Χαλιφάτο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ως πρώτος χαλίφης αναφέρεται ο [[Αμπού Μπακρ]]. Στην αλυσίδα της διαδοχής αναφέρονται οι [[Ουμάν ιμπν αλ-Κατάμπ]], [[Ουτμάν]] και [[Αλί]], επίσης αποκαλούμενοι ''[[Χαλιφάτο Πασιντούν|ρασιντούν]]''<ref>Ορθά καθοδηγημένοι χαλίφες.</ref>. Μετά το θάνατο του Αλί κατά το 661, οι [[Σιίτες]] Μουσουλμάνοι αναγνώρισαν τους διαδόχους του Ιμάμ(ηδες) ως αληθινούς διαδόχους της εξουσίας του Προφήτη. Το υπόλοιπο Ισλάμ αναγνώρισε ως αληθινούς συνεχιστές τη [[δυναστεία των ΟμαγιαδώνΟμεϊαδών]], η οποία υπερκεράστηκε από τη [[δυναστεία των Αβασιδών]] περί το 750.

Μετά την παρέλευση δύο αιώνων περίπου η δυναστεία των Αβασιδών περιήλθε σε τουρκικό έλεγχο. Η δυναστεία των Ομαγιαδών βρήκε τη συνέχειά της στην [[Ισπανία]], με τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου [[εμιράτο|εμιράτου]] το 756. Με τη σειρά του οι ιμάμ(ηδες) των [[Ισμαηλίτες|Ισμαηλιτών]] δημιούργησαν στη βόρεια [[Αφρική]] σιιτικό χαλιφάτο υπό τη [[δυναστεία των Φατιμιδών]]. Μετά την κατάληψη της [[Βαγδάτη|Βαγδάτης]] από τους [[Μογγόλοι|Μογγόλους]], η κεντρική διοίκηση του ισλαμικού κόσμου πέρασε στους [[Μαμελούκοι|Μαμελούκους]] κυβερνήτες της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]] και από εκεί στους [[σουλτάνος|σουλτάνους]] της [[οθωμανική αυτοκρατορία|οθωμανικήςΟθωμανικής αυτοκρατορίααυτοκρατορίας]], τουτο 1517<ref>"caliphate" ''A Dictionary of World History''. Oxford University Press, 2000. Oxford Reference Online. Ανάκτηση 28 Ιουνίου 2009 <http://www.oxfordreference.com/views/ENTRY.html?subview=Main&entry=t48.e635></ref>. Ο όρος καταργήθηκε το 1924, από τον Τούρκο ηγέτη [[Κεμάλ Ατατούρκ]].