Οίτη
Συντεταγμένες: 38°49′0″N 22°17′0″E / 38.81667°N 22.28333°E
Η Οίτη, παλαιότερα γνωστή ως Καταβόθρα, είναι βουνό της Στερεάς Ελλάδας και καταλαμβάνει τμήμα των νομών Φθιώτιδας και Φωκίδας. Η Οίτη συνδέεται στα νότια με την Γκιώνα, δυτικά με τα Βαρδούσια και ανατολικά με το Καλλίδρομο ενώ το όριό της στα βόρεια είναι η κοιλάδα του Σπερχειού. Στις πλαγιές της σχηματίζονται πολλά υδάτινα ρεύματα. Από την Οίτη πηγάζουν ο Μόρνος και ο Γοργοπόταμος. Σημαντικά χωριά στις πλαγιές και στους πρόποδες της Οίτης είναι η Παύλιανη, η Υπάτη και το Μαυρολιθάρι.
Οίτη | |
---|---|
Ύψος | 2.152 μέτρα |
Κορυφή | Πύργος |
Γεωγραφικά στοιχεία | |
Γεωγραφικό Διαμέρισμα | Στερεά Ελλάδα |
Οροσειρά | Πίνδος |
Οίτη | |
---|---|
38°49′0″N 22°17′0″E | |
Χώρα | Ελλάδα[1] |
Διοικητική υπαγωγή | Περιφερειακή Ενότητα Φθιώτιδας και Δήμος Λαμιέων |
Υψόμετρο | 2.152 μέτρα |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η ψηλότερη κορυφή της, ο Πύργος, έχει υψόμετρο 2.152 μέτρα.[2] Άλλες κορυφές της Οίτης είναι το Γρεβενό (2.114 μ.), ορατό από τη Λαμία και την κοιλάδα του Σπερχειού, το Σέμπι (2.091 μ.), η Αλύκαινα ή Αλουμπόραχη (2.052 μ.) και τα Δύο Βουνά (1.615 μ.).
Πολύωρες αναβάσεις προς τις κορυφές της Οίτης πραγματοποιούνται από την Υπάτη και την Παύλιανη. Ωστόσο, τους καλοκαιρινούς μήνες τα ψηλότερα σημεία του βουνού είναι προσβάσιμα από δασικούς δρόμους.
Χλωρίδα-Πανίδα
ΕπεξεργασίαΗ περιοχή της Οίτης είναι ανακηρυγμένος Εθνικός δρυμός και είναι από τους ομορφότερους της Ελλάδας.[3][4] Είναι κατάφυτη από έλατα που ανήκουν στο είδος της κεφαλληνιακής ελάτης. Επίσης υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία από πλατύφυλλα, όπως πλατάνια, σφενδάμια, προύνοι, ιτιές κ.λπ. Στην βόρεια πλευρά του βουνού συναντάται και μία μικρή συστάδα από μαυρόπευκα, είδος αρκετά σπάνιο για την νότια Ελλάδα. Σε χαμηλότερα υψόμετρα υπάρχουν πυκνοί θαμνώνες από σκληρόφυλλα είδη, όπως πουρνάρι, αριά, κουμαριά, πικροδάφνη κ.λπ., ενώ σε μεγάλα υψόμετρα υπάρχει πλούσια υποαλπική βλάστηση. Φυλλοβόλες βελανιδιές συναντώνται σε υψόμετρο γύρω στα 800 μέτρα. Η πανίδα της Οίτης είναι πλούσια και περιλαμβάνει ευρέως διαδεδομένα είδη, καθώς και μικρούς πληθυσμούς λύκου, αγριόγιδου και ζαρκαδιού. Από το 2003 αναφέρεται η σποραδική παρουσία αρκούδας. Η ορνιθοπανίδα της Οίτης περιλαμβάνει δασικά είδη. Στην Οίτη στην περιοχή του Εθνικού Δρυμού υπάρχει καταφύγιο του ορειβατικού συλλόγου Λαμίας.[5]
Ιστορία-Μυθολογία
ΕπεξεργασίαΚατά τη μυθολογία, σε μια κορυφή της Οίτης, που λέγεται «Πυρά», κάηκε σε μεγάλη φωτιά («πυρά») ο Ηρακλής, για να γλιτώσει από τον χιτώνα της Δηιάνειρας. Κατά την αρχαιότητα στα νότια της Οίτης βρισκόταν η αρχαία Δωρίδα ενώ στην βόρεια πλευρά της ζούσαν οι Οιταίοι, οι Αινιάνες και οι Μαλιείς.
Εικόνες της Οίτης
Επεξεργασία-
Παλιός νερόμυλος στα όρια του Εθνικού Δρυμού της Οίτης
-
Η γέφυρα του Γοργοποτάμου
-
Καταρράκτης στην Οίτη
-
Ελατοσκέπαστη πλαγιά δυτικά της Παύλιανης
-
Η κορυφή Γρεβενό
-
Πανοραμική άποψη του οροπεδίου Λιβαδιές
-
Πανοραμική άποψη από την κορυφή Πύργος
-
Παυλιανή
-
Φαράγγι Ασωπού
Πηγές - Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ GEOnet Names Server. 11 Ιουνίου 2018. -824950.
- ↑ «Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, Εθνικός Δρυμός Οίτης». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2012.
- ↑ «N2K GR2440004 dataforms». natura2000.eea.europa.eu. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Ethnikos Drymos Oitis». Protected Planet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2019.
- ↑ Βιβλίο: Εθνικοί Δρυμοί της Ελλάδας - Έκδοση Υπουργείου Γεωργίας (Αθήνα 2004)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Δασαρχείο Λαμίας
- Παύλιανη (άρθρο στην Καθημερινή)
- Εθνικός Δρυμός Οίτης Αρχειοθετήθηκε 2016-07-05 στο Wayback Machine.
- Οίτη (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- Εθνικός Δρυμός Οίτης (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)