Δημήτριος Μόσχος

Ο Δημήτριος Μόσχος ήταν Έλληνας λόγιος του 16ου αιώνα.

Δημήτριος Μόσχος
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	λόγιος συγγραφέας γραμματικός ρήτορας
Περίοδος ακμής	16ος αιώνας
Οικογένεια
Γονείς	Ιωάννης Μόσχος
Αδέλφια	Γιώργος Μόσχος

Βιογραφικά στοιχεία

Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης, από τον οποίο έλαβε τις πρώτες γνώσεις του. Ήρθε στην Ενετία και δίδαξε εκεί και στην Φερράρα. Ανάμεσα στους πολυάριθμους μαθητές του ήταν ίσως και οι Ραγγώνοι, από επιφανή οικογένεια της Μόντενα. Μετακόμισε στη Μάντουα πριν το 1478, οπότε και απεβίωσε ο ηγεμόνας Λουδοβίκος Γκονζάγα, που κυβερνούσε από το 1444. Είναι πιθανόν, ότι στην Φερράρα έκανε την γνωριμία του με τον Ιωάννη τον Πίκο, κύριο του Μιράντολα. Οπωσδήποτε στην Φερράρα μετακόμισε και στην αυλή του Πίκου, στον οποίο μάλλον έμεινε λίγο χρόνο, επειδή ο Πίκος δολοφονήθηκε δια σφαγής, την ώρα που γονάτιζε ενώπιον του εσταυρωμένου.

Επαινέθηκε για την δεινότητα της γλώσσας του και την επιτήδεια τέχνη του, αλλά και ως γραμματικός και ρήτωρας.

Αδελφός του ήταν ο Γεώργιος Μόσχος, επίσης λόγιος, καθηγητής της ιατρικής και ρητορικής στην Κέρκυρα.

Συγγράμματα

• Υπόμνημα εις το περί λίθων ποίημα του Ορφέως
• Δημητρίου Μόσχου του Λάκωνος τα καθ΄ Ελένην και Αλέξανδρον.
• Ελεγείες (δεν σώθηκε καμία)
• επιγράμματα (είκοσι σώζονται ανέκδοτα στην βιβλιοθήκη της Περουσίας, μία δημοσιεύθηκε υπό του Βεκκέρου)
• κωμωδίες (ανέκδοτες, εκτός από μια, τη Νέαιρα δημοσιεύθηκε από τον Μουστοξύδη)

Πηγές

Κωνσταντίνος Σάθας (1868). Νεοελληνική Φιλολογία: Βιογραφία των εν τοις γράμμασι διαλαμψάντων Ελλήνων, από της καταλύσεως της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι της Ελληνικής εθνεγερσίας (1453-1821). Αθήνα: Τυπογραφείο των τέκνων Ανδρέου Κορομηλά. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2009. 

• Φαίδωνος Μπουμπουλίδου, «Ανέκδοτον κείμενον του Δημητρίου Μόσχου», Επιστημονική Επετηρίδα Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών,τομ. 16(1965-1966),σελ. 364-373