Δωήκ ο Ιδουμαίος
O Δωήκ ή Δωέγ o Iδουμαίος (ή ο Σύρος) (εβραϊκά: דּוֹיֵג, αγγλικά: Doeg), κατά την Αγία Γραφή αλλά και την Εβραϊκή Βίβλο, ήταν απο την Ιδουμαία (ή Εδώμ) και αρχι-βοσκός του Σαούλ, βασιλιά του Ισραήλ. Αναφέρεται στο Πρώτο Σαμουήλ, των δευτεροκανονικών βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης στα κεφάλαια 21 και 22, όπου απεικονίζεται ως ανταγωνιστής του Δαβίδ και υπεύθυνος για τους θανάτους μεγάλου αριθμού ιερέων.[1]
Βιβλική αναφορά
ΕπεξεργασίαΚατά την Βίβλο, ο Δαβίδ έφυγε από τον ζηλότυπο θυμό του Σαούλ και κρύφτηκε στην Νομβά (ή Νωβ). Πήγε στον Αχιμέλεχ, τον Αρχιερέα, ισχυριζόμενος ότι ήταν σε μυστική βασιλική αποστολή. Ο Αχιμέλεχ τροφοδότησε τον Δαβίδ και τους άντρες του με ψωμί και του έδωσε το σπαθί του Γολιάθ. Κάνοντας αυτό, ο Δαβίδ έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή του Αχιμέλεχ, αφού ο Δωήκ ήταν παρών και παρακολούθησε την βοήθεια του Αχιμέλεχ προς τον Δαβίδ.[2]
Επομένως, ο Σαούλ κάλεσε τον Αχιμέλεχ και ολόκληρη την παρέα του, ρωτώντας τον γιατί αποφάσισε να συνωμοτήσει εναντίον του προστατεύοντας τον Δαβίδ. Ο Αχιμέλεχ, πιθανώς σε μια προσπάθεια να σωθεί, ισχυρίστηκε ότι δεν συμμετείχε στη διαμάχη μεταξύ Σαούλ και Δαβίδ. Ο Σαούλ απέρριψε τον ισχυρισμό του και διέταξε την εκτέλεση του Αχιμέλεχ και των ιερέων του. Οι αξιωματούχοι του αρνήθηκαν να σηκώσουν τα χέρια τους εναντίον των ιερέων και ο Σαούλ στράφηκε στο Δωηκ, ο οποίος πραγματοποίησε τις εκτελέσεις. Ο Δωήκ συνέχισε με μια επίθεση στην πόλη Νομβά, στην πόλη των ιερέων και των οικογενειών τους - άνδρες, γυναίκες, παιδιά και ζώα - τέθηκαν στο σπαθί. Μόνο ο Αβιάθαρ διέφυγε (ένας από τους γιους του Αχιμέλεχ) και έφυγε για να βρει τον Δαβίδ.[3]
Όταν του είπε τι έγινε, ο Δαβίδ μετάνιωσε που δεν σκότωσε εκείνη την ημέρα το Δωήκ τον Σύρο, και κράτησε κοντά του τον Αβιάθαρ. ("ᾔδειν ὅτι ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ὅτι Δωὴκ ὁ Σύρος ὅτι ἀπαγγέλλων ἀπαγγελεῖ τῷ Σαούλ· ἐγώ εἰμι αἴτιος τῶν ψυχῶν οἴκου τοῦ πατρός σου· κάθου μετ᾿ ἐμοῦ, μὴ φοβοῦ, ὅτι οὗ ἐὰν ζητῶ τῇ ψυχῇ μου τόπον, ζητήσω καὶ τῇ ψυχῇ σου, ὅτι πεφύλαξαι σὺ παρ᾿ ἐμοί.")[2]
Στη ραββινική λογοτεχνία
ΕπεξεργασίαΑν και πέθανε στην νεαρή ηλικία των τριάντα τεσσάρων ετών,[4] θεωρείται από τους ραββίνους ως ο μεγαλύτερος μελετητής της εποχής του, μια ισχυρή περιγραφή που υποτίθεται ότι εφαρμόστηκε σε αυτόν, επειδή έκανε κάθε έναν με τον οποίο ερχόταν σε αντιπαράθεση να "κοκκινίζει".[5] Θα μπορούσε να θέσει 300 διαφορετικές ερωτήσεις με αναφορά σε μία μόνο τελετουργική υπόθεση.[6] Αλλά του έλειπε εσωτερική ευσέβεια, έτσι ώστε ο Θεός να «ανησυχεί» για το τέλος του, και να «θρηνήσει» γι 'αυτόν.[7] Οι πιο ατυχείς του ιδιότητες, ωστόσο, ήταν η κακία, η ζήλια και η περιφρονητική γλώσσα του. Έκανε επαίνους για τον Δαβίδ ενώπιον του Σαούλ μόνο για να προκαλέσει τη ζήλια του,[8] τονίζοντάς του τις ιδιότητες του Δαβίδ που ο Σαούλ δεν είχε.[9] Είπε στον Σαούλ επίσης ότι ο γάμος του Δαβίδ με την κόρη του την Μιχάλ ήταν άκυρος και τον ώθησε να την παντρέψει με άλλον.
Κατά την ραββινική λογοτεχνία, ο Θεός έστειλε τρεις «αγγέλους της καταστροφής» στον Δωήκ. Ο πρώτος τον έκανε να ξεχάσει όλες του τις γνώσεις, ο δεύτερος έκαψε την ψυχή του και ο τρίτος διάσπαρσε τις στάχτες της ψυχής του.[7]
Σύμφωνα με ορισμένους, σκοτώθηκε από τους ίδιους του τους μαθητές όταν διαπίστωσαν ότι είχε ξεχάσει τις γνώσεις του[10] και άλλοι υποστηρίζουν ότι δολοφονήθηκε από τον Δαβίδ όταν (o Δώηκ) τον ενημέρωσε για το θάνατο του Σαούλ και του Ιωνάθαν.[11][12]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «1 Samuel 21 / Hebrew - English Bible / Mechon-Mamre». www.mechon-mamre.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 «ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ: ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Α' ΚΕΦ. 22». users.sch.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2020.
- ↑ «1 Samuel 22 / Hebrew - English Bible / Mechon-Mamre». www.mechon-mamre.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2020.
- ↑ «Σανχεντρίν 69 β'».
- ↑ Midrash Tehillim lii. 4; ed. Buber, p. 284.
- ↑ «Χαγκίγκα 15 β'».
- ↑ 7,0 7,1 «Σανχεντρίν 106 β'».
- ↑ «1 Samuel 16:18».[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Σανχεντρίν 93 β'».
- ↑ Eisenberg, Ronald L. (31 Αυγούστου 2012). Essential Figures in the Bible. Jason Aronson. ISBN 978-0-7657-0939-4.
- ↑ «2 Samuel 1:2».[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Pesiḳ., ed. Buber, iii. 28b; Ginzberg, "Die Haggada bei den Kirchenvätern," i. 38.