Εθνικοί δρυμοί της Ελλάδας

Το φυσικό περιβάλλον της Ελλάδας χαρακτηρίζεται από έντονες εναλλαγές οικοστημάτων και βιότοπων. Σχεδόν το πέντε τοις εκατό της ελληνικής ακτογραμμής αποτελείται από οικολογικά ευαίσθητους υγροβιότοπους, κυρίως σε περιοχές που βιώνουν την ραγδαία ανάπτυξη του τουρισμού.

Αρχείο:MouseioFysikisIstoriasOitis.jpg

Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στον Εθνικό Δρυμό Οίτης

Στην Ελλάδα έχουν κυρηχθεί δέκα περιοχές ως Εθνικοί δρυμοί:

• Εθνικός δρυμός Ολύμπου
• Εθνικός δρυμός Πάρνηθας
• Εθνικός δρυμός Παρνασσού
• Εθνικός δρυμός Αίνου Κεφαλληνίας
• Εθνικός δρυμός Σουνίου
• Εθνικός δρυμός Οίτης
• Εθνικός δρυμός Λευκών Ορέων (Σαμαριάς)
• Εθνικός δρυμός Πίνδου (Βάλια Κάλντα)
• Εθνικός δρυμός Πρεσπών
• Εθνικός δρυμός Βίκου Αώου

Υπάρχει μια πληθώρα προστατευόμενων περιοχών που έχουν προταθεί να κηρυχθούν Εθνικοί δρυμοί αλλά προς το παρόν ανήκουν σε άλλη μορφή προστασίας όπως είναι το Δάσος Δαδιάς στον Έβρο κ.α.

Στην Ελλάδα καθιερώθηκε ο όρος Εθνικός δρυμός (αντί του όρου Εθνικό Πάρκο που χρησιμοποιείται διεθνώς) επειδή οι περισσότεροι δρυμοί αφορούν δασικές περιοχές (δρυμός - δρυς - βελανιδιά), ενώ για τις θαλάσσιες περιοχές που πλέον έχουν νομοθετηθεί ως προστατευόμενες χρησιμοποιείται ο όρος Θαλάσσιο Πάρκο.