάφτηκε στο κοιμητήριο Bellu της πόλης[11].

Ένα λύκειο στο Μπακάου (Colegiul Național "Gheorghe Vrânceanu") φέρει το όνομά του, όπως και ένα σχολείο στη Λίποβα[11].

Έρευνες

Επεξεργασία

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Βραντσεάνου δημοσίευσε πάνω από 300 άρθρα σε περιοδικά σε όλο τον κόσμο. Το έργο του καλύπτει ολόκληρο το φάσμα της σύγχρονης γεωμετρίας, από την κλασική θεωρία των επιφανειών, μέχρι την έννοια των μη ολόνομων χώρων, την οποία ανακάλυψε.

Το 1928 έδωσε μια προσκεκλημένη ομιλία στο Διεθνές Συνέδριο Μαθηματικών στην Μπολόνια, με τίτλο Parallelisme et courbure dans une variété non holonome (Παραλληλισμός και καμπυλότητα σε μια μη-ολονομική ποικιλία). Σε αυτήν, εισήγαγε την έννοια των "μη ολόνομων πολλαπλών", οι οποίες είναι λείες πολλαπλές που είναι εφοδιασμένες με μια ομαλή κατανομή που γενικά δεν είναι ολοκληρώσιμη.

Τιμητικές διακρίσεις

Επεξεργασία
  • Εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος (1946) και πλήρες μέλος (1955) της Ρουμανικής Ακαδημίας Επιστημών[16].
  • Πρόεδρος του Μαθηματικού Τμήματος της Ρουμανικής Ακαδημίας Επιστημών (1964)
  • Επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Μπολόνια
  • Επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Alexandru Ioan Cuza στο Iași
  • Εκλέχθηκε μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας Επιστημών, Γραμμάτων και Τεχνών του Βελγίου (1970).
  • Εξελέγη αντιπρόεδρος της Διεθνούς Μαθηματικής Ένωσης για τέσσερα χρόνια (1975).

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Vrănceanu, Gheorghe (1936). Les espaces non holonomes. Mémorial des sciences mathématiques (στα Γαλλικά). 76. Paris: Gauthier-Villars. OCLC 1149255. Zbl 0013.28105. [νεκρός σύνδεσμος]
  • Vrănceanu, Gheorghe (1957). Leçons de géométrie différentielle, 2 Vols (στα Γαλλικά). Bucharest: Éditions de l' Académie de la République Populaire Roumaine. MR 0124823. OCLC 488528715. 
  • Vrănceanu, Gheorghe (1959). «Tenseurs harmoniques et groupes de mouvement d'un espace de Riemann» (στα γαλλικά). Commentarii Mathematici Helvetici 33 (1): 161–173. doi:10.1007/BF02565914.
    MR 0107274
    . https://link.springer.com/article/10.1007/BF02565914.     
  • Vrănceanu, Gheorghe; Ganea, Tudor (1961). «Topological embeddings of lens spaces». Proceedings of the Cambridge Philosophical Society 57 (3): 688–690. doi:10.1017/S0305004100035751. Bibcode: 1961PCPS...57..688V.
    MR 124908
    .     

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 124352297. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 MacTutor History of Mathematics archive. Ανακτήθηκε στις 22  Αυγούστου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 MacTutor History of Mathematics archive.
  4. ↑ 4,0 4,1 (Αγγλικά) Find A Grave.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb124352297. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo2016936547. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  7. ↑ CONOR.SI. 23477091.
  8. ↑ www.bjvaslui.ro/portal/?l=rou&s=1&a=Vranceanu_Gheorghe.
  9. ↑ Nicolescu, Liviu (1995), «Gheorghe Vrănceanu», Buletin Matematic, Insp. Sc. București 6: 82–83 
  10. ↑ «Gheorghe Vrănceanu - Biography». Maths History (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2024. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 «Legenda geniului din Lipova». Deșteptarea (στα Ρουμανικά). 26 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2020. 
  12. ↑ Deșteptarea (26 Οκτωβρίου 2011). «Legenda geniului din Lipova». Deșteptarea Bacău - Liderul presei băcăuane! (στα Ρουμανικά). Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2024. 
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., «Γκεόργκε Βραντσεάνου», MacTutor History of Mathematics archive, University of St Andrews, http://www-history.mcs.st-andrews.ac.uk/Biographies/Vranceanu.html .
  14. ↑ 14,0 14,1 Γκεόργκε Βραντσεάνου στο Mathematics Genealogy Project
  15. ↑ Andonie, George Ștefan (1967), «Gheorghe Vrânceanu», Istoria matematicilor în România în 3 volume, 3, Bucharest: Editura Științifică 
  16. ↑ «Romanian Academy». Maths History (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2024. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γκεόργκε_Βραντσεάνου&oldid=10635445"