Δερβίζιανα Ιωαννίνων
Συντεταγμένες: 39°23′56.62″N 20°46′56.21″E / 39.3990611°N 20.7822806°E
Τα Δερβίζιανα είναι οικισμός της Ηπείρου στην Περιφερειακή Ενότητα Ιωαννίνων.[1][2]
| Δερβίζιανα Ιωαννίνων | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Διοίκηση Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας |
| Περιφέρεια | Ηπείρου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ιωαννίνων |
| Δήμος | Δωδώνης |
| Δημοτική Ενότητα | Λάκκας Σουλίου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Ήπειρος |
| Νομός | Ιωαννίνων |
| Υψόμετρο | 523 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 129 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 440 09 |
| Τηλ. κωδικός | 2654 |
Γενικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΤα Δερβίζιανα βρίσκονται στους νότιους πρόποδες του όρους Τόμαρος σε υψόμετρο 540 μέτρα.[2] Το χωριό απέχει περίπου 30 χλμ. ΝΑ. από την Αγία Κυριακή (έδρα του δήμου) και 45 χλμ. Ν.-ΝΑ. από τα Ιωάννινα. Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα, μετά την απελευθέρωση, το 1919 στο ΦΕΚ 184Α - 19/08/1919 να ορίζεται έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας. Το 1997 με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 (σχέδιο Καποδίστριας) ορίστηκε έδρα του ομώνυμου δήμου μέχρι που καταργήθηκε.[3] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι, αποτελεί κοινότητα[4] που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Λάκκας Σουλίου του Δήμου Δωδώνης και σύμφωνα με την απογραφή 2011 ο οικισμός έχει πληθυσμό 252 κατοίκους.[5]
Ιστορικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΟι κάτοικοί του, επί Τουρκοκρατίας, για άγνωστο λόγο έγιναν αρνησίθρησκοι και δέχτηκαν την οθωμανική θρησκεία. Προστέθηκαν και άλλοι Τούρκοι και πολλαπλασιάστηκαν, και έγιναν φορτικοί στους Σουλιώτες, τους παρενοχλούσαν και τους καταπίεζαν. Οι Σουλιώτες έκαναν συνέλευση, στις 26 Ιουλίου, ημέρα της Αγίας Παρασκευής και εξέλεξαν επτακόσιους πατριώτες. Οι πατριώτες αυτοί έκαναν έφοδο στα Δερβίζιανα, και έσφαξαν όλους τους άνδρες. Άφησαν όμως τα γυναικόπαιδα να παν όπου ήθελαν. Οι Οθωμανοί της Άρτας ήταν απόγονοι των Οθωμανών αυτών. Τα Δερβίζιανα όμως από τότε κατοικήθηκαν από χριστιανούς Σουλιώτες.
Πηγές
Επεξεργασία- Λάμπρος Κουτσονίκας (1863). Γενική ιστορία της ελληνικής επαναστάσεως, Τόμος Α΄. Εν Αθήναις: Εκ του «Ευαγγέλιμου» Δ. Καρακατζάνη. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2011.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 9. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 307.
- ↑ 2,0 2,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 20. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 99.
- ↑ «Δερβίζιανα Ιωαννίνων». Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ. Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2024.
- ↑ «Νόμος 4555/2018 - ΦΕΚ 133/Α/19-7-2018 ( Άρθρα 1 - 151) (Πρόγραμμα ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ) (Κωδικοποιημένος)». e-nomothesia.gr | Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας. 19 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2024.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10564 (σελ. 90 του pdf)