Γκραντ Οτέλ (ταινία)
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το Γκράντ Οτέλ (αγγλ.: Grand Hotel) είναι Αμερικανική δραματική κοινωνική ταινία του 1932 σε σκηνοθεσία Έντμουντ Γκούλντινγκ βραβευμένη με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Πρωταγωνιστές αυτής της κλασσικής ταινίας της χρυσής εποχής του Χόλυγουντ είναι οι Γκρέτα Γκάρμπο, Τζόαν Κρόφορντ, Τζον Μπάριμορ, Λάιονελ Μπάριμορ, Γουάλας Μπίρι και ο Τζιν Χέρσολτ.
Γκραντ Οτέλ | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Έντμουντ Γκούλντινγκ |
Παραγωγή | Έρβιν Θάλμπεργκ |
Σενάριο | Γουίλιαμ Α. Ντρέικ |
Βασισμένο σε | Grand Hotel[1] και Grand Hotel[1] |
Πρωταγωνιστές | Γκρέτα Γκάρμπο Τζόαν Κρόφορντ Τζον Μπάριμορ Λάιονελ Μπάριμορ Γουάλας Μπίρι |
Μουσική | Γουίλιαμ Αξτ Τσαρλς Μάξουελ |
Φωτογραφία | Ουίλιαμ Ντάνιελς |
Μοντάζ | Μπλάνς Σούελ |
Ενδυματολόγος | Άντριαν |
Εταιρεία παραγωγής | Metro-Goldwyn-Mayer |
Διανομή | Metro-Goldwyn-Mayer και Netflix |
Πρώτη προβολή | 12/4/1932 |
Διάρκεια | 108 λεπτά |
Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Γλώσσα | Αγγλικά |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Υπόθεση
ΕπεξεργασίαΜεσοπόλεμος, Βερολίνο, Γκραντ Οτέλ, "Κόσμος έρχεται, κόσμος φεύγει, τίποτα ποτέ δε συμβαίνει..." όπως παρατηρεί ειρωνικά ο γιατρός Ότενσλαγκ (Λιούις Στόουν) στην αρχή και το τέλος της ταινίας. Κι όμως αυτή τη φορά κάτι συμβαίνει, καθώς οι μοίρες των ηρώων της ταινίας διασταυρώνονται μέχρι την τελική κορύφωση. Άνθρωποι με διαφορετικές ιστορίες από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις γνωρίζονται και η προσωπικές ιστορίες τους γίνονται μία. Μια μπαλαρίνα (Γκρέτα Γκάρμπο) που απέτυχε να κερδίσει το κοινό στην τελευταία της παράσταση κι έχει πέσει σε κατάθλιψη ερωτεύεται έναν απένταρο βαρώνο (Τζον Μπάριμορ), ο οποίος επιχείρησε να τη ληστέψει. Ο βαρώνος εν άγνοιά της φλερτάρει ταυτόχρονα με τη στενογράφο (Τζόαν Κρόφορντ) ενός αδίστακτου επιχειρηματία (Γουάλας Μπίρι) καθώς ο πρώην λογιστής του επιχειρηματία (Λάιονελ Μπάριμορ), ο οποίος πρόκειται να πεθάνει, θέλει πριν γίνει αυτό να ζήσει τη ζωή των πλουσίων.
Παραγωγή
ΕπεξεργασίαΒασισμένο στο μυθιστόρημα της Βίκι Μπάουμ "Menschen im Hotel", το Grand Hotel αποτελεί το πρώτο δείγμα σπονδυλωτής ταινίας στην ιστορία του κινηματογράφου με διανομή πολλών αστέρων (all star cast). Η MGM θέλησε να προωθήσει τα μεγαλύτερά της ονόματα, δίνοντάς τους τον ίδιο χρόνο στην μεγάλη οθόνη. Οι σπονδυλωτές ταινίες με διανομή πολλών αστέρων του είδους έγιναν πολύ της μόδας τη δεκαετία του '60 και συνήθως διηγούνταν γεγονότα που εκτυλίσσονταν σε ξενοδοχεία (κι ενίοτε αεροδρόμια, πλοία ή τρένα). Τρανά παραδείγματα αποτελούν τα: Διεθνές ξενοδοχείο (VIPS, 1963), Το πλοίο των τρελών (Ship Of Fools, 1965), Διεθνές αεροδρόμιο (Airport, 1970) και Καλιφόρνια Οτέλ (California Suite, 1978). Η συνάθροιση μεγάλων ονομάτων σε μια ταινία του είδους ονομάστηκε "the Grand Hotel" formula.
Η ταινία είναι επίσης γνωστή για την ατάκα της Γκάρμπο "I want to be alone" (Θέλω να μείνω μόνη) και για το γεγονός ότι είναι η μοναδική ταινία βραβευμένη με όσκαρ καλύτερης ταινίας που έλαβε μόνο μία (αλλά νικηφόρα) υποψηφιότητα στα βραβεία όσκαρ. Το 1945 η MGM χρηματοδότησε το ριμέικ της, Week-End at the Waldorf με την Τζίντζερ Ρότζερς.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 «Simply the Best: The Strange Legacy of 1932’s Grand Hotel». (Αγγλικά) Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2024.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Γκραντ Οτέλ στην IMDb (Αγγλικά)
- Γκραντ Οτέλ στο AllMovie (Αγγλικά)
- Γκραντ Οτέλ στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
- Γκραντ Οτέλ στο Box Office Mojo (Αγγλικά)
- Γκραντ Οτέλ στο TCMDB (Αγγλικά)
- Γκραντ Οτέλ στο AlloCine (Γαλλικά)
- Γκραντ Οτέλ στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)
- Γκραντ Οτέλ στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου