Αιγινιακός Π.Α.

Η Ποδοσφαιρική Ακαδημία Αιγινιακός[1] είναι ελληνικό ποδοσφαιρικό σωματείο το οποίο εδρεύει στο Αιγίνιο και ιδρύθηκε το 1953. Επίσημα χρώματα της αποτελούν το μπλε και το λευκό. Χρησιμοποιεί ως αγωνιστική έδρα το Δημοτικό Γήπεδο Αιγινίου «Γιάννης Παραλυκίδης» το οποίο έχει χωρητικότητα 1.000 θέσεων. Στο παρελθόν, διατηρούσε και τμήμα καλαθοσφαίρισης το οποίο έχει ανεξαρτητοποιηθεί ως Α.Ο.Κ. Αιγινιακός.
![]() | |||
Επίσημη ονομασία | Ποδοσφαιρική Ακαδημία Αιγινιακός | ||
---|---|---|---|
Σύντομο όνομα | Αιγινιακός | ||
Ίδρυση | 1953 | ||
Έδρα | Αιγίνιο, Ελλάδα | ||
Στάδιο | Δημοτικό Γήπεδο Αιγινίου «Γιάννης Παραλυκίδης» | ||
Χρώματα | μπλε και λευκό | ||
Πρόεδρος | Μιχαήλ Κισσούδης | ||
Προπονητής | Αλέξανδρος Κούρτογλου | ||
Πρωτάθλημα | Γ΄ Εθνική | ||
| |||
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | |||
![]() | |||
wikidata ( ) |
Αγωνιζόταν τις περιόδους 2013–2015 και 2016–2019 στο δεύτερο τη τάξει πρωτάθλημα της Β΄ Εθνικής Κατηγορίας (Football League), με την επωνυμία «Αιγινιακός Ποδοσφαιρική Ακαδημία Ποδοσφαιρική Ανώνυμη Εταιρεία» και με τον διακριτικό τίτλο «Αιγινιακός Π.Α. Π.Α.Ε.».[2] Από την αγωνιστική περίοδο 2024–2025 αγωνίζεται στο τρίτο τη τάξει πρωτάθλημα της Γ΄ Εθνικής Κατηγορίας.
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΓ.Α.Σ. Αιγινιακός (1953–2012)
ΕπεξεργασίαΟ Γυμναστικός Αθλητικός Σύλλογος Αιγινιακός ιδρύθηκε το 1953 από τη συγχώνευση δύο παλαιότερων ποδοσφαιρικών ομάδων του Αιγινίου, του Εθνικού και του Διγενή. Την περίοδο 1975–76 έφτασε πολύ κοντά στη Β΄ Εθνική, αφού στο ειδικό πρωτάθλημα (έπαιρναν μέρος οι πρωταθλήτριες ομάδες από 4 νομούς) είχε εκπληκτική πορεία, αλλά στον κρίσιμο αγώνα στο Αιγίνιο με τη Νίκη Πολυγύρου έχασε 0-2 και ταυτόχρονα το εισιτήριο για τη Β΄ Εθνική. Τη σαιζόν 1977–78 κατέλαβε την 4η θέση στο πρωτάθλημα της Εθνικής Ερασιτεχνικής Κατηγορίας. Τη χρονιά 1986–87 ανήλθε στην Δ΄ Εθνική,[3] επικρατώντας στα μπαράζ της Δόξας Πετρούσας, όταν 1.500 και πλέον φίλαθλοι ακολούθησαν την ομάδα. Την περίοδο 1987–88 πέτυχε να παραμείνει στην Δ΄ Εθνική (έμειναν μόνο 6 ομάδες από κάθε όμιλο, κερδίζοντας τον Αχιλλέα Τριανδρίας στο Πολύκαστρο σε αγώνα μπαράζ). Την επόμενη σαιζόν 1987-88 μετά από εξαιρετική παρουσία ανεβαίνει στην Γ΄ Εθνική 1989–1990 περνώντας το «κατώφλι» του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, η μεγαλύτερη διάκριση στην ιστορία του συλλόγου.[4]
Tη σεζόν 1995-96 αναδείχθηκε πανηγυρικά πρωταθλήτρια και ανέβηκε στην Δ΄ Εθνική διατηρώντας το αήττητο (25 νίκες και 5 ισοπαλίες, συντελεστή τερμάτων 84-13). Η τελική βαθμολογία βρήκε τον Αιγινιακό του Σωτήρη Χατζηγιοβανάκη με 80 βαθμούς πρώτο έναντι 74 του Ποσειδώνα Νέων Πόρων. Τη σεζόν 1995-96 αγωνίστηκαν: Τάσος Παπαδόπουλος, Ν. Μπαμπέτας, Κ. Κοντόπουλος (αρχηγός), Αντ. Παπαργυρίου, Πολυχρόνης Τσαλκιτζής, N. Παππάς, Απ. Κοντούλης, Σάκης Καραγεώργος, Σπ. Βελισιώτης, Βαγγ. Ζαλοκώστας, Μπάμπης Αδαμαντίδης, Πασχ. Γιαγκίδης, Δ. Κουτσιμάνης, Παντ. Ηλβανίδης, Στέφ. Παπουτσής, Θ. Τόλιος, K. Σερδάρης, Παύλος Προβατίδης, Πάν. Κουτσουράς, Ιωακείμ Μαυρίδης από τον Μακρύγιαλο, ο Βασίλης Παντελίδης.[5]
Τη σεζόν 2001-02 ο Αιγινιακός στο πρωτάθλημα της Α΄ Κατηγορίας Ε.Π.Σ. Πιερίας κατετάγη δεύτερος, αλλά στα πλέι οφ των 4 ομάδων της κορυφής του βαθμολογικού πίνακα, κατάφερε να πάρει το εισιτήριο για την Δ΄ Eθνικη, με προπονητή τον παλιό άσσο το Αιγινιακού, του Πιερικού και του Φ.Σ. Κοζάνη Σωτήρη Χατζηγιοβανάκη, ο οποίος για 2η φορά επιτυγχάνει κάτι παρόμοιο (η πρώτη ήταν την περίοδο 1995-96, και μάλιστα αήττητος). Στον τελικό με τον Ατρόμητο Κατερίνης οι Αιγινιώτες στο κατάμεστο απο φιλάθλους γήπεδο τους, έγειραν την πλάστιγγα της νίκης πρός το μέρος τους (3-0), με γκόλ του Νίκου Μπαμπέτα, Παύλου Προβατίδη και Κώστα Σερδάρη.[6] Ακολούθησε αμέσως μετά ο αγώνας στο για τον τίτλο του υπερπρωταθλητή στο Δημοτικό Στάδιο Κατερίνης, με τον Ατρόμητο Κατερίνης -χωρίς βαθμολογικό αντίκτυπο- με την ομάδα του Ατρομήτου να επικρατεί με 1-0.
Π.Α. Αιγινιακός (2012–Σήμερα)
ΕπεξεργασίαΤη σεζόν 2012–2013 ο Αιγινιακός εξασφάλισε τη συμμετοχή του στην Γ΄ Εθνική 2012–2013, αν και βγήκε πρώτος στην Α΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Πιερίας τη σεζόν 2011–2012, παίρνοντας τη θέση της Αθλητικής Ακαδημίας Πλαταμώνα (1η θέση στον 3ο όμιλο της Δ΄ Εθνικής 2011–2012) μετά από το συμφωνικό συνεργασίας μαζί της το οποίο και εγκρίθηκε από τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας, όταν η Αθλητική Ακαδημία Πλαταμώνα δεν κατάφερε να εξασφαλίσει το πιστοποιητικό συμμετοχής στο επαγγελματικό πρωτάθλημα της Γ΄ Εθνικής 2012–2013 από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού. Η Αθλητική Ακαδημία Παντελεήμονα–Νέων Πόρων–Πλαταμώνα (έτος ίδρυσης 1998) μετονομάστηκε σε «Ποδοσφαιρική Ακαδημία Αιγινιακός».[1][7] Ο σύλλογος επανιδρύθηκε με την επωνυμία «Ακαδημία Ποδοσφαίρου Πλαταμώνα Πιερίας 1998».[8]
