Γυμνό (Δημήτριος Γαλάνης)
Το Γυμνό του Δημήτρη Γαλάνη (1879-1966) είναι μία ελαιογραφία σε μουσαμά διαστάσεων 19 x 30 εκ. που χρονολογείται στα μέσα περίπου του 20ού αιώνα. Εκτίθεται στο Παράρτημα Κέρκυρας της Εθνικής Πινακοθήκης και Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου.[1]
| Γυμνό | |
|---|---|
| Ονομασία | Γυμνό |
| Δημιουργός | Q330976 |
| Έτος δημιουργίας | μέσα του 20ού αιώνα |
| Είδος | Ελαιογραφία σε μουσαμά |
| Ύψος | 19 cm |
| Πλάτος | 30 cm |
| Πόλη | Κέρκυρα |
| Μουσείο | Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Παράρτημα Κέρκυρας |
| δεδομένα | |
Ο Πίνακας Επεξεργασία
Στο έργο απεικονίζεται μια γυναικεία μορφή σε οπίσθια όψη, ξαπλωμένη σε λευκό σεντόνι, με λυγισμένα γόνατα και τον κορμό της σχεδόν όρθιο. Η απεικόνιση γυμνών σωμάτων υπήρξε συνηθισμένο θέμα στα έργα χαρακτικής του Γαλάνη όχι όμως σε ότι αφορά τα έργα ζωγραφικής του όπου αντλούσε τη θεματολογία του από την καθημερινή ζωή και τα τοπία της Νότιας Γαλλίας. Στο συγκεκριμένο πίνακα αποδίδεται μέσα από το συνδυασμό και την παράθεση των χρωμάτων η μορφολογία και η πλαστικότητα του γυναικείου σώματος. Οι εναλλαγές του φωτός αποδίδονται με την κλιμάκωση των τριών χρωμάτων που απαρτίζουν την εικόνα, δηλαδή το πέρασμα από το σκοτεινό μαύρο φόντο στο γήινο θερμό της γυναικείας σάρκας μέχρι το λευκό του σεντονιού, όπου πινελιές από μαύρο και γαιώδες δημιουργούν τον ρυθμό των πτυχώσεων. Η ρευστότητα με την οποία εξαπλώνονται οι πινελιές δημιουργεί την αίσθηση της συνεχούς κίνησης και αποδίδει επιτυχημένα τους όγκους.[1]
Επιρροές του καλλιτέχνη Επεξεργασία
Ο Δημήτρης Γαλάνης ήταν σημαντικός χαράκτης σε ευρωπαϊκό επίπεδο και πρωτοπόρος καλλιτέχνης της νεοελληνικής χαρακτικής. Δεν αναλώθηκε στις ακαδημαϊκές τάσεις των χρόνων της μαθητείας του, ούτε όμως δέχτηκε τη διάλυση των μορφών σε φως και χρώμα σύμφωνα με τις τάσεις του ιμπρεσιονισμού. Στα πρώιμα έργα του είναι ευδιάκριτες οι επιρροές από τον Σεζάν και τα κινήματα του κυβισμού και του φωβισμού ενώ μεταγενέστερα απέκτησε ένα προσωπικό ύφος, που βασιζόταν στις αρχές της κλασικής παράδοσης που εκπροσωπούσε ο Αντρέ Ντερέν, στενός φίλος του Έλληνα καλλιτέχνη. Πιο συγκεκριμένα, χρησιμοποιεί σκοτεινά, καφετιά και ελαιώδη χρώματα που χαρακτήρισαν τη ζωγραφική της περιόδου του Μεσοπολέμου. Ο Γαλάνης πειραματίστηκε με την απλοποίηση της φόρμας, τη γλυπτική δύναμη της πινελιάς και την απόδοση μιας εύρωστης ερμηνείας της ζωγραφικής.[2]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 «Γυμνό». corfu.nationalgallery.gr. Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Παράρτημα Κέρκυρας. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ «Γαλάνης Δημήτριος (1879 Αθήνα - 1966 Αθήνα)». nationalgallery.gr. Εθνική Πινακοθήκη. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2016.
Πηγές Επεξεργασία
- Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου,Εθνική Πινακοθήκη 100 χρόνια β΄έκδοση, Αθήνα 2001, ISBN 960 7791 02 9
- Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, Έργα Τέχνης από τη συλλογή της Βουλής των Ελλήνων β΄ αναθεωρημένη έκδοση, 2010, ISBN 978 960 6757 29 7
- Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, "Ελληνική Ζωγραφική, Μόνιμες Συλλογές", ISBN 978 960 7791 36 8