Δεινόχειρος

δεινόχειρος; Χρονικό πλαίσιο απολιθωμάτων:; Ύστερο Κρητιδικό, 72–69Ma ΠροЄ Є O Σ Δ Λ Π Τ Ι Κ Πγ Ν ↓
	; Τα χέρια
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο:	Ζώα;
Συνομοταξία:	Χορδωτά;
Ομοταξία:	Ερπετά;
Υπερτάξη:	Δεινόσαυροι;
Τάξη:	Σαυρίσχια;
Υποτάξη:	Θηριόποδα;
Οικογένεια:	δεινοχειρίδες;
Γένος:	δεινόχειρος;
Είδη
	D. mirificus Osmolska, 1970 (τύπος);

Ο δεινόχειρος («τρομερό χέρι") ήταν ένας θηριόποδος δεινόσαυρος που έζησε στη νότια Μογγολία κατά την Ύστερη Κρητιδική περίοδο. Στην αρχή, τα μόνα γνωστά απολιθωμένα υπολείμματα ήταν ένα μόνο ζεύγος χεριών μήκος 2,5 μέτρων με 10-ιντσών μακριά νύχια και κατάλοιπα κάποιων πλευρών και των σπονδύλων. Αυτό κράτησε μέχρι το 2014 όταν βρέθηκαν στην Μογγολία δύο καλά διατηρημένοι σκελετοί.^[1]

Ο δεινόχειρος ήταν ένας ορνιθομιμόσαυρος, με βάση τα χαρακτηριστικά του όπως η δομή των βραχιόνων του είναι παρόμοια με άλλους δεινόσαυρους της οικογένειας.ταυτόχρονα όμως διαθέτει από τα περισσότερα άλλα μέλη της οικογένειας,π.χ. είχε μια καμπούρα στην ράχη του, και το κράνιο του έμοιαζε με μια διασταύρωση με αυτό ενός ορνιθομιμόσαυρου και ενός αδρόσαυρου. Αυτό κάνει τον δεινόχειρο μακράν το μεγαλύτερο ορνιθομιμόσαυρο, σε μήκος περίπου 33 πόδια (11 μ) και ζύγιζε περίπου 6000 κιλά. Μπορεί να ήταν ένας από τους ταχύτερους δεινοσαύρους, είναι σε θέση να τρέξει σε περίπου 40-50 mph.

Παραπομπές Επεξεργασία

↑ Lee, Yuong-Nam; Barsbold, Rinchen; Currie, Philip J.; Kobayashi, Yoshitsugu; Lee, Hang-Jae; Godefroit, Pascal; Escuillié, François; Chinzorig, Tsogtbaatar (2014). «Resolving the Long-Standing Enigmas of the Giant Ornithomimosaur Deinocheirus mirificus». Nature: 1–4. 22 October 2014. doi:10.1038/nature13874. PMID 25337880. http://www.nature.com/nature/journal/vaop/ncurrent/full/nature13874.html. Ανακτήθηκε στις 22 October 2014.

[nature13874-1] Lee, Yuong-Nam; Barsbold, Rinchen; Currie, Philip J.; Kobayashi, Yoshitsugu; Lee, Hang-Jae; Godefroit, Pascal; Escuillié, François; Chinzorig, Tsogtbaatar (2014). «Resolving the Long-Standing Enigmas of the Giant Ornithomimosaur Deinocheirus mirificus». Nature: 1–4. 22 October 2014. doi:10.1038/nature13874. PMID 25337880. http://www.nature.com/nature/journal/vaop/ncurrent/full/nature13874.html. Ανακτήθηκε στις 22 October 2014.

[1]