Αναλυτικότερα, το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας είναι ο Αιγινιακός με έδρα το δημοτικό στάδιο Αιγινίου να επιστρέψει μετά από 22 χρόνια περίπου στα επαγγελματικά σαλόνια του Ελληνικού ποδοσφαίρου (1989-90) και η Ακαδημία στο τοπικό πρωτάθλημα της ΕΠΣ Πιερίας. Ο σχεδιασμός της συνεργασίας ξεκίνησε με πρωτοβουλία της διοίκησης του Αιγινιακού και ολοκληρώθηκε μετά από διαπραγματεύσεις και τη σύμφωνη γνώμη της διοίκησης της ομάδας του Πλαταμώνα που δε μπόρεσε να δώσει λύση στο διοικητικό αδιέξοδο που παρουσιάστηκε αμέσως μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος στον 3ο όμιλο της Δ΄ Εθνικής. Έτσι αντί για τη Δ΄ Εθνική ο Αιγινιακός βρέθηκε κατευθείαν στην Γ΄ Εθνική.[9]
Τελευταίες του επιτυχίες εκτός της ανόδου στη Γ΄ Εθνική είναι και η κατάκτηση το 2011-12 του Κυπέλλου Ε.Π.Σ. Πιερίας, επικρατώντας στον τελικό με σκορ 1-0 της ομάδας της Α.Ε. Περίστασης καθώς και ο αποκλεισμός του Εργοτέλη Ηρακλείου στο Κύπελλο Ελλάδας τη σεζόν 2012-13, τον οποίο απέκλεισε στα πέναλτι με 6-5.
Στην Γ΄ Εθνική ήξερε ότι οι πρώτοι πέντε ανεβαίνουν στη Β΄ και έτσι αποδείχθηκε εξαιρετικά εύκολη η άνοδος. Ο Αιγινιακός εξασφάλισε με άνεση την προνομιούχο 4η θέση και μπήκε στη Β΄ Εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία του. Στη Β΄ Εθνική παρέμεινε για δυο συνεχόμενες περιόδους 2013-14 και 2014-15. Την περίοδο 2015-16 κατέκτησε το πρωτάθλημα της Γ΄ Εθνικής και επέστρεψε στην Β΄ Εθνική μετά από έναν χρόνο, στην οποία κατάφερε να παραμείνει αυτή την φορά για τρεις συνεχόμενες περιόδους. Την περίοδο 2018-19 παρότι υποβιβάστηκε στην Γ΄ Εθνική, τελικά δεν δήλωσε συμμετοχή σε αυτήν, ξεκινώντας την πορεία του από τα τοπικά πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ. Πιερίας.
Την σεζόν 2023-24 κατέκτησε το πρωτάθλημα ΕΠΣ Πιερίας και εξασφάλισε την συμμετοχή του στο ειδικό πρωτάθλημα ανόδου. Εκεί, αν και δεν κατάφερε να πάρει μια από τις προνομιούχες τρεις θέσεις που οδηγούν στην Γ΄ Εθνική, κατάφερε να πάρει την άνοδο ως επιλαχών, λόγω κενής θέσης που δημιουργήθηκε.[10]
Γήπεδο
ΕπεξεργασίαΈδρα της ομάδας είναι το Δημοτικό Γήπεδο Αιγινίου «Γιάννης Παραλυκίδης», χωρητικότητας 1.000 θεατών.
Τίτλοι
ΕπεξεργασίαΟ Αιγινιακός έχει κατακτήσει 5 πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ. Πιερίας και μια φορά τερμάτισε ως δεύτερος.
- Πρωτάθλημα Ε.Π.Σ. Πιερίας
- Πρωταθλήτρια (5): 1987, 1996, 1999, 2013, 2024
- Κύπελλο Ε.Π.Σ. Πιερίας
- Πρωταθλήτρια (1): 2012
Πρόεδροι
Επεξεργασία- Βασίλης Κόντος
- Νίκος Μαγούδης [11]
Αξιόλογοι προπονητές
Επεξεργασία- Σωτήρης Χατζηγιοβανάκης
- Νίκος Καλαμπάκας
- Γιώργος Φοιρός
- Στέφανος Δεμίρης
- Γιάννης Τσάρτσαλης
Αξιόλογοι ποδοσφαιριστές
ΕπεξεργασίαΤμήμα καλαθοσφαίρισης
ΕπεξεργασίαΤο τμήμα καλαθοσφαίρισης ανδρών του Αιγινιακού, μετείχε σε πρωταθλήματα από τη δημιουργία του το 1982 έως και το 2007, όταν πλέον το τμήμα έγινε ανεξάρτητο αθλητικό σωματείο.
