Φροντιστήριο Αργυρούπολης Πόντου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ιδρύθηκε το 1723, στην [[Γκιουμούσχανε|Αργυρούπολη]] του Πόντου, από τον αρχιεπίσκοπο Χαλδίας [[Ιγνάτιος Σκρίβας|Ιγνάτιο Σκρίβα]] με την υλική και ηθική συμπαράσταση των αρχιμεταλλουργών, των μοναστηριών και των κοινοτήτων της περιοχής. Λειτούργησε εξ αρχής ως κάτι παραπάνω από ένα κοινό σχολείο. Αρχικά, ονομάστηκε ''Σχολή Ελληνικών Μαθημάτων'', με πρώτο δάσκαλο τον Θεόδωρο Παύλου Βυζάνο. Στην τελική του μορφή αποτελούνταν από έντεκα τάξεις: πέντε τάξεις για το Δημοτικό Σχολείο, τρεις τάξεις για το Ελληνικό ή Σχολαρχείο και τρεις τάξεις για το Ημιγυμνάσιο. Από το 1873 και μετά προστέθηκε και το Παρθεναγωγείο με δημοτικές τάξεις και νηπιαγωγείο<ref>{{Cite book|title=Η Εκκλησιαστική και Εκπαιδευτική κίνηση στην εκκλησιαστική επαρχία Χαλδίας του Πόντου (19°Σ-20ος αιώνας)|last=Κουτσουπιάς|first=Φώτιος|publisher=ΑΠΘ Διδακτ. Διατριβή|year=2000|isbn=|location=Θεσσαλονίκη|page=246-249}}</ref>.

Με τις όντως ηρωικές ενέργειες του Γεώργιου Παπαδόπουλου Κυριακίδη, τη συνδρομή του μητροπολίτη Χαλδίας Γερβασίου και την οικονομική στήριξη των κατοίκων της [[Χαλδία|Χαλδίας]] θεμελιώθηκε το 1875 το κτίριο του Φροντιστηρίου, του οποίου η αποπεράτωση συντελέστηκε το 1879. Ο [[Μητροπολίτης Χαλδίας Γερβάσιος Σουμελίδης|Μητροπολίτης Χαλδίας, Γερβάσιος Σουμελίδης]], για να εξασφαλίσει την οικονομική λειτουργία του Φροντιστηρίου της Αργυρούπολης, το εφοδίασε με ακίνητη περιουσία, που του απέφερε σταθερό εισόδημα, εκποιώντας όσα ιερά αναθήματα περίσσευαν και δεν ήταν σε χρήση. ΗΑυτή απόφασηη τουπεριουσία Γερβασίουαπέφερε νασταθερό ταεισόδημα διαθέσει για τη μόρφωση των νέωνστο της Χαλδίας, αποτέλεσε την καλύτερη επένδυση στην παιδείαΦροντιστήριο. Έλιωσε ιερά σκεύη εκκλησιών και με το ασήμι τους, 45 οκάδες, έχτισε το κτήριο. Τα έσοδα από την πώληση των κειμηλίων ανήλθαν σε 1200 λίρες. Η απόφαση του Γερβασίου να διαθέσει τα αναθήματα για τη μόρφωση των νέων της Χαλδίας αποτέλεσε την καλύτερη επένδυση στην παιδεία.<ref>{{Cite book|title=Ο πνευματικός φάρος της επαρχίας Χαλδίας ήτοι η ιστορία του ελληνικού Φροντιστηρίου Αργυροπόλεως του Πόντου|last=Κανδηλάπτης|first=Γεώργιος|publisher=ΑΣΕ Α.Ε.|year=1970|isbn=|location=Θεσσαλονίκη|page=84-85}}</ref>

Το 1819 ο Μητροπολίτης Χαλδίας, Σίλβεστρος Β’ Λαζαρίδης, ίδρυσε τηντη βιβλιοθήκη του Φροντιστηρίου της Αργυρούπολης, η οποία καταστράφηκε το 1845, από πυρκαγιά και ανασυστάθηκε το 1853. Το 1924 τα βιβλία της βιβλιοθήκης καθώς και όλα τα σπάνια χειρόγραφα και τα αρχαία κλασσικά βιβλία του Φροντιστηρίου μεταφέρθηκαν, μέσα σε ξύλινα κιβώτια, στη [[Νάουσα]] Ημαθίας, όπου εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες Αργυρουπολίτες. Σήμερα τα βιβλία αυτά, όσα απόμειναν, φυλάσσονται στη βιβλιοθήκη της Λέσχης τους.<ref>{{Cite book|title=Η Εκκλησιαστική και Εκπαιδευτική κίνηση στην εκκλησιαστική επαρχία Χαλδίας του Πόντου (19°Σ-20ος αιώνας)|last=Κουτσουπιάς|first=Φώτιος|publisher=ΑΠΘ Διδακτ. Διατριβή|year=2000|isbn=|location=Θεσσαλονίκη|page=271-283}}</ref>

Οι πύλες του Φροντιστηρίου έκλεισαν οριστικά το 1922. Σήμερα το διώροφο κτήριο είναι ερειπωμένο. Πολλοί από τους αποφοίτους του Φροντιστηρίου, μετά τον ξεριζωμό, επανδρώσανεεπάνδρωσαν τα σχολεία της μητροπολιτικής Ελλάδας κάνοντας εμφανέστατο τον άψογο παιδευτικό τους καταρτισμό ([[Γεώργιος Κανδηλάπτης|Κανδηλάπτης]], Ζερζελίδης, Μελανοφρύδης, Κυριακίδης, Γρηγοριάδης, Ουσταμπασίδης, Παύλος και Χρίστος Παπαδόπουλος κ.ά.).<ref>{{Cite web|url=http://eteriadraminonmeleton.blogspot.gr/2012/04/blog-post.html|title=Αργυρόπολις του Πόντου: Ο τηλαυγής φάρος στο βαθύ σκοτάδι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας|last=Χατζόπουλος|first=Γ.Κ.|date=|website=|publisher=|accessdate=}}</ref>