Η διηλεκτρική σταθερά ή ηλεκτρική επιτρεπτότητα είναι μία σταθερά της φυσικής, η οποία συνδέει τις μονάδες του ηλεκτρισμού με τις μονάδες της μηχανικής. Συμβολίζεται με ε ενώ στην περίπτωση που αναφέρεται στο κενό συμβολίζεται με ε0 και ισούται περίπου με: ε0 ≈ 8,854× 10−12 A2·s4·kg−1·m−3[1]. Ως μονάδα της διηλεκτρικής σταθεράς χρησιμοποιείται συχνά το F/m (Φαράντ/μέτρο)

Η διηλεκτρική σταθερά εμφανίζεται στην ηλεκτροστατική στον νόμο του Κουλόμπ:

όπου q1 και q2 τα φορτία 2 σωμάτων και r η μεταξύ τους απόσταση. Παράλληλα στην μαγνητοστατική ο νόμος του Αμπέρ εισήγαγε την μαγνητική διαπερατότητα0), την αντίστοιχή σταθερά του μαγνητισμού. Οι εξισώσεις του Μάξγουελ συνέδεσαν τις δύο παραπάνω σταθερές και την ταχύτητα του φωτός στην παρακάτω σχέση από την οποία ορίζεται πλέον η διηλεκτρική σταθερά του κενού:

  • μ0= μαγνητική διαπερατότητα του κενού (μ0=4 π 10-7 kg·m·A-2·s-2)
  • c = ταχύτητα του φωτός (c = 299.792.458 m/s ≈ 300.000.000 m/s)

Παραπομπές Επεξεργασία