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΤο τμήμα καλαθοσφαίρισης για άρρενες αθλητές του Αιγινιακού ιδρύθηκε το 1982.[15] Αρχικά συμμετείχαν σε αυτό μαθητές από το Γυμνάσιο και το Λύκειο του Αιγινίου.[15]
Πρώτη διοργάνωση στην οποία έλαβε μέρος ήταν το Πρωτάθλημα Ανδρών της Β' Κατηγορίας της τότε Ε.ΚΑ.Σ.ΚΕ.ΔΥ.Μ.[15] Κατά το τέλος της περιόδου 1983-84 ανήλθε μέσω διαδικασίας μπαράζ στην κορυφαία κατηγορία της Ένωσης,[16] όπου και αγωνίστηκε ως το 1988.[15]
Με την ίδρυση της Ε.ΚΑ.Σ.ΚΕ.Μ. την περίοδο 1988-89 υποβιβάστηκε στη Β' Κατηγορία, επιστρέφοντας στην Α' Κατηγορία αμέσως μετά τη λήξη της χρονιάς 1989-90.[15][16] Παρέμεινε εκεί για μια πλήρη δεκαετία, ώσπου την αγωνιστική περίοδο 1999–00 κατέκτησε το Πρωτάθλημα.[16][17] Κατά συνέπεια ο Αιγινιακός, για πρώτη φορά στην ιστορία του, έλαβε εισιτήριο για τη Γ' Εθνική Κατηγορία.[18]
Η πρώτη του χρονιά σε εθνικό επίπεδο, 2000-01 ήταν αρκετά καλή με αποτέλεσμα να καταταγεί στον όμιλό του 7ος με 13 νίκες και 13 ήττες.[18] Την επόμενη χρονιά, 2001-02, τερμάτισε δύο θέσεις χαμηλότερα.[18] Κατά την αγωνιστική περίοδο 2002-03 συγκέντρωσε 18 νίκες και 8 ήττες, καταλαμβάνοντας την 3η θέση στον όμιλό του.[18] Η επόμενη χρονιά, 2003-04, δεν υπήρξε εξίσου επιτυχημένη, με το σύλλογο του Αιγινίου να πέφτει στην 9η θέση.[18] Την ίδια επίδοση επανέλαβε και τη χρονιά 2004-05.[18]
Η μεγαλύτερη επιτυχία του Αιγινιακού μέχρι σήμερα έλαβε χώρα την περίοδο 2005-06, κατά την οποία ο σύλλογος πέτυχε νταμπλ: αφενός κατέκτησε το Κύπελλο της Ε.ΚΑ.Σ.ΚΕ.Μ.[19] νικώντας στον τελικό της Βέροιας το Μεγάλο Αλέξανδρο Γιαννιτσών,[15] αφετέρου αναδείχθηκε Πρωταθλητής Γ' Εθνικής για τον 1ο Όμιλο Βορρά, με 22 νίκες και 4 ήττες.[18]
Έχοντας κερδίσει ένα εισιτήριο για τη Β' Εθνική Κατηγορία, την περίοδο 2006-07, αντιμετώπισε ομάδες με μεγάλη ιστορία στο χώρο του ελληνικού μπάσκετ (Περιστέρι, Ιωνικό Νίκαιας, Παγκράτι, Νήαρ Ηστ).[18] Τελικά βρέθηκε στη 13η θέση του τελικού βαθμολογικού πίνακα,[18] γνωρίζοντας τον υποβιβασμό για ένα βαθμό την τελευταία αγωνιστική, χάνοντας στην παράταση εκτός έδρας από τον Ερμή Λαγκαδά.[15]
Τμήματα υποδομής
ΕπεξεργασίαΤην περίοδο 1989-90, το τμήμα Εφήβων του συλλόγου κατέκτησε την κορυφή του Πρωταθλήματος της Ε.ΚΑ.Σ.ΚΕ.Μ.[16]
Α.Ο.Κ. Αιγινιακός
ΕπεξεργασίαΤο 2007, με πρωτεργάτες τους παράγοντες Νίκο Μπογιατζή, Γιώργο Καρανικόλα και Γιάννη Παραλυκίδη, το τμήμα καλαθοσφαίρισης του Αιγινιακού ανεξαρτητοποιήθηκε, συνεχίζοντας την πορεία του ως Α.Ο.Κ. Αιγινιακός.[15] Για δύο χρόνια, τα δύο σωματεία τυπικά συνυπήρχαν, με το νέο να αναλαμβάνει τα τμήματα υποδομής.[15]
Την περίοδο, 2007-08, ο Γ.Α.Σ. Αιγινιακός έλαβε μέρος στο Πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής, καταλαμβάνοντας την 4η θέση στην τελική βαθμολογία του ομίλου του.[18] Την επόμενη χρονιά, 2008-09, βρέθηκε στην 9η θέση, παραμένοντας, ωστόσο, στην κατηγορία.[18] Το 2009 ολοκληρώθηκε οριστικά και η συγχώνευση μέσω απορρόφησης από τον Α.Ο.Κ. του τμήματος καλαθοσφαίρισης του Γ.Α.Σ. Αιγινιακός.[15]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 «E-KOUROS». somateia.minsports.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2025.
