Γεώργιος Ακροπολίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ clean up, removed: {{Ορθόδοξοι λόγιοι}} με τη χρήση AWB |
|||
Γραμμή 1:
Ο '''Γεώργιος Ακροπολίτης''' (1217 ή 1220 - 1282) ήταν σημαντικός Έλληνας λόγιος, διπλωμάτης και ιστορικός του 13ου αιώνα.
== Βιογραφία ==
Γραμμή 5:
Γεννήθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]] από γονείς ευγενείς το 1217 (κατ' άλλους το 1220). Ο πατέρας του, Κωνσταντίνος, κατείχε τη θέση του [[Κατάλογος εκκλησιαστικών αξιωμάτων#Μέγας Λογοθέτης|Μέγα Λογοθέτη]]. Σε ηλικία δεκαέξι χρονών μετοίκησε στην [[Νίκαια]] όπου διδάχτηκε φιλοσοφία από τον [[Νικηφόρος Βλεμμύδης|Βλεμμύδη]]. Τιμήθηκε από τον αυτοκράτορα [[Ιωάννης Γ΄ Δούκας Βατάτζης|Ιωάννη Δούκα Βατάτζη]] με το αξίωμα του [[Λογοθέτης|μεγάλου Λογοθέτη]].
Το 1257 αιχμαλωτίστηκε από τον [[Δεσποτάτο της Ηπείρου|Δεσπότη της Ηπείρου]] [[Μιχαήλ Β' Κομνηνός Δούκας|Μιχαήλ Β' Κομνηνό Δούκα]], όταν ως στρατηγός του στρατού του αυτοκράτορα της Νίκαιας [[Θεόδωρος Β' Λάσκαρης|Θεοδώρου Β' Λάσκαρη]] αντιμετώπισε τον στρατό του εξεγερμένου Μιχαήλ, με αφορμή την αντίρρησή του στην εδαφική παραχώρηση του [[Δυρράχιο|Δυρραχίου]], ως προίκα για τον γάμο των παιδιών τους. Ο Ακροπολίτης ελευθερώθηκε τελικά 2 χρόνια αργότερα.
Μετά την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους από τον [[Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγος|Μιχαήλ Η' Παλαιολόγο]] (1261) τοποθετήθηκε ως δάσκαλος φιλοσοφίας και μαθηματικών. Το 1274 συμμετείχε στη [[Δεύτερη Σύνοδος της Λυών|σύνοδο της Λυών]], εν ονόματι του αυτοκράτορα, κατά την οποία ο αυτοκράτορας ανεγνώρισε τα πρωτεία του Πάπα και δέχθηκε την προσθήκη του [[filioque]] στο [[Σύμβολο της Πίστεως]]. Η έντονη αντίδραση όμως των υπόλοιπων ορθοδόξων της Αυτοκρατορίας οδήγησαν στην ματαίωση της συμφωνίας.
Πέθανε το 1282.
Ο γιος του, [[Κωνσταντίνος Ακροπολίτης]], υπήρξε γνωστός συναξαριστής, ενώ διατέλεσε και αυτός στο αξίωμα του Μέγα Λογοθέτη.
Γραμμή 15:
==Εργογραφία==
Το πιο γνωστό του έργο είναι το ιστορικό έργο ''Χρονική Συγγραφή'', που πραγματεύεται γεγονότα της περιόδου από την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους μέχρι την ανακατάληψή της από τους Παλαιολόγους(1204-1262). Το έργο αυτό θεωρείται ως μια αρκετά αξιόπιστη και πολύτιμη πηγή, λόγω κυρίως της θέσης του Ακροπολίτη ως Μέγα Λογοθέτη και στρατιωτικό διοικητή. Η αφήγηση των γεγονότων είναι λιτή και νηφάλια, ενώ οι θέσεις του για τους Λατίνους εκφράζονται με ψύχραιμη και αντικειμενική διάθεση.
Η Χρονική συγγραφή έχει διασωθεί σε τρία χειρόγραφα. Τα δύο παρουσιάζουν το έργο στην
Γραμμή 27:
1614) και λίγο αργότερα, το 1651, από τον Λέοντα Αλλάτιο. Η καλύτερη έκδοση είναι αυτή του Α. Heisenberg στην Λειψία σε δύο τόμους του 1903.
Σώζονται ακόμα διάφοροι λόγοι του, όπως επιτάφιοι ή πανηγυρικοί. Αντίγραφα δύο λόγων του περί της εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος φυλάσσονται στην βιβλιοθήκη της Μόσχας με αριθμό 208 και 355.
Τέλος, γνωστό κείμενό του αποτελεί και ένα ποίημα σχετικό με την [[Αποκαθήλωση]] και την [[Ταφή του Ιησού]], το οποίο στην ελληνορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση ψάλλεται κατά τη διάρκεια της [[Περιφορά του Επιταφίου|Περιφοράς του Επιταφίου]] την [[Μεγάλη Παρασκευή]] (''Carmen in magnum sabbatum - Στιχηρὸν ψαλλόμενον τῷ ἁγίῳ καὶ μεγάλῳ σαββάτῳ''). ▼
▲Τέλος, γνωστό κείμενό του αποτελεί και ένα ποίημα σχετικό με την [[Αποκαθήλωση]] και την [[Ταφή του Ιησού]], το οποίο στην ελληνορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση ψάλλεται κατά τη διάρκεια της [[Περιφορά του Επιταφίου|Περιφοράς του Επιταφίου]] την [[Μεγάλη Παρασκευή]] (''Carmen in magnum sabbatum - Στιχηρὸν ψαλλόμενον τῷ ἁγίῳ καὶ μεγάλῳ σαββάτῳ'').
=== Στα νέα Ελληνικά ===
Γραμμή 59 ⟶ 58 :
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
*[http://www.hs-augsburg.de/~harsch/graeca/Chronologia/S_post13/Akropolites/akr_intr.html Έργα του Γεώργιου Ακροπολίτη από την bibliotheca Augustana]
{{βιογραφία-επέκταση}}
[[Κατηγορία:Βυζαντινοί ιστορικοί]]
| |||