Γλώσσα Σακ
Η Σακ (επίσης γνωστή ως Τσακ) είναι Σινοθιβετιανή γλώσσα του κλάδου Σαλ που ομιλείται στο Μπανγκλαντές και Μιανμάρ.
| Γλώσσα Σακ | |
|---|---|
| Τσακ | |
| Περιοχή | Βορειοδυτική πολιτεία Ραχίν |
| Φυσικοί ομιλητές | 40.000 (2007) |
| ISO 639-1 | — |
| ISO 639-2 | — |
| ISO 639-3 | ckh |
| Glottolog | sakk1239[1] |
Γεωγραφική κατανομή Επεξεργασία
Η Τσακ ομιλείται στο Μπανγκλαντές από περίπου 3.000 άτομα και στη πολιτεία Ραχίν στη Μιανμάρ από περίπου 1.000 άτομα, σύμφωνα με τον Εθνολόγο. Στο Μπανγκλαντές, η Τσακ ομιλείται στο Μπαϊσάρι, το Ναϊχιονγκτσάρι και Ντοτσάρι (Χουζιουάρα 2018). Στη πολιτεία Ραχίν της Μιανμάρ, η Σακ ομιλείται στους δήμους Μαουνγκντάου, Μπουθιντάουνγκ, Ραθεντάουνγκ και Μράουκ Ου (Χουζιουάρα 2018). Η διάλεκτος Μπαϊσάρι είναι η πιο συντηρητική (Χουζιουάρα 2018).[2]
Σύμφωνα με τον Εθνολόγο, στο Μπανγκλαντές, η Τσακ ομιλείται σε 14 χωριά:
- Διαίρεση Τσιταγκόνγκ: Μπαϊσάρι, Μπανταρμπάν, Μπισάρ Τσόκπρα
- νότια περιοχή Ναϊχόνγκτσαρι των Μπλε Ορέων του Αρακάν
Περαιτέρω ανάγνωση Επεξεργασία
- Benedict, P. K. (1939). Semantic differentiation in Indo-Chinese. Harvard Journal of Asiatic Studies, 4(3/4), 213-229. Retrieved February 12, 2016 JSTOR 2717775
- Driem, G. V. (1993). The proto-Tibeto-Burman verbal agreement system. Bulletin of the School of Oriental and African Studies, 56(2), 292-334. Retrieved February 12, 2016 JSTOR 619904
- Glottolog 2.7 - Sak. (n.d.). Retrieved February 12, 2016 [1]
- Grierson, G. (1921). Kadu and its relatives. Bulletin of the School of Oriental Studies, 2(1), 39-41. Retrieved February 12, 2016 JSTOR 607735
- Huziwara, Keisuke. 2002. “Chakku-go no onsei ni kansuru koosatu” [A phonetic analysis of Cak]. Kyoto University Linguistic Research [Kyooto Daigaku Gengogaku Kenkyuu] 21:217–73.
- Huziwara, Keisuke. 2008. Chakku-go no kizyutu gengogakuteki kenkyuu [A descriptive linguistic study of the Cak language]. Doctoral dissertation, Kyoto University. lix + 942 pp.
- Huziwara, K. (2008). Cak numerals. The Dhaka University Journal of Linguistics, 1(2), 1-10. Retrieved February 12, 2016, [2]
- Huziwara, Keisuke. 2010. “Cak prefixes.” In Dai Zhongming and James A. Matisoff, eds., Zang-Mian-yu yanjiu sishi nian [Forty Years of Sino-Tibetan Studies], pp. 130–45. Harbin: Heilongjiang University Press.
- Shafer, R. (1940). The vocalism of Sino-Tibetan. Journal of the American Oriental Society, 60(3), 302-337. Retrieved February 12, 2016, JSTOR 594419
- Thurgood, G., & LaPolla, R. J. (2003). The Sino-Tibetan languages.
- Voegelin, C. F., & Voegelin, F. M. (1965). Languages of the world: Sino-Tibetan fascicle five. Anthropological Linguistics, 7(6), 1-58. Retrieved February 12, 2016 JSTOR 30022507
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Hammarström, Harald· Forkel, Robert· Haspelmath, Martin· Bank, Sebastian, επιμ. (2016). «Sak». Glottolog 2.7. Jena: Max Planck Institute for the Science of Human History.
- ↑ Huziwara, Keisuke (2018). Varieties of Cak dialects. Paper presented at the 28th Annual Meeting of the Southeast Asian Linguistics Society, held May 17-19, 2018 in Kaohsiung, Taiwan.