- ↑ «ΓΕΜΗ :: Υπηρεσίες Δημοσιότητας». publicity.businessportal.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2025.
- ↑ 1986-87: Δόξα Αιγινίου – Αιγινιακός 1-2 – Η “μητέρα των μαχών” - katerinisport.gr
- ↑ Καρανικόλας, Γιώργος (30 Δεκεμβρίου 2024). «Σαν σήμερα… Αιγινιακός – Θεσπρωτός 3-1 το 1988». KateriniSport.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2025.
- ↑ Σαν σήμερα 1995-96: Αιγινιακός - ΜΑΣ Παλιάμπελα 4-1
- ↑ 2001/2002: Η άνοδος του Αιγινιακού στην τότε Δ΄ Εθνική κατηγορία - Του Γιώργου Καρανικόλα - pieriasport-news.gr
- ↑ «Μέλη Ε.Π.Σ. Πιερίας – Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πιερίας». Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2025.
- ↑ «E-KOUROS». somateia.minsports.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2025.
- ↑ Team, Onsports (7 Ιουλίου 2012). «Αιγινιακός στα σαλόνια της Football League 2». Onsports.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2025.
- ↑ «Στη Γ΄ Εθνική Αιγινιακός και Ερμής Αμυνταίου». metrosport.gr. 30 Ιουλίου 2024.
- ↑ Ο Αιγινιακός Δεν ... Ξέχνα !
- ↑ Αιγινιακός: Οι μεταγραφικές κινήσεις του 1992-93 -odigos-pierias.gr
- ↑ Η παροικία της 25ης Μαρτίου στον Αιγινιακό (1991, 1992) - katerinisport.gr
- ↑ 1992 : Η ηχητική μεταγραφή του Δημήτρη Κουτσιμάνη στον Αιγινιακό ! -odigos-pierias.gr
- ↑ 15,00 15,01 15,02 15,03 15,04 15,05 15,06 15,07 15,08 15,09 «Ιστορία συλλόγου», πληροφορίες στο επίσημο ιστολόγιο του Α.Ο.Κ. Αιγινιακός.
- ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 «Πρωταθλητές» Αρχειοθετήθηκε 2014-04-05 στο Wayback Machine., πληροφορίες στον επίσημο ιστότοπο της Ε.ΚΑ.Σ.ΚΕ.Μ.
- ↑ «Ένωση Καλαθοσφαιρικών Σωματείων Κεντρικής Μακεδονίας» Αρχειοθετήθηκε 2014-07-30 στο Wayback Machine., πληροφορίες στον επίσημο ιστότοπο της Ε.Ο.Κ.
- ↑ 18,00 18,01 18,02 18,03 18,04 18,05 18,06 18,07 18,08 18,09 18,10 «Βαθμολογίες Πρωταθλημάτων» Αρχειοθετήθηκε 2014-01-21 στο Wayback Machine., πληροφορίες στον επίσημο ιστότοπο της Ε.Ο.Κ.
- ↑ «Προϊστορία των τελικών Κυπέλλου Ανδρών» Αρχειοθετήθηκε 2011-05-25 στο Wayback Machine., πληροφορίες στον επίσημο ιστότοπο της Ε.ΚΑ.Σ.ΚΕ.Μ.