Βόρεια Κορέα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 350:
{{Κύριο|Μέσα ενημέρωσης της Βόρειας Κορέας|}}
[[Αρχείο:Laika_ac_Rodong_Shinmun_Office_(12196828873).jpg|μικρογραφία|Το γραφείο της Ροντόνγκ Σινμούν στην [[Πιονγιάνγκ]] ]]
Οι κυβερνητικές πολιτικές προς τις ταινίες δεν διαφέρουν από αυτές που χρησιμοποιούνται σε άλλες τέχνες—οι κινούμενες εικόνες εκπληρώνουν τους στόχους της "κοινωνικής εκπαίδευσης". Μερικές από τις ταινίες που ασκούν την περισσότερη επιρροή είναι βασισμένες σε ιστορικά γεγονότα (Ένας Τζουνγκ-γκουν εκτελεί τον Ιτό Χιρομπούμι) ή λαϊκά παραμύθια (Χονγκ Γκίλντονγκ).<ref name="LCCS Lit2" /> Οι περισσότερες ταινίες έχουν προβλέψιμες πλοκές προπαγάνδας, οι οποίες κάνουν τον κινηματογράφο ένα μη δημοφιλή τρόπο ψυχαγωγίας. Οι θεατές βλέπουν μόνο τις ταινίες που έχουν τους αγαπημένους τους ηθοποιούς.{{Sfn|Country Study|2009|p=114}} Οι δυτικές παραγωγές είναι διαθέσιμες μόνο σε υψηλόβαθμα μέλη του Κόμματος,{{Sfn|Country Study|2009|p=94}} αλλά ο [[Τιτανικός (ταινία, 1997)|Τιτανικός]] του 1997 προβάλλεται συχνά σε πανεπιστημαικούς φοιτητές ως παράδειγμα Δυτικού πολιτισμού.<ref>{{cite web|url=https://www.theguardian.com/music/2011/feb/21/pyongyang-goes-pop-north-korea-indie|title=Pyongyang goes pop: Inside North Korea's first indie disco|date=22 February 2011|publisher=The Guardian|archiveurl=https://web.archive.org/web/20140720051523/http://www.theguardian.com/music/2011/feb/21/pyongyang-goes-pop-north-korea-indie|archivedate=20 July 2014|accessdate=14 July 2014|deadurl=no}}</ref> Η πρόσβαση σε ξένα μέσα ενημέρωσης είναι διαθέσιμη μέσω [[DVD]] που κυκλοφορούν στο λαθρεμπόριο και σε τηλεοπτικές ή ραδιοφωνικές μεταδόσεις σε συνοριακές περιοχές.<ref name="intermedia">{{cite web|url=http://audiencescapes.org/sites/default/files/A_Quiet_Opening_FINAL_InterMedia.pdf|title=A Quiet Opening: North Koreans in a Changing Media Environment|last2=Kim|first2=Jane|date=10 May 2012|publisher=InterMedia|archiveurl=https://web.archive.org/web/20130114225639/http://audiencescapes.org/sites/default/files/A_Quiet_Opening_FINAL_InterMedia.pdf|archivedate=14 January 2013|accessdate=19 January 2013|quote=The primary focus of the study was on the ability of North Koreans to access outside information from foreign sources through a variety of media, communication technologies and personal sources. The relationship between information exposure on North Koreans’ perceptions of the outside world and their own country was also analyzed.|first1=Nat|last1=Kretchun|deadurl=no}}</ref>
 
Τα Βορειοκορεατικά μέσα ενημέρωσης είναι κάτω από τους αυστηρότερους κυβερνητικούς ελέγχους παγκοσμίως. Η Βόρεια Κορέα κατατάχθηκε 180η από 180 χώρες στην ετήσια αναφορά Ελευθερίας του Τύπου από την οργάνωση [[Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα|Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα]].<ref>{{Cite web|url=https://rsf.org/en/north-korea|title=North Korea|date=2017|publisher=Reporters Without Borders|archiveurl=https://web.archive.org/web/20170426113250/https://rsf.org/en/north-korea|archivedate=26 April 2017|accessdate=28 April 2017|deadurl=no}}</ref> Σύμφωνα με την οργάνωση [[Freedom House]], όλα τα μέσα ενημέρωσης εξυπηρετούν ως κυβερνητικά φερέφωνα, όλοι οι δημοσιογράφοι είναι μέλη του Κόμματος και η ακρόαση ξένων μεταδόσεων φέρει την απειλή της θανατικής ποινής.<ref>{{cite web|url=http://www.freedomhouse.org/report/freedom-press/2013/north-korea#.U8Q34ZSSySo|title=Freedom of the Press: North Korea|publisher=Freedom House|archiveurl=https://web.archive.org/web/20140707210657/http://www.freedomhouse.org/report/freedom-press/2013/north-korea|archivedate=7 July 2014|accessdate=14 July 2014|deadurl=no}}</ref> Ο κύριος παροχέας ειδήσεων είναι το Κορεατικό Κεντρικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Όλες οι 12 εφημερίδες και τα 20 περιοδικά, συμπεριλαμβανομένης της Ρόντονγκ Σινμούν, εκδίδονται στην πρωτεύουσα.<ref>{{cite book|title=North Korea Issues: Nuclear Posturing, Saber Rattling, and International Mischief|last=Pervis|first=Larinda B.|publisher=Nova Science Publishers|year=2007|isbn=978-1-60021-655-8|page=22}}</ref>