Δημήτριος Νταλίπης

Μακεδονομάχος οπλαρχηγός

Ο Δημήτριος Κεχαγιάς ή Κωνσταντινίδης (Γάβρος Καστοριάς, 19ος αιώνας, - Ανταρτικό Φλώρινας, 19 Νοεμβρίου 1906), γνωστός με το ψευδώνυμο Δημήτριος Νταλίπης, ήταν σλαβόφωνος[1] Έλληνας μακεδονομάχος και οπλαρχηγός.

Δημήτριος Νταλίπης
Γενικές πληροφορίες
ΓέννησηΔημήτριος Κεχαγιάς ή Κωνσταντινίδης
μέσα 19ου αιώνα
Γάβρος Καστοριάς
Θάνατος19 Νοεμβρίου 1906
ΚατοικίαΑντάρτικο (Ζέλοβο) Φλώρινας
ΕθνικότηταΕλληνική
Χώρα πολιτογράφησηςΟθωμανική
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΟπλαρχηγός
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΜακεδονικός Αγώνας

Βιογραφικά στοιχεία

Επεξεργασία

Ο Δημήτριος Νταλίπης του Κωνσταντίνου γεννήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα στον Γάβρο Καστοριάς από οικογένεια κτηνοτρόφων. Το πραγματικό επίθετο της οικογενείας ήταν Κεχαγιάς. Προσέλαβε το προσωνύμιο "Νταλίπης" από τον ξακουστό κλέφτη και επαναστάτη Στέφανο Νταλίπη, ενός από τους πρωτεργάτες της Μακεδονικής Επανάστασης του 1878. Αποτέλεσε έναν από τους ισχυρότερους οπλαρχηγούς στα Κορέστια που αγωνίστηκαν για την υποστήριξη της Ελληνικής πλευράς. Αρχικά πήρε μέρος το 1903 στην εξέγερση του Ίλιντεν. Στη συνέχεια όμως διαχώρησε τη θέση του από την ΕΜΕΟ, όταν αυτή στράφηκε εναντίον των Ελληνικών συμφερόντων. Συνεργάστηκε τότε, με τον Κώττα Χρήστου. Στη συνέχεια συμμετείχε στον αγώνα στο πλευρό του Παύλου Μελά. Μετά το θάνατο του τελευταίου το 1904, συνεργάστηκε διαδοχικά με τους Γεώργιο Κατεχάκη (Ρούβα), Ευθύμιο Καούδη και Ιωάννη Καραβίτη. Έλαβε μέρος στη μάχη του Ζελόβου (Αντάρτικο) με τους Παύλο Κύρου και Γ. Κατεχάκη, το 1905. Το Νοέμβριο του 1905, συνεργάστηκε με τον Γεώργιο Τσόντο (Βάρδα). Σκοτώθηκε σε συμπλοκή με τον οθωμανικό στρατό[1][2] ή σε βουλγαρική ενέδρα[3] στο Ζέλοβο (Αντάρτικο) Φλώρινας στη θέση Ασβού Ράχη, στις 19 Νοεμβρίου του 1906.

Γιος του ήταν ο συνταγματάρχης, υφυπουργός Βορείου Ελλάδος (Γενικός Διοικητής Δυτικής Μακεδονίας) της κυβέρνησης Δημητρίου Μαξίμου και μέλος της οργάνωσης ΕΕΕ, Αναστάσιος Νταλίπης.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος (επιστημονική επιμέλεια), Αφανείς, γηγενείς Μακεδονομάχοι, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2008, σελ. 76
  2. Γενικό Επιτελείο Στρατού, Διεύθυνσις Ιστορίας Στρατού, Ο Μακεδονικός Αγών και τα εις Θράκην γεγονότα, Αθήνα 1979, σσ. 107, 111, 155, 297
  3. Γ.Χ. Μόδης, Μακεδονικός Αγών και Μακεδόνες αρχηγοί, ΕΜΣ, β' έκδοση, Θεσσαλονίκη 2007, σελ. 195.