Δασύλλιο Πάτρας

περιοχή και περιαστικό άλσος της Πάτρας

Το Δασύλλιο είναι περιοχή και περιαστικό άλσος της Πάτρας.

Δασύλλιο Πατρών

Τοποθεσία Επεξεργασία

Βρίσκεται εγγύς του κέντρου της πόλης, απέχει οδικώς από το κεντρικότερο σημείο της, την Πλατεία Γεωργίου Α΄, λιγότερο των 2 χιλιομέτρων. Βρίσκεται στον χαμηλό λόφο Εσχατοβούνι, που ονομάζεται έτσι διότι είναι ο έσχατος (δηλ. τελευταίος) λόφος της περιοχής του όγκου του Παναχαϊκού, πριν την επίπεδη, ομαλή εδαφικά, και πυκνοκατοικημένη περιοχή των Πατρών. Στην περιοχή του Δασυλλίου υπάρχει και λειτουργεί καφετέρια σε θέση που προσφέρει θέα προς την πόλη της Πάτρας και τον Πατραϊκό κόλπο.

Φυσιογνωμία Επεξεργασία

 
Δασύλλιο Πάτρας, μανιτάρι σε δέντρο

Αποτελεί φυσικό πνεύμονα στην καρδιά της Πάτρας. Πρόκειται για τοποθεσία αναψυχής και χώρο ηρεμίας, χαλάρωσης, βόλτας και άθλησης των Πατρινών, με κύρια χαρακτηριστικά του το άλσος πυκνών συστάδων πεύκων που το καλύπτει, την όμορφη θέα που προσφέρει, την μερική διαμόρφωση κάποιων χώρων και την ύπαρξη μικρών μονοπατιών, καθώς και την πολύ μικρή απόστασή του από τον πυκνοδομημένο ιστό της πόλης.

Ιστορικά στοιχεία Επεξεργασία

Εγγύς του Δασυλλίου, στα δυτικά αυτού, βρίσκεται το Ρωμαϊκό Υδραγωγείο Πατρών που κατασκευάστηκε το 2ο αιώνας μ.Χ., πιθανότητα στην εποχή του αυτοκράτορα Ανδριανού, και είχε αδιάκοπη χρήση μέχρι και τα τέλη του 19ου αιώνα, και συγκεκριμένα το 1874, όταν και σταμάτησε η χρήση του μετά τη διοχεύτεση νερού στην πόλη με σωλήνες. Έχει επισκευαστεί πολλές φορές, με τελευταία το 1838 από το δήμαρχο Ιωάννη Μπουκαούρη.

Η κατοικημένη περιοχή στα χαμηλά της περιοχής του Δασυλλίου είναι μέρος του πυκνού οικιστικού ιστού της Πάτρας. Ωστόσο, στις 16/10/1940 το Δασύλλιο αναγνωρίστηκε ως οικισμός και υπήχθη στον τότε Δήμο Πατρέων ενώ καταργήθηκε από οικισμός και συγχωνεύτηκε στην Πάτρας στις 07/04/1951[1].

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία